دانشمندان بریتانیایی در سال ۲۰۱۴ به خاطر ساخت سیاه‌ترین ماده جهان خبرساز شدند، ماده‌ای به نام وانتابلک که شدت سیاهی آن به حدی بود که تنها ۰.۰۳۵ درصد از نور مرئی را بازمی‌تاباند.براساس گزارش ساينس ديلي، جذب نشدن تنها 0.035 درصد از نور مرئي به اين معني بود كه ماده جديد خط مرز ميان مرئي و نامرئي بودن است. اكنون سياه‌ترين ماده جهان چهره‌اي سياه‌تر به خود گرفته‌است، تا حدي كه دانشمندان مي‌گويند هيچ طيف‌سنجي در جهان به اندازه‌اي قدرتمند نيست تا بتواند ميزان جذب نور اين ماده را محاسبه كند.
وانتابلك در مركز نانوسيستم‌هاي دانشگاه سوري ساخته شده‌است. دانشمندان مي‌گويند سطح اين ماده به اندازه‌اي سياه است كه طيف‌سنج‌هاي موجود نمي‌توانند شدت سياهي آن را محاسبه كنند و حتي با تابندن پرتو ليزري بسيار قدرتمند روي سطح آن هيچ نوري به سمت بيننده بازتابيده نمي‌شود. به گفته دانشمندان تاكنون در جهان ماده‌اي به اين سياهي ابداع نشده‌است، درحدي كه طيف‌سنج‌ها نيز نتوانند نور بازتابيده شده توسط آن رادر طيف فروسرخ رديابي كنند.
وانتابلك تركيبي از ميليون‌ها نانولوله كربني است كه بزرگي هريك از آنها 20 نانومتر است،يعتي 3500 برابر كوچكتر از قطر موي انسان. به گفته دانشمندان يك سانتيمتر مربع از اين ماده حاوي هزار ميليوت نانولوله كربني است.
زماني كه نور با اين تركيب برخورد مي‌كند،وارد منفذ‌هاي ميان نانولوله‌ها مي‌شود و به دليل آنكه در ميان اين منافذ دچار نوسان مي‌شود، به سرعت جذب ماده شده و قدرت فرار را از دست مي‌دهد. نبود نسبتا مطلق بازتابش نور منجر به ايجاد سياهي مطلق سطح ماده مي‌شود. درست مانند اين است كه در ميان جنگلي قدم بزنيد كه درختان آن به جاي 10 تا 20 متر، ارتفاعي برابر سه كيلومتر داشته‌باشند، تصور اينكه اين جنگل تا چه اندازه تاريك خواهد بود چندان دشوار نيست.
گفته مي‌شود اين ماده مي‌تواند هنر را متحول‌سازد. مجسمه‌ساز مشهور، آنيش‌كاپور مي‌گويد فضايي آغشته به وانتابلك مي‌تواند دلهره‌آور باشد. تصور كنيد در فضايي به شدت سياه راه مي‌رويد،در چنين فضايي تمامي حواس شما، اينكه كجا هستيد، چه هستيد و در چه زماني هستيد،از بين خواهد‌رفت. آنيش‌كاپور حق ويژه استفاده از اين ماده در آثار هنري خود را خريداري كرده‌است.
5454