· انتخابات ولنگار، نسخهای است که شیاطین جبهه استکبار فقط برای ما می پیچند اگرنه در آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان یک سیاستمدار منتخب پیدا نمی کنید که ادا و اطوار اپوزیسیون حاکمیت دربیاورد و در همین حال مانند انتخابات سال های 67، 87، 08، 48 و 88 ما نامزد انتخابات ریاست جمهوری یا پارلمان باشد. اصلا در این کشورها اپوزیسیون حاکمیت پیدا نمی کنید تا چه رسد به این که وارد گود انتخابات شوند. حتی در این کشورها سیاستمداری جرئت ندارد درباره مدعای صهیونیستی هولوکاست تردید کند. ماهیت نفاق بسیاری از کسانی که در انتخابات مورد اشاره مجال نامزدی یا حضور در قدرت را پیدا کردند، برای نظام روشن بود اما با این حال تحمل شدند. انتخابات آزاد بالاتر از این؟ ماهیت نفاق امثال خاتمی و موسوی و برخی زعمای حزب مشارکت و سازمان مجاهدین (انقلاب) اظهر من الشمس بود اما تحمل شدند و این تحمل را به بدترین احتمال حمل کردند و تا نهایت سقوط پیش رفتند. آنها به اصرار و برخلاف زنهار دلسوزان از پرتگاه پریدند و سرشان شکست. خیانت هایی از جنس آشوب افکنی سال 88 و هم داستانی با جریانی که همین روزها علنا می گوید «انتخابات آزاد یعنی امکان سرنگونی حاکمیت و حالا که چنین نیست پس انتخابات آزاد منتفی است»، چیزی نیست که مشمول مرور زمان شود. آنها کوپن های خود را سوزاندند و باطل کردند.
· از نگاه دشمن و طیف های فتنه گر، انتخابات آزاد اسم رمز و کنایه از چند چیز است: الف؛ امکان نامزدی افراد فاقد صلاحیت و دارای سوء سابقه از جمله خیانت در امانت. ب؛ الزام پیروزی نامزدهای موردنظر آنان که اگر چنین نشد به طور اتوماتیک نشانه تقلب است! ج؛ امکان ایجاد بلوا و به هم ریختن قاعده حاکمیت رأی اکثریت (جمهوریت) در صورت ناکامی. در چنین فرآیندی به شهادت حوادث گذشته، نقشه دشمن با نقشه جریان های نفاق و حلقه های امتیازطلب منطبق می شود یا هم پوشانی پیدا می کند. تمکین در برابر قانون و موازین مردم سالاری و مکانیزم حقوقی انتخابات یا تردیدافکنی و مقابله با این روند پذیرفته شده در همه جای دنیا، مرز روشن اعتقاد به مردم سالاری با ساختارشکنی و همراهی نقشه دشمن است. بدین ترتیب حرمت سیاستمداران تنها تا آنجا معتبر و محترم است که در طول قانون باشد و معارضه با این مسیر نکند.
· بخشی از هزینه های سیاسی که طی چند سال اخیر به کشور و ملت تحمیل شده حاصل تعارض های دو رجل سیاسی است که هم در عداوت با یکدیگر افراط کردند و هم -اینک- به اعتبار نفوذ برخی اطرافیان آلوده، نقشی مشترک را در پرکردن خانه های جدول دشمن ایفا می کنند. خیرخواهانه باید از آنان خواست اولا رشته اعتبار و حیثیت خود را پنبه نکنند، ثانیاً دعواهای ناحق خود را به بیرون از حریم منافع ملی ببرند و ثالثاً طعمه قلاب دشمن نباشند. سواری دادن و دوشیده شدن و بهانه فتنه قرار گرفتن، عار نخبگی است.
/2929