خبر شکایت معاونت سینمایی از خانه سینما و درخواست توقف فعالیت‌های آن، اصلا خبر خوبی نیست، آن هم در آستانه جشنواره فیلم فجر که جشن ملی سینماست و جمع زیادی از هنرمندان و سینماگران تمام انرژیشان معطوف به رساندن فیلم‌هایشان به سی امین جشنواره شده است.
حالا دیگر کمتر کسی است که نداند معاونت سینمایی دولت دهم تمام هم و غم خود را در سه سال گذشته به مبارزه فرسایشی و کینه‌جویانه با صنوف سینمایی اختصاص داده و تمام انرژی خود را به جای آنکه در راه بهبود شرایط رقت‌آور سینما مصرف کند در راه برنامه‌ریزی برای تحت فشار قرار دادن هنرمندان، حصر مالی و فشار اقتصادی، صنف‌سازی و ایجاد تفرقه میان اصناف، صرف کرده است. این را دیگر مردم کوچه و بازار هم دریافته‌اند.
حالا دیگر کمتر کسی است که نداند معاونت سینمایی دولت دهم تمام هم و غم خود را در سه سال گذشته به مبارزه فرسایشی و کینه‌جویانه با صنوف سینمایی اختصاص داده و تمام انرژی خود را به جای آنکه در راه بهبود شرایط رقت‌آور سینما مصرف کند در راه برنامه‌ریزی برای تحت فشار قرار دادن هنرمندان، حصر مالی و فشار اقتصادی، صنف‌سازی و ایجاد تفرقه میان اصناف، صرف کرده است. این را دیگر مردم کوچه و بازار هم دریافته‌اند.
این مواضع مسوولان معاونت سینمایی که آنها را به کلی از وظایف اصلیشان غافل کرده باعث شده در این میان برخی فرصت‌طلبان و سودجویان و صندلی دوستان، از ضعف مفرط این آقایان بهره ببرند، به تدریج از آب گل آلود ماهی بگیرند، با مشارکت در تصمیم‌گیری‌های کلان سینما، سوءمدیریت موجود را مضاعف کنند تا سینما بد‌ترین روز‌ها سی سال گذشته‌اش را سپری کند.
قهر هنرمندان در دو سال گذشته با مسوولان سینمایی که به شدت مشروعیت معاونت را دچار تزلزل کرد و اوج آن در جشنواره‌های فجر دیده شد، این بار به نظر می‌رسید قرار است به یک آشتی - حداقل ظاهری- بدل شود. به نظر می‌رسید معاونت سینمایی با انتصاب محمد خزاعی به سمت دبیری جشنواره سی‌ام فجر می‌خواهد ناتوانی خود در برقراری ارتباط مثبت با هنرمندان را جبران کند، ژست تعادل بگیرد، به نوعی، با جلب اعتماد، هنرمندان را به مشارکت ترغیب کند و به این قهر که محصول سیاست‌های خصمانه معاونت بود پایان دهد.
دبیر جشنواره حسن نیت نشان داد، در خانه سینما با صنوف دیدار کرد و طلب مشارکت کرد، هنرمندان خانه سینما هم استقبال کردند و قول همکاری و مشارکت دادند.
اما احضاریه‌ای که به خانه سینما رسید رشته‌های خزاعی را پنبه کرد که می‌خواست اعتماد هنرمندان و خانه سینما را برای اولین بار در سه سال گذشته همراه جشنواره کند. این احضاریه نشان داد معاونت سینمایی در بحران‌سازی ید طولایی دارد و اصلا آرام شدن فضای سینما را تاب نمی‌آورد. این احضاریه بر صحت نظر صاحبان تئوری بدبینانه‌ای که می‌گوید این معاونت در هیچ شرایطی سر سازش با سینماگران ندارد و عادی شدن فضا را نمی‌خواهد، صحه گذاشت.
این بار اما همه چیز با دفعات پیش و آزار‌ها و کینه‌ورزی‌های پیشین متفاوت است. هنرمندان پای همه سختی‌ها و محرومیت‌ها ایستادند تا خانه‌شان حفظ شود و صبر پیشه کردند تا دوران دشوار حاضر سپری شود. این بار معاونت به تعطیلی «خانه» سینماگران چشم دارد و به خط قرمز آنها نزدیک شده است.
این بار اقدام تازه معاونت بدجوری سینماگران را جری کرده است. طبیعی است که هر موجود زنده‌ای نسبت به خانه‌اش حساسیت ویژه‌ای دارد و به سادگی آن را از دست نخواهد داد و قطعا مهاجم را آرام نخواهد گذاشت. آتشی که این بار معاونت سینمایی بر افروخته مطمئنا دامن خود آنها را هم بدجوری خواهد سوزاند. مشکل اینجاست که اهالی خانه سینما بیش از آنکه معاونت سینمایی فکر می‌کند نسبت به حفظ کیان خانه‌شان جدی هستند.
این بار اقدام تازه معاونت بدجوری سینماگران را جری کرده است. طبیعی است که هر موجود زنده‌ای نسبت به خانه‌اش حساسیت ویژه‌ای دارد و به سادگی آن را از دست نخواهد داد و قطعا مهاجم را آرام نخواهد گذاشت. آتشی که این بار معاونت سینمایی بر افروخته مطمئنا دامن خود آنها را هم بدجوری خواهد سوزاند. مشکل اینجاست که اهالی خانه سینما بیش از آنکه معاونت سینمایی فکر می‌کند نسبت به حفظ کیان خانه‌شان جدی هستند.
اما محمد خزاعی که می‌دانم قصدش برگزار کردن جشنواره‌ای است آرام و سالم و توام با آشتی با حداکثر مشارکت هنرمندان، بی‌تردید یکی از کسانی است که در این آتش خواهد سوخت. او که چند بار تصریح کرده عضو خانه سینماست - و هست - حالا باید تکلیف خود را روشن کند. ش‌تر سواری دولا دولا نمی‌شود. نمی‌شود رئیس جشنواره بر انحلال خانه سینما پای بفشرد و دبیر منصوب او که خود را عضو این خانه می‌داند و از اعضای آن مشارکت می‌خواهد در برابر این اقدام سکوت کند.
بالاخره خانه سینما مادر بیست و نه صنف است که هیچ کجا به ثبت نرسیده‌اند و اعتبار و مشروعیت خود را از خانه سینما می‌گیرند. اگر خانه سینما از نظر آقایان غیر قانونی است، در نتیجه کلیه صنوف زیر مجموعه آن هم قانونی نیستند. پس دیگر مشارکت یک جشنواره دولتی با صنوف غیر قانونی چه معنی می‌دهد؟ یک بام و دو هوا که نمی‌شود.
خزاعی اگر می‌خواهد جشنواره‌ای بی‌حاشیه داشته باشد ناچار است این ماجرا را به هر نحو حل و فصل کند. والا مشارکت‌خواهی از صنوف خانه سینما تنها دم خروس است که بیرون زده و توقع همکاری، آرامش و مشارکت در جشنواره از هنرمندانی که خانه و کاشانه‌شان را در خطر می‌بینند بیشتر به خوش خیالی شبیه است. من جای خزاعی بودم مسوولیت مستقیم بی‌رونقی و سردی احتمالی جشنواره سی‌ام را متوجه مسوولان خودخواه و بی‌تدبیری می‌دیدم که عمر مدیریتشان رو به اتمام است، اما شعله کینه‌جوییشان هنوز سرد نشده و زبانه می‌کشد.
خزاعی اگر می‌خواهد جشنواره‌ای بی‌حاشیه داشته باشد ناچار است این ماجرا را به هر نحو حل و فصل کند. والا مشارکت‌خواهی از صنوف خانه سینما تنها دم خروس است که بیرون زده و توقع همکاری، آرامش و مشارکت در جشنواره از هنرمندانی که خانه و کاشانه‌شان را در خطر می‌بینند بیشتر به خوش خیالی شبیه است. من جای خزاعی بودم مسوولیت مستقیم بی‌رونقی و سردی احتمالی جشنواره سی‌ام را متوجه مسوولان خودخواه و بی‌تدبیری می‌دیدم که عمر مدیریتشان رو به اتمام است، اما شعله کینه‌جوییشان هنوز سرد نشده و زبانه می‌کشد.
5858