سپهر ستاری: این روزها بازار نقل و انتقالات ستاره‌های لیگ برتری داغ شده و تیم‌های مختلف مشغول جذب نفرات مورد نظر خود هستند. تیم‌های مدعی مانند هر سال رقابت سختی برای جذب نفرات خود دارند و در این بین اخبار زیادی در خصوص ارقام نجومی به گوش می‌رسد. اگر سال گذشته اعدادی مانند ۱۰ میلیارد سقف قرارداد بود و نهایتا ۳ الی ۴ نفر با چنین اعدادی قرارداد می‌بستند امسال اغلب بازیکنان تیم‌های بزرگ خواهان مبالغی بالای ۱۰ میلیارد هستند و سقف قرارداد سال گذشته تبدیل به کف قرارداد این فصل شده است!
همین موضوع کار مدیران تیم‌های لیگ برتری را برای جذب بازیکن و تمدید قرارداد با نفرات فعلی خود بسیار سخت کرده و باعث شده پیشنهادات مختلفی برای حل این مشکل ارائه شود. خیلی‌ها معتقند بعضی از دلال‌ها هم در این افزایش نقش دارند و با رفتارهای مختلف و بازارگرمی باعث افزایش قراردادها می‌شوند.
یکی از پیشنهادات مطرح شده به سازمان لیگ بحث اضافه شدن سهمیه بازیکن خارجی بود؛ چرا که با قیمت فعلی بازیکنان ایرانی می‌توان بازیکنان خارجی باکیفیتی جذب کرد و آن‌ها با توجه به اینکه در ایران مالیات چندانی هم نمی‌دهند گزینه مناسبی برای ورود به فوتبال ایران هستند. در بازار فعلی فوتبال ایران قیمت بعضی بازیکنان که سابقه ملی خاصی هم ندارند به ۱۵ میلیارد رسیده و با معادل دلاری این رقم یعنی ۵۰۰ هزار دلار می‌توان بازیکنان باکیفیتی از لیگ‌های درجه دو اروپا مثل بلژیک، سوییس، هلند، پرتغال، سوئد و حتی ترکیه به خدمت گرفت. بازیکنی چون هروویه میلیچ در لیگ نوزدهم با تنها ۲۰۰ هزار دلار به فوتبال ایران آمد و امثال او کم نیستند نفراتی که با مبالغ معقول راضی به حضور در ایران می‌شوند.
در حال حاضر تیم‌های لیگ برتری می‌توانند مجموعا چهار بازیکن خارجی شامل سه بازیکن غیرآسیایی و یک بازیکن آسیایی به خدمت بگیرند که البته تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان یک بازیکن دیگر هم برای آسیا می‌توانند جذب شوند. اتفاقی که در لیگ قهرمانان آسیا هم رخ داده و مثلا فولاد برای دور گروهی ایبای گومز را به خدمت گرفت اما نتوانست از او در لیگ برتر استفاده کند. اتفاقی که شاید تا حدودی باعث هدر رفتن منابع این باشگاه هم شد و اگر آن‌ها می‌توانستند در لیگ هم از این ستاره اسپانیایی استفاده کنند قطعا از نظر مالی برای آن‌ها صرفه بیشتری داشت. پیشنهادی که مطرح شد این بود که سهمیه برای لیگ برتر هم از ۴ به ۵ برسد.
با این وجود سازمان لیگ به چند دلیل این پیشنهاد را رد کرده است. دلیل اول حمایت از بازیکنان و استعدادهای ایرانی بود. استدلال سازمان لیگ این بود که در حال حاضر اگر هر تیم حدود ۲۰ بازیکن داشته باشد حدود ۳۲۰ بازیکن ایرانی فرصت حضور در لیگ برتر را خواهند داشت و اگر تعداد بازیکنان خارجی هم از این عدد کم شود به زیر ۳۰۰ خواهد رسید و اگر بخواهند سهمیه خارجی را افزایش دهند درصد مهمی از این عدد کم خواهد شد و این به ضرر استعدادهای داخلی است.
دلیل بعدی هم همان دلال‌ها بودند و سازمان لیگ معتقد است اگر با این پیشنهاد موافق شود این افراد به سراغ بازیکنان خارجی خواهند رفت و در نهایت دوباره قیمت بازیکنان خارجی بالا می‌رود. از طرفی پرونده‌های پرتعداد تیم‌های ایرانی در فیفا هم باعث نگرانی سازمان لیگ شده بود و این ترس وجود داشت که دوباره احکام انضباطی علیه فوتبال ایران صادر شود. علاوه بر این جلوگیری از خروج ارز و تجربه تلخ ورود بازیکنان بی‌کیفیت خارجی در سال‌های گذشته هم دلایل دیگری بود که باعث شد در نهایت سازمان رای موافق به این پیشنهاد ندهد.
با این وجود نکته مهمی که وجود دارد این است که طی سال‌های گذشته بسیاری از بازیکنان ستاره داخلی لژیونر شده‌اند و سطح کیفی لیگ برتر افت فاحشی داشته است. در شرایط فعلی بازیکنانی که ملی‌پوش هم نیستند و در مارکت جهانی ارزش بالایی ندارند به خاطر ایجاد انحصار قیمت‌شان به شدت بالا رفته است. همین خودش یک مافیا به وجود آورده و در شرایطی که سازمان لیگ تلاش کرده جلوی پرونده‌های شکایت و بیشتر شدن قدرت دلالان را بگیرد اما خودش عامل انحصار شده است. به طور مثال وقتی ابتدای لیگ بیستم ورود بازیکن و مربی خارجی ممنوع شد هم مشابه این اتفاق رخ داد و در آن فصل قیمت بازیکنان داخلی به شدت افزایش یافت.
پیشنهاد دیگری که برای حل این مشکل از سوی باشگاه تراکتور ارائه شد ایجاد سقف قرارداد براساس سقف بودجه باشگاه‌ها بود و مثلا برای تیم‌های سطح اول ۱۵۰ تا ۱۸۰ میلیارد تا که تصویب هم شد. چالش این قانون هم این است که قبلا قوانین این‌چنینی مثل سقف قرارداد ۳۵۰ میلیونی تصویب شده بود و نتیجه آن هم مثبت نبود. در آن زمان سقف ۳۵۰ میلیون تبدیل به کف شد و ستارگان اسمی روی کاغذ ۳۵۰ میلیون می‌بستند اما جدا از آن پول‌های زیرمیزی و حواله ماشین و آهن می‌گرفتند.
در شرایط فعلی با توجه به ورود استقلال و پرسپولیس به بورس و ثبت تمام هزینه‌های در کدال در خصوص این دو باشگاه دیگر نگرانی وجود ندارد. باشگاه‌های دیگر مانند نساجی، نفت آبادان، نفت مسجدسلیمان، ذوب‌آهن، ملوان و آلومینیوم هم بودجه بالایی ندارند و بعید است از سقف قرارداد بالاتر بروند. نگرانی اصلی مربوط به باشگاه‌های صنعتی سپاهان، گل‌گهر، مس رفسنجان و کرمان و حتی فولاد است. اینجا وظیفه سازمان لیگ سنگین می‌شود که باید نظارت دقیقی روی این ماجرا داشته باشد و در صورت تخلف برخورد جدی داشته باشد. محرومیت بازیکن، کسر امتیاز و حتی سقوط به دسته پایین‌تر جرائمی است که باید در این خصوص اعمال شود. این قضیه زمانی مشخص می‌شود که بازیکن و باشگاه به مشکل بخورند و اگر بازیکن در شکایت خود به قراردادی جز قرارداد ثبت شده در فدراسیون استناد کند آن موقع معلوم می‌شود قانون را دور زده است. تنها راه جلوگیری از این قضیه جرائم سنگین است و هر حرکتی غیر این کار را بدتر خواهد کرد.
علی خطیر، عضو هیات مدیره باشگاه تراکتور که این پیشنهادات را ارائه کرده در گفت و گو با خبرآنلاین گفت:« ما پس از بررسی ماجرا این دو پیشنهاد را ارائه کردیم و فکر می‌کنیم درست است و می‌تواند کمک کند. در شرایط فعلی تیم‌های آسیایی ما اجازه سهمیه پنجم را دارند ولی نمی‌توانند از آن استفاده کنند. اگر هم بخواهند فقط برای آسیا بازیکن بخرند هزینه الکی است چون بازیکن فقط برای شش بازی پول نمی‌گیرد. اگر با این پیشنهاد موافقت می‌شد خودش کمکی بزرگی به کاهش قیمت بازیکنان بود و بازار را متعادل می‌کرد. با این حال ما همچنان امیدواریم با قانون سقف قرارداد بتوانند تا حدودی شرایط را درست کنند به شرطی که هزینه جرم را انقدر بالا ببرند که تیم‌ها مجبور به رعایت شوند. در حال حاضر مثلا تیم اف‌سی بازل سوییس که بهترین تیم این کشور است و سابقه حضور در لیگ قهرمانان اروپا را دارد بازیکن ۵۰۰ هزارتایی در ترکیب خود ندارد چون با ۵۰ درصد مالیات باید یک میلیون دلار هزینه کند. اینجا ما بدون مالیات با یک میلیون دلار می‌توانیم بهترین بازیکن سطح دو اروپا را بیاوریم. ایران تبدیل به بهشت بازیکنان بی‌کیفیت شده که مالیات هم نمی‌دهند و قرارداد آنچنانی می‌بندند. در حال حاضر ما دست روی هر بازیکنی می‌گذاریم ۱۲-۱۵ میلیارد می‌خواهد و تیم‌هایی هم هستند که این عدد را می‌دهند. در این بازار سخت می‌توان خرید کرد ولی ما در تلاش هستیم و در کنار حفظ ستاره های تیم، بازیکنان داخلی باکیفیت داخلی و مورد نظر کادرفنی تیم، چهار بازیکن باکیفیت خارجی هم جذب کنیم و امیدواریم به دور از این هیاهوهای تیم‌های دیگر تیمی باکیفیت بسازیم.»
آخرین خبر در خصوص قانون سقف قرارداد این است که به جز ملی‌پوشان، دیگر بازیکنان فقط می‌توانند ۲۵ درصد افزایش داشته باشند. اگر بازیکنی برای فصل جدید مسابقات بالاتر از رقم تعیین شده قرارداد ببندد، کارت بازی برایش صادر نمی‌شود تا این رقم را کاهش بدهد. بازیکنانی هم که سال قبل قرارداد بسته‌اند می‌توانند ۲۵ درصد افزایش قیمت داشته باشند. با این حال برای بازیکنان ملی‌پوش هنوز سقفی مشخص نشده و سازمان لیگ در حال کار کارشناسی است. البته این نقد هم به سازمان لیگ وارد است که چرا زودتر این قوانین را تصویب نکرد و به فکر نبود چرا که بسیاری از تیم‌ها نفرات مورد نظر خود را به خدمت گرفته‌اند.
بیشتر بخوانید:
-
خیانت دوباره وینگر آبی‌ها به همسرش/عکس
-
کنایه توییتری یزدانی خطاب به بازیکن استقلال؟!/عکس
-
نبرد جذاب علی دایی با اسطوره بارسلونا/عکس
۲۵۸ ۲۵۸