محمد هیراد حاتمی:
دهه 60 آتش توپخانه بعثی ها حرکت ناو های ایرانی را متوقف کرده بود که گروهی از جوانان جنوبی و تحصیل کردگان انقلابی به تکاپو افتاده بودند تا سنگر به سنگر بندر گاه جنوب را، برای حرکت محموله های کالا های اساسی مورد نیاز مردم فتح کنند.
درست در روزهایی که شمار زیادی از رزمندگان ایران اسلامی دور تا دور مرز های ایران « دیوار گوشتی » کشیده بودند تا وجبی از خاک میهن به تصرف بعثی‌ها در نیاید، این جوانان جنوبی و تحصیل کردگان انقلابی بودند که « تامین کالا های مصرفی » شهروندان را هدف نهایی می‌دانستند و زیر آوار آتش تمام آنچه را که داشتند می گذاشتند تا این مهم به فرجام برسد. آنان می‌دانستند برای ادامه حیات جبهه‌ها آن سوی سنگرهای مبارزه هم باید تقویت شود. تامین کالاهای اساسی و تلاش برای ادامه حرکت چرخ‌های در گل مانده اقتصاد، هدفی مقدس همچون دفاع از مرزها بود اما برای چنین عملیاتی مردانی از جنسی دیگر نیاز بود. آنهایی که مجاهدت در راه اقتصاد پیش کرده‌بودند باید علم هم می‌دانستند، تجربه هم باید می‌اندوختند و میهن‌پرستی هم در خون و رگ می‌داشتند. آنهایی که در سرزمین نخل‌های سوخته سکونت داشتند باقی ماندند تا یاری رسان کسانی باشند که دل در گرو همین نخل‌ها بسته‌بودند. مردان جنگی به یاری ساکنان جنوب می‌آمدند. آنها قصد کرده‌بودند تا در پیمانی مشترک راهی برای رهایی اقتصاد بیابند.
محمد نهاوندیان، معاون سابق وزارت بازرگانی و رییس کنونی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران که در 25 خرداد سال جاری با اعتماد فعالان بخش خصوصی دوره چهار ساله ریاست خود در راس پارلمان بخش خصوصی را یکبار دیگر تمدید کرد جزء همین دسته ای است که زیر آتش بازی ها بعثی های عراق فکر و ذکر خود را ترخیص صحیح و سالم کالاهای اساسی در بندر های جنوب تعریف کرده بود.
نقره کار شیرازی که حدود 30 سال معاونت دو وزاتخانه مهم بازرگانی و نفت را تجربه کرده است، هنگامیکه در سال 86 نهاوندیان موفق شد پس از 27 سال به ریاست علینقی خاموشی در راس اتاق بازرگانی پایان دهد او را اینگونه تفسیر کرد: « نهاوندیان زیر آتش، محموله های کالا های اساسی را به سلامت در بنادر جنوبی ترخیص کرد. »
در واپسین روز های هفته نخست جنگ تحمیلی، نهاوندیان به عنوان نماینده تام الاختیار نخست وزیر آن روز های ایران ( شهید رجایی) برای تخلیه گمرک های جنوب کشور و بندر امام خمینی (ره ) راهی حاشیه خلیج فارس شد و در نهایت هم موفق شد در عرض 60 روز تمام کالا های را از گمرک ها ترخیص کند و شریان های حیاتی نظام مصرف کشور را جانی دوباره ببخشد. زمانی هم که در قامت معاون وزیر بازرگانی تا سال 62 در این وزارتخانه مشغول به فعالیت بود امر سازمان دهی و حمایت از جبهه ها را مدیریت کرد.
او با همراهی گروهی از جوانان پر شور، دوران خاطره سازی را در روزهای جنگ برای ترخیص کالا های اساسی در برگه های روزگار به ثبت رسانده که هم در طول تاریخ از خاطر کسی فراموش نخواهد شد و هم در عرض جغرافیا می توان از آن به عنوان سندی درخشان نام برد.
30 سال گذشت. ولی همچنان خبر می رسد که کشتی ها این بار نه زیر آتش توپخانه که در مرداب بد اخلاقی های غرب بی رحمانه متوقف مانده اند. باز هم همان جوانان جنوبی آن روز ها و تحصیل کردگان انقلابی همان دوران، این بار ماموریت یافته اند از پشت صندلی های پر خاطره پارلمان بخش خصوصی کشتی های متوقف شده را به حرکت در آورند.
32 سال از عمر افرادی که در دهه 60 از آنها جوانان انقلابی نام گرفته بودند می گذرد. همان هایی که حالا کارآفرینان دهه 90 شده اند. کارآفرینانی که امروز به عنوان نماینده شهر های جنوبی، شهر بزرگ اقتصادی کشور یعنی اصفهان در کنار محمد نهاوندیان در پارلمان بخش خصوصی ایران قرار گرفته اند تا بار دیگر خاطره سازی کنند و گرفتاری های این روز های اقتصاد ایران را حل کنند.
در کنار محمد نهاوندیان، سلیمانی از شهر اهواز در هیات رییسه اتاق بازرگانی قرار گرفته است تا این بار خاطره روزهای سخت جنگ و جهاد را در عرصه اقتصاد و به شیوه دهه 90 بازسازی کند. از سوی دیگر محمود اسلامیان، رییس اتاق بازرگانی اصفهان و هم رزم حاج حسین خرازی و حاج احمد کاظمی را هم اگر به این ترکیب اضافه کنیم داستان شکل و رنگ خود را پیدا می کند و آنچه نمایان می شود این است که جهاد گران 30 سال پیش در عرصه جنگ این بار ذهنیت اقتصادی خود را به گونه ای دیگر باید در صفحه روزگار پیاده کنند.
/39/39