بررسی نقل و انتقالات چند فصل اخیر نشان می‌دهد خساست خاصی در واگذاری بازیکنان سپاهان به پرسپولیس وجود دارد. خساستی که البته به ضرر اصفهانی‌ها هم تمام می‌شود. در حالی که همکاری قابل قبولی میان استقلال و باشگاه زردپوش اصفهان دیده می‌شود، ذوب‌آهن به خوبی نیازهای پرسپولیس را برآورده می‌کند.

امیرمحمد سلیمانی: سپاهان و ذوب آهن به عنوان معدود تیم های شهرستانی لیگ برتر که در چند سال اخیر درگیر بحران نشده اند، همیشه در تلاش بودند تا از زیر سایه سرخابی ها بیرون باشند. صنعتی های اصفهان سعی کرده اند قطب سوم فوتبال ایران باشند و از هیچ فرصتی برای اثبات این عنوان، دریغ نکرده اند. یکی از مهم ترین نکاتی که ذوبی ها و سپاهانی ها در این چند سال آن را رعایت کرده اند، رقابت جدی با تیم های پایتخت است. سپاهان و ذوب آهن بر خلاف رقبای تهرانی‌شان صاحب ورزشگاه اختصاصی هستند و از نظر مالی هم شرایط مساعدتری دارند. ذوب آهن روز های خوبی را پشت سر نمی گذارد اما سپاهان پس از چندین سال معمولی دوباره با هدف قهرمانی برخاسته است.

سپاهان؛ دوری و دوستی با پرسپولیس، رابطه متضرر با استقلال
اما رقابت سپاهانی ها محدودیت ندارد، آن ها در پنجره های نقل و انتقالاتی هم درگیری های زیادی با سرخابی ها داشته اند. از کوچ بازیکنان استقلال به همراه سرمربی‌شان به سپاهان گرفته تا تبدیل شدن دفاع ثابت سپاهان به اسطوره پرسپولیس، نشان می دهد رابطه پرسپولیس  و استقلال با سپاهان شباهتی به هم ندارد. از زمانی که ادموند بزیک به اصفهان رفت و آقای گل لیگ شد، تا امروز تنها پنج پرسپولیسی به قصد پوشیدن پیراهن سپاهان، تهران را ترک کرده اند؛ محمدرضا مهدوی، مهرداد میناوند، ژاک الونگ الونگ، ابراهیم توره و محمدرضا خلعتبری. بازیکنانی که انتقالشان به سپاهان نه برای آغاز یک مسیر جدید و ادامه پیشرفت، بلکه برای به تاخیر انداختن خداحافظی‌شان از فوتبال انجام شده است.

پرسپولیس برخلاف رقیب اصفهانی اش، تلاش مفیدتری برای جذب بازیکنان رقیب داشته است. پرسپولیس در دورانی که شاید بتوان آن را "عصر قحط الرجال" خواند، تعدادی از بازیکنان خوب سپاهان را جذب کرد. یارانی که در ترکیب پرسپولیس به چشم آمدند و به سرخ پوشان کمک کردند. از رحمان احمدی گرفته تا عادل کلاه کج و از میلاد شریفی تا شجاع خلیل‌زاده. این نام ها نشان می دهند پرسپولیس بیشتر از سپاهان از بازیکنان رقیب بهره برده است. باید به جواد کاظمیان هم اشاره کنیم. او که پس از چندین سال حضور در پرسپولیس از فوتبال ایران رفت، در بازگشتش به وطن ابتدا به سراغ سپاهانی ها رفت و پس از حضوری یک ساله در اصفهان به باشگاه مورد علاقه اش بازگشت. این بازگشت برای کاظمیان خوش یمن بود، چرا که او را به یکی از بهترین گلزنان تاریخ پرسپولیس تبدیل کرد. یکی از پرسودترین نقل و انتقالات پرسپولیس از سپاهان، انتقال همزمان محسن بنگر و سید جلال حسینی بود. دو مدافع میانی سپاهان با قرارگیری در برابر دروازه پرسپولیس، ساختار دفاعی خوبی را برای سرخ پوشان تدارک دیدند. ساختاری که سال ها بود به آرزوی پرسپولیسی ها تبدیل شده بود.

رابطه آبی های پایتخت با سپاهان به مراتب دوستانه تر از همشهری قرمز بوده. نقطه اشتراک سپاهان و استقلال در تاریخ معاصرشان، امیر قلعه نویی است. سرمربی 55 ساله فعلی سپاهان اگرچه بیشتر روی نیمکت استقلال دیده شده اما دو سال شکوهمند را با سپاهان پشت سرگذاشته و حالا هم با هدایت تیم ورزشگاه نصف جهان به قهرمانی نیم فصل رسیده است. همین شباهت باعث شده تا سپاهان و استقلال در دوران حضور قلعه نویی روی نیمکت شان از رقیب بهره ببرند. طبیعی است که با توجه به دوران طولانی تر حضور قلعه نویی روی نیمکت آبی ها، استقلال بازیکنان بیشتری از سپاهان جذب کرده باشد. شاهین خیری، مرتضی هاشمی زاده، اصغر طالب نسب، حمید شفیعی، امید ابراهیمی، یعقوب کریمی و علی کریمی تعدادی از بازیکنان منتقل شده سپاهان به استقلال هستند. به این لیست طولانی، لئوناردو پادوانی و آرمین سهرابیان را هم اضافه کنید تا در کنار وریا غفوری رابطه جالب سپاهان و استقلال را نشان دهند. در پانزده سال اخیر، تعداد ورودی های استقلال از سپاهان بیش از دو برابر خروجی های این تیم به باشگاه اصفهانی بوده است.

باید به خسرو حیدری، مهدی رحمتی، فابیو جانواریو و سرور جباروف هم اشاره کنیم؛ بازیکنانی که سابقه بازی در هر دو تیم سپاهان و استقلال را در کارنامه مشابه‌شان دارند. البته که در این میان سید مهدی سید صالحی هم وجود دارد. او در هر سه باشگاه پرسپولیس، سپاهان و استقلال بازی کرده است. 

شرایط هرگونه که ادامه داشته باشد، رقابت سپاهان با سرخابی ها غیرقابل انکار است. اگرچه سپاهانی ها در نقل و انتقالات روی گشاده تری با استقلال دارند، اما درون زمین تفاوتی میان آن ها و رقیب قرمزپوششان نمی گذارند. عدالتی که تماشاگران اصفهانی در رقابت اخیر دو تیم در نیم فصل نخست لیگ هجدهم به خوبی آن را به پرسپولیسی ها نشان دادند!

ذوب آهن؛ از آکادمی پرسپولیس بودن تا بی تفاوتی به استقلال
ذوب آهن در چند سال اخیر، بخش جدایی ناپذیری از ترکیب پرسپولیس بوده است. اما در رابطه با استقلال، ذوب آهنی ها سکوت می کنند. مرتضی تبریزی که تابستان امسال به استقلال پیوست، دومین بازیکن در سیزده سال اخیر است که ذوب آهن را به مقصد استقلال ترک می کند. پیش از او تنها هادی شکوری اصفهان را به قصد استقلال ترک کرده است. در حالی که استقلالی ها هم رابطه خوبی با نقل و انتقالات ذوب آهنی ها ندارند. هوار ملا محمد و فراز فاطمی به عنوان دو بازیکنی که عصرشان در استقلال تمام شده بود، تنها خروجی های آبی پوشان به ذوب آهن بودند. حتی حضور امیر قلعه نویی روی نیمکت ذوبی ها هم کمکی به جذب بازیکن از استقلال به آن ها نکرد. شاید با نشستن علیرضا منصوریان روی نیمکت ذوبی ها، استقلالی های بیشتری راهی ذوب آهن شوند. نگاه به نام هایی که در چند سال اخیر ذوب آهن را به قصد پوشیدن پیراهن پرسپولیس ترک کرده اند، نشان می دهد پرسپولیسی ها همیشه به دنبال بهره برداری از حریف سبزپوش اصفهانی بوده اند. بی‌راه نیست اگر بگوییم پرسپولیسی با کمک ذوب آهن ترکیب چند سال اخیرشان را بسته اند.

سپهر حیدری، حسین ماهینی، شهاب گردان، محمد قاضی و پیام صادقیان ورودی های پرسپولیس در چند سال اخیر از ذوب آهن هستند. سرخ پوشان در هر پستی که دوست داشته اند بازیکنان ذوب را دست‌چین کرده اند. اما پرسپولیسی ها نگاهی که به سپاهان دارند را با دقت بیشتری به ذوب آهن منتقل کرده اند. محمدرضا منصوری فهیم، محمدرضا خانزاده، میلاد غریبی، قاسم دهنوی و جری بنکستون از معدود خروجی های پرسپولیس به ذوب آهن هستند. در چنین شرایطی باید به محسن مسلمان هم اشاره کنیم. یکی از مهم ترین بازیکنان مشترک پرسپولیس و ذوب آهن که پس از دو دوره بازی در پرسپولیس، دوباره به ذوب آهن برگشته است.

اصفهانی ها اگر خارج از ورزشگاه با سرخابی ها رابطه خوب یا بدی دارند، نباید آن را به درون زمین مرتبط دانست. ذوب آهن و سپاهان همیشه برای پرسپولیس و استقلال دردسر ساز بوده اند. این دردسر جغرافیا ندارد و از تهران تا اصفهان و از خرمشهر تا تبریز را پوشش می دهد. به چند سال اخیر نگه کنیم، اصفهانی ها چند بار قهرمانی سرخابی ها را ربوده اند؟

251255

منبع: خبرآنلاین