جنگ هم مانند نیاز، انسان‌ها را به نوآوری وادار می‌کند. این نوآوری‌ها می‌تواند از سیستم‌های کدشکن تا بمب اتم و موشک‌های دوربرد را در بربگیرد و گاهی ویرانی‌هایی را به بار بیاورد که دیگر قابل جبران نیست.

محبوبه عمیدی: جنگ هم مانند نیاز، انسان‌ها را به نوآوری و تلاش بیشتر وادار می‌کند. به همین دلیل عجیب نیست که می‌بینیم دانشمندان و مهندسان شناخته‌شده متعددی در ساخت ابزارهای جنگی سهمی عمده داشته‌اند. نیوساینتیست در این گزارش تصویری نشان می‌دهد چطور جنگ می‌تواند اولین جرقه‌های خلق اختراع‌هایی را بزند که گاهی به تأسف سازندگان خود منجر شده‌اند.

 

نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری تنها هنرهایی نبودند که در رنسانس ایتالیا به اوج رسیدند، بلکه جنگ دائمی میان شهرها و بخش‌های کوچک باعث شد شرایط برای نمایش هنر جنگ نیز مهیا شود. به عنوان مثال می‌توان به لئوناردو داوینچی اشاره کرد که ذهن خلاق خود را برای ساخت دستگاه‌های جنگی برای دوک میلان که حامی او بود به کار گرفت. البته تقریبا هیچ‌کدام از این ابزارهای جنگی که شامل کمانی بسیار بزرگ یا پیش‌نمونه‌هایی مشابه مسلسل و تانک بودند، در زمان او شناخته نشدند. آنچه که در این تصویر می‌بینید الگوی کوچکی از یک ماشین جنگ تشکیل شده از تعدادی تفنگ است که توسط داوینچی طراحی شده است.

 

 

همگی دانشمندانی که سهمی در جنگ داشته‌اند، نمی‌توانند به خود افتخار کنند. از میان آنها می‌توان به آلبرت اینشتین اشاره کرد که در سال 1933/1312 و پس از منع یهودیان آلمان از مشاغل رسمی و آکادمیک توسط نازی‌ها به آمریکا مهاجرت کرد. او یکی از دانشمندان اروپایی بود که به ایالات متحده در مورد تلاش آلمان برای تولید بمب اتمی هشدار دادند اما احتمالا این نامه اینشتین به فرانکلین روزولت (رئیس جمهور وقت آمریکا) بود که باعث شد پروژه منهتن آغاز شود.

او در سال 1954/1333 به دوست قدیمی خود لینوس پاولینگ (برنده 2 جایزه نوبل، شیمی و صلح) گفت: «زمانی که به روزولت نامه نوشتم تا به او تولید بمب اتم را توصیه کنم، یکی از بزرگترین اشتباهات زندگیم را مرتکب شدم اما توجیهی هم وجود داشت، این که آلمان‌ها پیش از دیگران موفق شوند این بمب را تولید کنند».

 

پروژه منهتن به فیزیکدانان هسته‌ای این فرصت را داد که فرضیه‌های مطرح شده در این علم را به طور تجربی بررسی کنند. یکی از شناخته‌شده‌ترین این افراد رابرت اوپنهایمر بود که او را در این تصویر می‌بینید. اوپنهایمر رهبری این پروژه را در لوس‌آلاموس، نیومکزیکو به عهده داشت و اغلب از او به عنوان «پدر بمب اتم» یاد می‌شود.

او پس از جنگ به عنوان مشاور ارشد کمیسیون انرژی هسته‌ای آمریکا مشغول به کار شد و تلاش کرد برای کنترل جهانی توان هسته‌ای قدم‌های مثبتی بردارد.

 

رابرت واتسون وات که در زمان جنگ جهانی دوم برای وزارت امور هوایی انگلیس کار می‌کرد، با ساخت یک سیستم رادیویی برای ردیابی هواپیمای دشمن، نقش مؤثری را در نتیجه این جنگ ایفا کرد. ایستگاه راداری که نتیجه تلاش‌های او بود در سواحل انگلیس مورد استفاده قرار گرفت و توانست نقشی کلیدی را در نبردهای این کشور بازی کند.

 

فرانک ویتتل که آن زمان دانشجوی دانشکده افسری نیروی هوایی سلطنتی بود، اولین‌بار در سال 1922/1301 ایده استفاده از موتورهای توربوجت را مطرح کرد. اختراع او تا سال 1944/1323 مورد استفاده قرار نگرفت اما پس از آن و تاکنون نیروی محرکه مورد نیاز اغلب هواپیماهای مسافربری تجاری را تأمین می‌کند.

 

آلن تورینگ تنها یکی از چندین ریاضیدان برجسته‌ای بود که در بلچلی پارک (سازمان کدشکنی دولت انگلستان) طی جنگ جهانی دوم کار می‌کردند. او پس از این که موفق شد کدهای انیگما را که توسط آلمانی‌ها نوشته می‌شد بشکند، ماشین دلیلا را برای برقراری تماس‌های مطمئن ابداع کرد.

 

ورنر فون براون موفق شد موشک‌های دور برد را طی جنگ جهانی دوم برای کشور خود آلمان طراحی کند. بزرگترین دستاورد او طی این جنگ موشک V2 بود. پس از جنگ او به ایالات متحده رفت تا در طراحی و پرتاب موشک‌ها و ساخت راکت‌ ساترن 5که در مأموریت‌های آپولو به کار گرفته شد، نقشی فعال داشته باشد.

 53273

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =