در ايران ، آنان را به نام "شهداي حرم" مي شناسند. سوالي كه باقي است اينكه ، چرا از پيكر مطهر اين فرزندان دلاور وطن ، به مانند شهداي هشت سال دفاع مقدس استقبال نمي شود؟
چرا بايد اين مردان مرد ، غريبانه بروند ، در غربت به شهادت برسند و در وطن خود غريبانه به خاك سپرده شوند؟
مي گويند ، آنان ٢٠٠ كيلومتر آنسوتر از حرم معصومين (س) به شهادت مي رسند ، چرا به آنان مي گويند شهداي حرم؟
من تنها مقصر اين موضوع را ، دستگاههاي تبليغاتي نظام مي دانم . چگونه مي شود جواناني براي امنيت ملي و آينده فرزندان اين سرزمين ، نقد جان مي بازند، اما صدا و سيماي اين مملكت نمي تواند چرايي اين اهميت بزرگ را تبيين كند؟
lمعتقدم اینان شهدای فردا هستند ؛ اهمیت و بزرگی کار آنان را مردم ما؛ سال های بعد خواهند فهمید؛ آن زمان هست که بر سنگ مزارشان خواهند نوشت : هيچ واژه ای در خور ستايش اين بزرگمرد نيست .
نظر شما