فرنوش صفوی‌فر: اغلب ما تصور می‌کنیم که چون بارداری و زایمان فرایند مهم و حساسی است، پس خانم باردار، باید تا می‌تواند استراحت کند و در زمان زایمان هم، بهترین حالت این است که زائو دراز بکشد؛ در حالی که تحقیقات خلاف این را نشان داده است.
خبرگزاری رویترز نتایج مطالعه‌ای را گزارش کرده است که به تازگی، و در شماره 15 آوریل نشریه آنلاین Cochrane Library منتشر شده است. در این مطالعه مشخص شده نشستن، ایستادن و حتی راه رفتن در مرحله اول دردهای زایمانی، نه تنها عارضه‌‌ای برای مادر و جنین‌اش ایجاد نمی‌کند، بلکه سبب کوتاه شدن زمان زایمان و تسهیل آن می‌شود. این نتایج، از مرور جامع 21 مطالعه کارآزمایی بالینی به دست آمده است که مجموعا حدود 3 هزار و 700 زن باردار و وشعیت قرارگیری‌شان را در زمان زایمان بررسی کرده بودند. مرور این مطالعات نشان داده است که تحرک بیشتر زائوها در مرحله اول، به طور متوسط می‌تواند طول دوره زایمان را تا 1 ساعت کاهش دهد.
هم‌اکنون در بیشتر کشورها، اعم از توسعه‌یافته یا در حال توسعه، به زنان در آستانه شروع دردهای زایمانی، توصیه می‌شود که استراحت مطلق داشته باشند و تمام این مدت را، که گاه ساعت‌ها به طول می‌کشد، در وضعیت درازکش به سر ببرند. وضعیتی که تمام وزن جنین و مایعات دور آن را به روی شکم و احشا منتقل می‌کند و به این ترتیب احتمالا مانع خون‌رسانی صحیح به منطقه لگنی می‌شود. خون‌رسانی ناکافی، انقباضات موثر رحمی را، که برای انجام زایمان و بیرون راندن جنین از رحم ضروری است، مختل می‌کند. محققان حدس می‌زنند که شاید این سازوکار باعث می‌شود که مراحل بعدی زایمان در این زنان طولانی‌تر شود.
فعلا این مطالعه، که در بیمارستان Tonsilla در داگلاس استرالیا انجام شده، عوارضی را از فعالیت مادران در مرحله اول زایمان، بر روی مادر و جنین گزارش نکرده است و محققان پیشنهاد کرده‌اند که تحقیقات گسترده‌تری بر روی عوارض احتمالی، مانند خون‌ریزی‌های غیرمعمول، در این زنان انجام شود.
وصل بودن سرم به مادر و همچنین بی‌دردی اپی‌دورال، از دلایلی است که سبب محدودیت حرکت مادران در مرحله اول زایمان و عمومیت یافتن وضعیت درازکش در این مرحله شده است. محققان تلاش می‌کنند با بررسی دقیق‌تر و جامع‌تر وضعیت زنان در هنگام زایمان، مداخلات پزشکی و محدودیت‌ها را به حداقل برسانند تا به این ترتیب، به آنان کمک کنند درک و احساس بهتری از تجربه شگفت تولد یک نوزاد، داشته باشند. روی‌کردی که تاکید می‌کند بارداری، زایمان و نهایتا مادر شدن، یک نوع بیماری و محدودیت نیست، بلکه وضعیتی فیزیولوژیک و خاص است که توجه و تمرکز توام با آرامش بر آن، می‌تواند در ارتقای سلامت روانی و معنوی زنان نیز نقش‌آفرینی کند.
مطالعات قبلی که موضوع زایمان در خانه را بررسی می‌کردند، در راستای همین روی‌کرد و تلاش محققان در سراسر دنیا صورت گرفته است. در برخی از این مطالعات، مشخص شده بود که زایمان در خانه، در صورتی که به صورت برنامه‌زیری‌شده و اصولی انجام شود، به اندازه زایمان در بیمارستان، برای مادر و فرزندش بی‌عارضه و ایمن است.
نظر شما