محمود صادقی عضو هیات رییسه فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی پس از گذشت دو ماه از آغاز به کار بهارستان دهم عملکرد جریان متبوعش را مثبت ارزیابی می‌کند و البته می‌گوید: با تجربه و درس‌گیری از ملاحظاتی که در بسته شدن لیست‌ها وجود داشت اصلاح طلبان در انتخابات بعدی باید با دقت بیشتری پیش بروند.
او همچنین معتقد است جنس رابطه اصلاح طلبان با دولت ائتلافی است نه اتحادی و یکی شدن و این ائتلاف هم یک ائتلاف نانوشته است که به اقتضای شرایط رقم خورده است.
بخش هایی از گفتگوی محمود صادقی را می توانید در ادامه بخوانید:
* *در مورد انتخابات هنوز در مقدمات مباحث هستیم البته به صورت رسمی هنوز موضع گیری خاصی صورت نگرفته و تنها گمانه زنی‌ها با رویکردهای کلی افراد بیان می‌شود.
** به تعبیر دکتر عارف ما در زمینی بازی کردیم که کارگردانش خودمان نبودیم. بنابراین با وجود محدودیت‌های بیرونی به این شکل عمل کردن تجربه جدیدی بود. به هرحال امیدواریم با درس هایی که از این دوره گرفته شد در انتخابات شورای شهر در سطح کشور وارد شویم اما این که سازوکارهایش به چه صورت است اکنون در حال بحث هستیم؛ یک دیدگاه این است که شورای عالی سیاست گذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان که نقش هماهنگ کنندگی داشت باقی بماند و دیدگاه دیگر این است که ماموریت این شورا در حد انتخابات مجلس باقی بماند و به گذشته برگردیم که شورای هماهنگی اصلاحات وجود داشت. من فکر می کنم با توجه به اینکه احزاب ما نوعا فراگیر نیستند و با توجه به محدودیت هایی که در عمل وجود دارد فرمول شورای سیاستگذاری کماکان بتواند بهتر جواب بدهد. البته بخش اجرایی کار را باید از کسانی بپرسید که مسئولیت مستقیم دراین زمینه دارند.
** آقای عارف از ابتدا بر این باور بود که باید به انتظارات رای دهندگان جواب داد؛ بنابراین با توجه به رأی مردم که نشان می‌داد خواهان تغییرند ایشان وارد این عرصه شد، وی حتی آن موقع تصریح می کرد که اگر رای کمی هم بیاورم اما این تعهد را احساس می‌کنم که باید در این عرصه ورود کنم. نگاه ایشان شاید بتوان گفت بیشتر نگاه فضیلت گرایانه و تکلیف گرایانه بود تا نتیجه گرایانه. البته اطلاعاتی هم که وجود داشت نشان می‌داد نتیجه هم مطلوب است اما طبیعی بود که سمت دیگر هم بیکار ننشسته بود، آن‌ها از امکانات بیشتری برخوردار بودند، هم فضای مجلس و هم این که از دور قبل در مجلس حضور داشتند و لذا می توانستند اثرگذار باشند؛ البته در مجموع فکر می‌کنم در برآیند انتخابات هیات رئیسه هم نوعی توازن ایجاد شد و دو نایب رئیس از فراکسیون امید توانستند رأی بیاورند. سوال اینست وقتی ایشان رای نیاورد انتظار می رفت که دیگر چه کاری کند؟ یک گزینه بحث مرکز پژوهش ها بود که به وی پیشنهاد نشد.
**تا آنجا که من می دانم مستقیما پیشنهادی به ایشان نشد، اما این که اگر پیشنهاد می‌شد چه واکنشی نشان می داد را نمی دانم. ولی به هر حال پیشنهاد رسمی در این زمینه نبود و هرچه بود در حد زمزمه، شایعه رسانه ها یا حداکثر مع الواسطه بود.
**حتی ایشان در مورد کمیسیون آموزش هم تحلیلی که داشت این بود که اگر به عنوان رئیس کمیسیون بخواهم به شورای عالی انقلاب فرهنگی بروم که در آنجا وزنی داشته باشم، درحال حاضر هم این وزن را دارم و عضو شورا هستم البته ایشان دوست نداشت که در کمیسیون وارد رقابت با دیگران شود و نظرشان این بود که باید در کمیسیون یک اجماعی روی ایشان حاصل گردد تا قبول مسئولیت کنند. البته هم اکنون ایشان به عنوان رئیس فراکسیون بسیار جدی و بسیار منظم و فشرده کار می‌کنند.
** {آیا در تصمیم‌گیری‌های مجلس، آقای عارف از سوی هیات‌رییسه و شخص آقای لاریجانی مورد مشورت قرار می گیرند؟ } خیلی خلاصه بگویم متاسفانه نه! من اخیرا در یک جلسه خصوصی با دکتر لاریجانی از ایشان خواستم درمدیریت مجلس ،صرف نظر از رویکردها و برچسب های سیاسی ازتوان تخصصی و تجارب همه ما استفاده کنند.
** اخیر یکی از صاحب نظران حوزه اندیشه سیاسی حرفی را زده بود که اصلاح‌طلبان در این مقطع گویا هدفشان این است که به قدرت برگردند اما برای این که وقتی به قدرت برگردند چه بکنند برنامه ندارند؛ این نقدی است که به نظرمن وارد است.
* * از جمله دیدگاه‌هایی که در فراکسیون امید مطرح شد ضرورت توجه به نقش احزاب در نظام انتخاباتی است این که به احزاب در نظام انتخاباتی به‌عنوان یک عنصر اثرگذار نگاه کنیم. جالب این است که در این زمینه با بعضی از دوستان از جمله دکتر کدخدایی، سخنگوی محترم شورای نگهبان صحبت‌هایی داشتیم و در کلیات با هم توافق داریم. به ویژه در مواردی که گفتیم چرا شورای نگهبان باید با 12 هزار کاندیدا مواجه شود؟ و اگر ما هم خودمان را جای شورا بگذاریم می بینیم که کار شاق و مشکلی است لذا باید بررسی کرد که چه کار کنیم که این اتفاق نیفتد.
** به نظرم روحانی این موقعیت را دارد و می‌تواند با نگرشی اعتدالی طیف‌های مختلف را دور یک میز و در کابینه قرار دهد ولی از جهت این که مدیریت لازم صورت می‌گیرد یا خیر را نمی‌دانم. در دولت ائتلافی سهم نیروها باید متناسب با آن وزنی باشد که در بیرون وجود دارد.
** در حال حاضر وزن کابینه متناسب نیست و وزن نیروی اثرگذار از جانب اصلاحات باید خیلی بیش از این باشد؛ لذا اگر هم بخواهیم اسمش را سهم بگذاریم؛ یعنی اگر ایشان بتواند، هم مقدورات کامل نیست. به‌عنوان مثال وزیر علوم یا آموزش و پرورش مطلوبش را معرفی کرد اما نشد. می‌خواهم بگویم مجموعا این‌ها است که شاید به یک تهدید تبدیل شود و نتوان مدیریت کرد و طبیعی است که کار سختی دارد. اگر بخواهیم از نقطه نظر اصلاح‌طلبی نگاه کنیم ایده آل نیست و ضعف محسوب می‌شود، اگر هم با واقعیت‌ها بخواهیم برخورد کنیم همان ماهیت ائتلافی دارد.
** باید این نکته را در نظر داشت که اصولگرایان در شرایطی نیستند که بتوانند یک انسجام داشته و یا اثرگذاری تعیین کننده‌ای داشته باشند. بنابراین اگر در این دوره سهمی بیش از وزن واقعی خودشان به آن‌ها داده شود از نگاه اصلاح‌طلبی منفی است ضمن این که نباید فراموش کرد خاستگاه اصلی روحانی، اصولگرایی بوده است، اما گاهی اوقات رویکرد اصلاحاتی او بسیارپر رنگ است.
** تحلیلی که دارم این است که ما به‌عنوان اصلاح‌طلب جنس رابطه‌مان با دولت ائتلافی است نه اتحادی، در واقع دولت، دولت اصلاح‌طلب نیست. یک دولت اعتدالی است که اگر ما از موضع اصلاح‌طلبی صحبت کنیم ما در زمان انتخابات ریاست جمهوری سال 92 برای نتیجه گرفتن با هم ائتلاف کردیم. برخی از کاندیداها رد شدند، عارف هم که وارد عرصه شد به نفع روحانی کنار رفت وبعد هم روحانی از طرف رهبران اصلاحات حمایت شد که این موفقیت بدست آمد.
**بررسی‌هایی ما در این زمینه در فراکسیون امید داشتیم، انتظار جامعه هم این بود که بعد از انتخابات مجلس که تغییری در بدنه مجلس صورت گرفت و همچنین آرایش نیروها، دولت از این فرصت استفاده کند و تغییراتی انجام دهد؛ نقدی که وجود دارد این است که دولت از این فرصت استفاده نکرد.
** {حضور احمدی نژاد در فضای انتخاباتی} نفس این که فضای انتخابات رقابتی باشد را مطلوب می‌دانم. چه خوب بود از هر کسی که یک پایگاه مردمی دارد و می‌تواند در عرصه انتخابات حضور پیدا کند استقبال کنیم تا رقابت جدی شکل بگیرد. زیرا به هر حال عرصه انتخابات عرصه دموکراسی است و نباید تا این اندازه یک سویه نگری کرد که افراد مجال بروز و ظهور نداشته باشند، بخصوص این که در صحنه انتخابات اتفاق‌های مختلفی ممکن است بیفتد این که بخواهیم فضای انتخابات را منحصر به یک نفر کنیم ودیگران را منع یا طرد کنیم درست نیست،زیرا این اقتضای دموکراسی است کسانی که در چارچوب نظام می‌توانند بیایند وارد عرصه رقابت شوند ؛ ما هم استقبال می‌کنیم، حتی از حضور احمدی نژاد هم صرف نظر از این حواشی به نظرم باید استقبال کرد تا نهایتا خواسته مردم از صندوق‌ها بیرون بیاید. به نظرم مجموعه نظام گاهی دچار مصلحت اندیشی‌هایی می‌شود و مصلحت تا اندازه‌ای بر حقیقت غلبه می‌کند و گاه دچار افراط در این زمینه می‌شویم، به هر حال عدالت و اجرای حاکمیت قانون اصل هستند و مصلحت فرع است.
** بحثی که اخیرا با رئیس محترم سازمان بازرسی در مورد بورسیه‌ها هم داشتم این بود که چرا سازمان بازرسی که بازرسی‌های خود را انجام داده و من مطلع هستم که قبل از استیضاح آقای فرجی دانا، گزارش سازمان بازرسی کامل شده بود این گزارشی را اعلام نمی‌کرد اما به سمت مصلحت اندیشی رفت، ایشان ضمن اینکه تایید می‌کرد تخلفات گسترده صورت گرفته و سازمان هم با هزینه های بسیار بازرسی‌ها را انجام داده اما معتقد بود ارائه گزارش ممکن است مورد سوء استفاده بیگانگان قرار گیرد.
29213
نظر شما