در این جا هم کسانی که از قضا مدعی دشمنی با آل سعودند به راحتی سینماگرانِ هم وطنشان را در زمره بی غیرتان و ناموس فروشان قرار می دهند.
ظاهرا سعودیان و سعودی ستیزان با یکدیگر چندان سر سازگاری ندارند. و از قرار اگر پایش بیفتد آن یکی یقه این یکی را می گیرد و این یکی سفارت آن یکی را آتش می زند. با این همه رفتار این دو فریق و قرائتی که از دین مبین اسلام دارند گاه به شدت شبیه هم است و آدمیزاد را به یاد آن شعر معروف می اندازد: تو نوشتی از راست/ من نوشتم از چپ/ وسط سطر رسیدیم به هم.
در آن صحرای سوزان نیز ظاهر شریعت سخت مراعات می شود و حتی آفتابه دزد نیز قطع ید می شود اما جان و مال و ناموس شیعیان مباح است و فساد خاندان حرامی آل سعود هیچ اعتراضی را برنمی انگیزد. در این جا نیز مدعیان مسلمانی از حد و حدود حجابی که عرف جامعه ایران است چنان به خشم می آیند که مگو و مپرس اما در مقابل هزار فاجعه پنهان و آشکار روزه سکوت می گیرند. حقیقتش را بخواهید من از این وضعیت خیلی هم ناراحت نیستم.
البته متاسفم. متاسفم برای سرزمینی که سینماگرانش به چنین لقبی مفتخر می شوند و روزنامه نگارانش وطن فروش خوانده می شوند و شاعران و نویسندگانش جاسوس نام می گیرند و روشنفکران و دانشگاهیانش پیاده نظام دشمن خطاب می شوند. جایی که فضل و خرد خوار شمرده می شود و جهل و جنون قدر می بیند و بر صدر می نشیند فقط باید به خدا پناه برد.
اما از طرف دیگر عمیقا خوشحالم که تعارف از میان برخاسته است و محک تجربه به میان آمده است تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. خوشحالم که اندک اندک هرکسی بی تعارف هر چه در ذهن و ضمیر خود دارد آشکار می سازد. در چنین هنگامه هایی راحت تر می توان دوست را از دشمن و حیله گر را از خیرخواه تمیز داد. فرمود:
پرده پوشی من از غایت دین داری نیست
پرده ای بر سر صد عیب نهان می پوشم
خدارا شکر که پرده ها درحال فرو افتادنند و انشاءالله به زودی پرده دار از راه خواهد رسید و چنان به شمشیر می زند همه را که هیچ کس مقیم حریم حرم نخواهد ماند و در آن روز شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد. اما تا آن روز که امیدوارم دیر و دور نباشد چه بهتر که دعوی مدعیان به آزمون گذاشته شود. تا دریابیم و دریابند آن که دهان به دشنام می گشاید هرچه هست مسلمان نیست. که اگر معیار مسلمانی رسول خداست فرمود: بهشت بر فحاش هرزه گوی کم حیایی که باک ندارد چه می گوید و چه می شنود حرام است.
نظر شما