گم شدن یک مجسمه 350 کیلویی در مجموعه معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این پرسش را پیش آورد که وقتی چنین اثری بزرگی در این ساختار قابلیت سرقت دارد، آیا سایر آثار هنری در اختیار معاونت هنری از جمله گنجینه گرانبهای موزه هنرهای معاصر از امنیت کافی برخوردار است و چرا با انتشار لیست آثار موجود در موزه هنرهای معاصر، این امنیت تقویت میشود؟!
مجسمه برنزی بهداد لاهوتی که حدود 350 کیلوگرم وزن داشت به تازگی از محوطه ساختمان معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واقع در خیابان شهریار به سرقت رفته است؛ سرقتی که مسئولان معاونت هنری رسانه‌ای نکردند و در نهایت توس رسانه‌ها از وقوع این اتفاق پرده برداشت تا مشخص شود حتی ساختمان مرکزی معاونت هنری نیز امنیت کافی را ندارد.
بهداد لاهوتی سازنده این مجسمه ضمن ابراز بی‌اطلاعی از این اتفاق گفته است: «این اثر در اکسپوی سال 90 که در گالری شیرین برگزار شده بود، توسط موزه هنرهای معاصر تهران خریداری شد. فلز به کار رفته مجسمه، برنز است که وزنی حدود 350 کیلو گرم دارد.»
این مجسمه ساز تاکید کرد: «سال گذشته شنیدم کار به صورت نامناسبى در زیر پله نگهدارى شده و در حال صدمه دیدن است. از گالری‌هایى که در ارتباط بودم خواستم به طریقی واسطه شوند تا کاررا پس بگیرم اما جوابى نیامد تا در یکى از جلسات هیات مدیره انجمن مجسمه سازان با رییس فعلى موزه، به ایشان گفتم اگر میشود کار رو به من بفروشند.»
سال گذشته نیز 27 اثر قیمتی متعلق به هنرمندان معاصر از انبار دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد سرقت شد. بنابر اعلام مسولان وزارت ارشاد این آثار توسط امین اموال معاونت هنری، از مجموعه خارج شده بود اما تاکنون تکلیف این پرونده مشخص نشده و معلوم نیست که آیا واقعا امین اموال مسئول این سرقت بوده و اگر جرم این فرد محرز شده،چه مجازاتی برای او در نظر گرفته شده است.
پس از این خبر معاونت هنری واکنش نشان داد و مشخص شد جدیداً دوستانی در حوزه آثار هنری در حال واسطه گری هستند و آنچنان نقش خود را به خوبی زیرپوستی بازی می‌کنند که تصور میشود موزه هنرهای معاصر خریدار آثار است!
عبدالرحیم سیاهکارزاده رئیس موسسه توسعه هنرهای تجسمی تاکید کرد این بار اموال معاونت هنری به سرقت نرفته، بلکه این مجسمه در مالکیت بخش خصوصی بوده که از ساختمان معاونت هنری سرقت شده است. مدیرعامل این موسسه دلالی هنری، در پاسخ به این پرسش که چگونه می شود یک مجسمه ۳۵۰ کیلویی را از یک نهاد دولتی به سرقت برد نیز پاسخ آن را به پیگیری نهادهای مسئول موکول کرده است.
موضوع اصلی نیز دقیقاً امکان سرقت مجسمه‌ای با این ابعاد از ساختمان معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. وقتی چنین مجسمه‌ای با این وزن و ابعاد که حملش نیازمند جرثقیل و یا چندین مرد ورزیده است، از یکی از ساختمان‌های امن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به سرقت می‌رود، چه تضمینی وجود دارد که مجسمه‌های موجود در محوطه موزه هنرهای معاصر یا تابلوهای چندده میلیون دلاری با وزن چند کیلوگرم از انبار این موزه به سرقت نروند؟
اساساً چه کسی می‌داند در سال 1360، 1365، 1370، 1380، 1385، 1390 و 1395 در انبار موزه هنرهای معاصر چه مجموعه آثاری بوده و چه تضمینی وجود دارد که در گذشته یا اکنون اثری به سرقت نرفته باشد و مسئولان این فاجعه را رسانه‌ای نکرده باشند؟ مگر می‌توان به مسئولانی که درباره واگذاری کل موزه هنرهای معاصر صداقت به خرج می‌دهند، درباره چند میلیارد دلار آثار موجود در گنجینه موزه هنرهای معاصر به سادگی اعتماد کرد؟
پس از حواشی موزه هنرهای معاصر و طرح برخی اتهامات درباره سرنوشت آثار موجود در این گنجینه ملی که سال‌هاست به نمایش در نیامده‌اند، مسئولان موزه هنرهای معاصر وعده داده بودند که بر روی وب‌سایت موزه هنرهای معاصر، تصاویر تمامی آثار موجود در گنجینه این موزه ملی را منتشر می‌کنند اما با گذشت چندین ماه، حتی یک تصویر نیز منتشر نشده است. آیا در ساختاری که مجسمه 350 کیلویی به سرقت می‌رود، نباید نگران اموال ملی ایران با ارزش مجموع میلیاردها دلار باشیم؟
البته همین نقد درباره سایر موزه‌ها نیز مطرح است و «تابناک» پیش از این از سازمان میراث فرهنگی خواسته بود که لیست اشیای موجود در هر موزه منتشر شود تا امکان سرقت این آثار وجود نداشته باشد و در صورت سرقت، به سرعت قابل پیگیری باشد. با این حال ظاهراً منافع معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون میراث سازمان میراث فرهنگی، در عدم شفاف سازی است!
58241
نظر شما