گرد و غبار ایران را درنوردید!
شهر ما گشته غبار آلوده
ریزگرد است و پی آن دوده
تا بدان نقطه که بیند دیده
زندگانی شده خاک اندوده
سینه سنگین شده از گرد و غبار
در فشارند، طحال و روده
بستنی خاکی و خاکستر گون
گِل شده ظرفِ پر از فالوده
خرقه خاکی شده از شدت گرد
شده دستار سراسر دوده
باز اخبارِ هوا می گوید؛
یحتمل می رسد از ره توده
تودهء گرد و غبار است که حال
زده برهم پیِِ هر شالوده
نفس تنگ زمین تنگتر است
تا بدین گونه که ره پیموده
با چنین وضع اَسف بارِ هوا
می شود باز زمین پالوده؟!
به گمانم دگر انسان نشود
لحظه ای را پس از این آسوده
چه بگویم که سخن بسیار است
بس که این غم به غمم افزوده
گفت رندی که سخن کوته کن
این همه دادمزن بیهوده
تا بدان جا که رسد عقل حقیر
بوده اینگونه جهان تا بوده...!
مجید مرسلی
6060
نظر شما