درمان سرطان پوست کشف شد

به گزارش ایسنا، روزنامه تلگراف در گزارش جدیدی اعلام کرد: به تازگی در انگلیس واکسن جدیدی مورد آزمایش قرار گرفته است که به سلول‌های سرطانی حمله می‌کند، به سلول‌های سالم آسیبی نمی‌رساند و همچنین قادر به حمل موادی است که واکنش بدن را نسبت به سرطان پوست تقویت می‌کنند.

تاکنون به نظر می‌رسد که این روش باعث شده برخی از بیماران به طور کامل از خطرناک‌ترین نوع سرطان پوست موسوم به ملانوم حتی در موارد بسیار پیشرفته بیماری، جان سالم بدر ببرند.

دکتر هووارد کوفمن پژوهشگر مرکز پزشکی دانشگاه راش در شیکاگو و از محققان این پژوهش می‌گوید: مطالعات ما نشان می‌دهد که ممکن است به یک روش درمانی جدید برای برخی از مبتلایان به نوع پیشرفته این سرطان و همچنین دارویی با مزایای واقعی برای سایر بیماران دست یافته باشیم.

وی تصریح کرد: با این روش می‌توان ظرف یکسال جان هزاران نفر را از مرگ نجات داد.

متخصصان می‌گویند: سرطان پوست بیماریی است که سلولهای سرطانی در لایه‌های بیرونی پوست بوجود می‌آیند. پوست از بدن در برابر گرما، نور، عفونت و جراحات محافظت می‌کند. پوست همچنین آب، چربی و ویتامین D را در بدن ذخیره می‌کند و دارای لایه‌های اصلی متعدد و انواع مختلفی از سلولها است.

بر اساس این گزارش، سرطان پوست متداول‌ترین نوع سرطان است که دو نوع دارد؛ یکی سرطان پوست به شکل تومور سیاه رنگ قشرعمیق پوست و دیگری سرطان پوست بدون وجود تومور سیاه رنگ که نوع اول سرطان عمومیت بیشتری داشته و اغلب با موفقیت درمان می‌شود. سرطان نوع دوم عمومیت کمتری دارد اما خطرناکتر است. هر ضایعه یا زخمی که بهبود نیابد و تغییر اندازه و شکل یا خونریزی داشته باشد یکی از علائم هشدار دهنده سرطان پوست است. علائم سرطان پوست عموما شامل رشد غیرطبیعی زخمها و خالهای پوستی، زخمهایی که بهبود نمی‌یابند و با خونریزی همراه هستند، زخمی که بهبود آن مدت زیادی به طول بینجامد و تغییر رنگ خالهای پوستی هستند.

ملانوم نیز نوعی از سرطان پوست است که در آن سلولهای سرطانی در سلولهای رنگ دهنده پوست به نام ملانوسیت‌ها یافت می‌شود. ملانوم معمولا در بزرگسالان رخ می‌دهد، اما گاهی اوقات در کودکان و سالخوردگان نیز دیده می‌شود.

ملانوم در مقایسه با سرطانهای معمولی پوست، نوع بدتر و وخیم‌تری از سرطان پوست است. مانند همه سرطانها، در صورتی که در آغاز تشخیص داده شود، بهتر قابل درمان خواهد بود. ملانوم می‌تواند به سرعت از طریق دستگاه لنفاوی یا خون به تمامی نقاط بدن گسترش پیدا کند و در صورتی که درمان نشود و پیشرفت کند، می‌تواند حتی کشنده باشد.