برخلاف شنل‌های پیشین، این روش جدید بر روی همه زوایای دید و رنگ‌های نور کار کرده است.
محققان بطور دیجیتالی، پرتوهای نور را در یک نقطه جمع‌آوری کرده و سپس آن‌ها را به شکل دیجیتالی در نقطه دیگر نمایش دادند.
آن‌ها در تحقیق خود از عملکرد ویدیویی یک دوربین دیجیتال برای مهار پرتوهای نور از یک صحنه پس‌زمینه استفاده کردند. آن‌ها با قرار دادن دوربین بر روی یک نوار لغزنده مکانیکی توانستند دوربین را بصورت افقی حرکت داده و موقعیت‌های متعدد را ثبت کنند. این ویدیو به یک لپ‌تاپ برای پردازش توسط یک برنامه رایانه‌ای پیچیده انتقال یافت و سپس بر روی یک دستگاه آی‌پد اپل مینی که با آرایه‌ای از لنزهای استوانه‌ای برای ایجاد اثر سه‌بعدی پوشیده شده بود، نمایش داده شد.برنامه رایانه‌ای، محاسباتی را بر روی پرتوهای نور به منظور انتقال پیکسل، رنگ و زاویه صحیح به موقعیت‌های درست بر روی نمایشگر خروجی انجام داد.
از جمله کاربردهای بالقوه این روش می‌توان به نیمه‌شفاف کردن دست جراح در عمل‌های جراحی ظریف و همچنین تولید یک دستگاه نامرئی برای فضای داخلی خودرو اشاره کرد که نقطه‌های کور را از بین می‌برد.
از مشکلات کنونی این دستگاه باید گفت که فرآیند اسکن و پردازش مورد استفاده دانشمندان در این تجربه بسیار وقت‌گیر بود. با اینحال محققان معتقدند که با استفاده از آرایه‌ای از آشکارسازها، رابط‌های سخت‌افزار پیشرفته و پردازش داده خودکار می‌توان به یک نسخه سریع دست یافت.
آن‌ها همچنین بر این باورند که می‌توانند یک نسخه منعطف از این فناوری را با روش خود تولید کنند، اما به مهندسی سنگین و نیروی محاسباتی چشمگیر برای درک مداوم موقعیت و جهت‌گیری آشکارساز و نمایشگر نیاز است.
محققان قصد دارند در آینده به توسعه شنل نامرئی‌کننده خود با هدف قابل پوشش کردن آن ادامه دهند.
۵۴۵۴
نظر شما