دوئل آقای معمولی و تیمی که خودش بنا کرده / انتظار دنیای فوتبال برای شبی که رویایی خواهد بود

احسان خراسانی خبرگزاری خبر آنلاین؛ هیچ کس ماه های ابتدایی سال 2015 را هیچ وقت فراموش نخواهد کرد. هم کسانی که با فوتبال کاری ندارند و دنبال زندگی شان هستند به واسطه رسیدن سال جدید و هم عشق فوتبال هایی که با شنیدن زمزمه رفتن یکی از کاریزماتیک ترین چهره های چند سال اخیر دنیای فوتبال، حال و هوای روز هایشان تا قسمتی ابری شده بود. اگر کمی بیشتر جلو برویم و اسم " دورتموند " و فعل " رفتن " کنار هم بیایند، متوجه خواهید شد که ما از کسی جز یورگن کلوپ صحبت نمی کنیم. بدون شک نقشی که کلوپ در عوض کردن رنگ دنیای فوتبال داشت کمتر از نقاشی نیست که شما دیوار های خانه تان را برای ایجاد تنوع به آن می سپارید. تکنسین آلمانی برای ایجاد تفاوتی ماندگار، روی دیوار های فوتبال آلمان یک رنگ زرد چشم نواز زد. رنگی که باعث شد دیگر قرمز باواریایی ها رنگ غالب فوتبال آلمان نباشد. شاید خیلی ها به همین جا که می رسند از اهمیت کار او بگویند که یک قطب قوی دیگر به فوتبال آلمان اضافه کرد. اما این که پایان کار نیست. ما درباره مردی صحبت می کنیم که پایان برایش معنایی ندارد. این را می توان با دوباره دیدن آن بازی هایی فهمید که تیم های کلوپ در آخرین لحظات هم دست از حمله بر نمی دارند و فقط می جنگند. این همه ویژگی مثبت در کنار 2 قهرمانی در بوندسلیگا، 1 قهرمانی در جام حذفی آلمان و 1 نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به همراه دورتموند که عظمت کار کلوپ را نشان می دهد، رفتن و دل کندن از جمع زنبور ها را انقدر برای او سخت کرد که انگار یک قلب در حال بیرون آمدن از یک جان بود. درست است ماینتس هم سهم زیادی در زندگی کلوپ دارد ولی همه خاطرات خوشی که این مرد عینکی و مو بور را به یک شخصیت بسیار دوست داشتنی بین اهالی فوتبال تبدیل کرد، در 7 سال حضور او در دورتموند رقم خورد.

خبر رفتن کلوپ قبل از اتمام فصل از زبان خود او به گوش طرفداران رسید. قبل از پایان فصلی که برای او و دورتموند کابوس وار شروع شد و کلوپ انقدر صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشت تا در نهایت دورتموند را به لیگ اروپا رساند. حالا و از اینجا به بعد خوشحالی حاصل از صعود دورتموند به لیگ اروپا توسط کلوپ، تبدیل به یک کابوس برای او می شود! چرا؟! اتفاقا الان به قسمت بد داستان هم می رسیم. جایی که هیچ رد پایی از شانس دیده نمی شود. دیشب و در اولدترافورد کلوپ انگار روی زمین نبود. او فن خال را زمین زده بود و خودش در آسمان ها سیر می کرد. متوقف کردن منچستر یونایتد در زمین خودش و تبدیل کردن تئاتر رویا ها به تئاتر کابوس ها، لیورپول را با نتیجه 3-1 در دو بازی رفت و برگشت به جمع 8 تیم نهایی لیگ اروپا فرستاد. کلوپ بعد از بازی سراغ گیگز رفت. با او خوش و بش کرد و سپس با خنده های همیشگی در حالی که بازیکنانش را تشویق می کرد به وسط زمین رفت و آن ها را یکی یکی در آغوش می گرفت. شاید هنوز اینجا او نمی دانست چه سرنوشتی در انتظارش است. داستانی که به سختی و با کلی اشک و غم به پایان رسیده بود، حالا دوباره دارد به دراماتیک ترین شکل ممکن شروع می شود. همین چند ساعت پیش بود که قرعه کشی مرحله یک چهارم نهایی لیگ اروپا برگزار شد و اسم دورتموند و لیورپول کنار هم قرار گرفت. این یعنی همان بد حادثه که همیشه درباره اش صحبت می کنند. داستان اینجا هم دو قسمت دارد. یک قسمت در آنفیلد و یک قسمت در وست فالن. قسمتی که روی پرده آنفیلد به نمایش گذاشته می شود شاید برای کلوپ معمولی باشد اما حضور در وست فالن آن هم به عنوان مربی تیمی غیر از دورتموند، می تواند بد ترین شب زندگی او را رقم بزند. کسی که فقط با یک اشاره دیوار زرد را روی سر حریفان خراب می کرد حالا دیگر نمی تواند ان شور و شوق همیشگی اش در وست فالن را تکرار کند. این جای داستان حال زار کلوپ را به خوبی به تصویر می کشد. کلوپ دیگر نمی تواند طرفداران دورتموند را تهییج کند. چرا که اگر دیوار زرد این بار روی سر لیورپول خراب شود، انگار که خود کلوپ هم زیر این آوار مانده است. از طرف دیگر ساکت ایستادن کنار خط طولی زمینی که او بار ها آن را متر کرده است، همه خاطرات خوب را به همراه همه آن اشک های روز آخر را به یاد کلوپ می آورد. این یعنی گیر کردن بین مرز وابستگی و جدایی. البته که حالا حالا ها طول می کشد تمام قلب کلوپ قرمز مرسی ساید را به خود اختصاص دهد. پس در وست فالن باید منتظر سکانس های ویژه ای از یکی از دراماتیک ترین فیلم های اکران شده در دنیای فوتبال باشیم. مطمئنا جو وست فالن کاملا به سود کلوپ خواهد بود. طرفداران دورتموند همیشه در وفاداری زبانزد بوده اند و به شدت دنبال فرصت می گشتند تا یک تشکر جانانه از مربی سابق خود داشته باشند. همه کسانی که با فوتبال زندگی می کنند باید خود را برای آن شب رویایی در وست فالن آماده کنند. شبی که شاید مثل روز خداحافظی کلوپ از دورتموند، نه تنها اشک او بلکه اشک همه را درآورد.

41257