تاکنون 4 سال به نام سال بین‏المللی قطب نام‌گذاری شده؛ اما با پایان یافتن آنها، اهمیت بالای قطب‌های زمین نباید فراموش شود

آزاده پارساپور: دوسال پیاپی گذشته، از مارس 2007 / اسفند 1386 تا مارس 2009 / اسفند 1387؛ سال بین‏المللی قطب نامگذاری شده بود. برای آن‌که برنامه‏ها و پروژه‏های علمی، ‏بی کم‏وکاست در دو قطب شمال و جنوب به اجرا در آیند، این 2 سال پیاپی را درنظر گرفته بودند که با پایان یافتن موفقیت‏آمیز این دوره در ماه جاری، می‏توان به ارزیابی نتایج این برنامه 2 ساله پرداخت.

در مدت این دو سال، حدود پنجاه هزار محقق و دانشمند از 60 کشور جهان گردهم آمدند و بر روی بالغ بر دویست پروژه همکاری کردند. یکی از نکات قابل توجه در مورد همکاری گسترده دانشمندان، شرکت محققان از کشورهای نسبتا فقیر بود که شاید کمتر از کشورهای ثروتمند و پیشرفته، برای دست‌یابی به چنین امکاناتی فرصت پیدا می‏کنند.

پروژه‏ها و پژوهش‏های اعمال شده در زمینه‏های مختلفی چون شیمی، زیست‏شناسی، اجتماعی و فیزیک انجام شد؛ اما شاید بتوان گفت که بزرگ‏ترین دستاورد این برنامه دو ساله، مطرح کردن مسائل مربوط به قطب در سطح بین‏المللی و جلب نظر جهانیان بر مشکلات تغییرات آب‌وهوایی بود. ایجاد یک شبکه همگانی و اطلاع‌رسانی در زمینه دو قطب شمال و جنوب از آن جهت اهمیت بسیار دارد که حدود پنجاه سال پیش، مردم این مناطق را همچون سیاره مریخ دور از دسترس می‏دانستند و آگاهی و علاقه عمومی‏ نسبت به مسائل زیستی و جغرافیایی قطب وجود نداشت.

اما امروز، با برجسته شدن مساله گرمایش زمین و اثر شدید و مستقیم آن بر روی قطب‏ها، موضوع صحبت بسیاری از اقتصاددانان، سیاست‌مداران و دولت‌مردان رقیب فراهم شده است. به همین دلایل نباید فراموش کرد که صرف انجام دادن چنین برنامه‏ای کافی است؛ بلکه باید چنین برنامه‏ای را به عنوان مقدمه یا زیربنایی برای ساختاری اساسی دانست که در آینده ادامه خواهد یافت.

به نظر می‏رسد اولین کاری که انجمن بین‏المللی قطب باید در اولویت‏های خود قرار دهد، این است که تمامی‏ دستاوردها و نتایج کار خود را به‌طور کامل مورد بهره‌برداری قرار دهد. بی شک افراد زیادی اعم از اقیانوس‏شناسان، زیست‏شناسان دریایی، محققان جوی و بسیاری دیگر درصددند تا به اطلاعات بدست آمده از این برنامه آزادانه دسترسی پیدا کنند. بنابراین، ایجاد مرکزی که تمامی ‏داده‏ها و اطلاعات را به صورت آرشیوی کامل در اختیار علاقه‏مندان بگذارد، به شدت مورد نیاز است. منابع مالی چنین کاری نیز باید توسط کشورهای مشارکت کننده در برنامه و به نسبت میزان قدرت اقتصادی هر کدام، تامین گردد.

با وجود تلاش‏های فراوانی که در زمینه تحقیق و پژوهش در قطب‏ها انجام می‏گیرد، اما هنوز یک روش ارزیابی سیستماتیک برای پردازش یافته‏های بدست آمده از این تحقیقات پیشنهاد نشده است. این امر باعث شده که اطلاعات در مرحله داده‏های خام متوقف شود و برای استفاده در سیاست‌گذاری‏ها و درک عمومی ‏جوامع به جریان نیفتد. برای تبدیل داده‏های اولیه و خام به مفاهیم ملموس و هدفدار، نیاز به اقدام سازمان‏های مرتبط و باسابقه است. در حال حاضر بهترین گزینه برای این کار، کمیته علمی ‏قطب شمال و کمیته تحقیقاتی قطب جنوب است. کشور نروژ هم که تقریبا در تمامی‏ پیمان‏های بین‏المللی مربوط به قطب و هم‌چنین فعالیت سازمان‏های مختلف در این زمینه سهیم است، قصد دارد رهبری چنین تلاش‏هایی را بدست گیرد و پایه‏گذار انجام ارزیابی‏های اصولی و کاربردی باشد. در هر صورت این موضوعی است که اکثر کشورها باید بدان توجه کرده و خود را به گونه‏ای در آن سهیم کنند.

در کنار این، تمامی‏ کشورهایی که به نوعی سهمی‏ در قطب دارند، باید قویا برای اجرای برنامه‏های نظارتی دائمی ‏اقدام کنند. به طور مثال، برنامه‏هایی که در آن بتوان ضخامت و حرکت یخ‏ها را در قطب به‌دقت اندازه‌گیری و کنترل کرد؛ یا ایجاد پایگاه‏های جدید ماهواره‌ای برای ثبت و مطالعه فرایندهای سرمایشی و آب‌وهوایی خاص قطب.

البته واضح است که رکود اقتصادی حاکم بر جهان، به دولت‏ها اجازه نمی‏دهد که به راحتی برای چنین برنامه‏هایی بودجه اختصاص دهند. اما به هرحال پروژه‏هایی هم پیدا می‏شوند که در این میان، شرایط لازم را برای گرفتن منابع مالی کسب کنند. کشتی تحقیقاتی امریکایی در آب‏های آلاسکا از این دست است.

کشورها به موازات هم می‏توانند یک سیستم حفاظتی و مدیریتی را بر روی زیست‏بوم‏های موجود اعمال کنند. علاوه بر این‏ها، این مناطق به مجموعه قوانین و مقررات جدید و تکمیلی بین‏المللی نیز در زمینه‏های مختلف نیاز دارند. این قوانین شامل امور ماهی‌گیری، کشتی‌رانی و آلودگی‏های زیست محیطی می‏شود.

اما به نظر می‏رسد که قطب شمال، اضافه بر قوانین فوق، نگاهی دقیق‏تر از نظر جغرافیای سیاسی و اقتصادی را می‏طلبد. قطب شمال نسبت به قطب جنوب، کمتر در پیمان‏های بین‏المللی جای داشته و در پنجاه سال گذشته، بیشترین توجه‏ها به قطب جنوب جلب شده است. دستور کاری که روسیه برای قطب شمال صادر کرد و به امضای کشورهای امریکا، کانادا، نروژ، دانمارک و اتحادیه اروپا رسید، نشان می‏دهد که جهان با مساله بسیار حساسی روبرو است. قطب شمال به علت داشتن ذخایر و معادن طبیعی و هم‌چنین موقعیت خاص جغرافیایی، دارای اهمیتی ویژه است و اخیرا کشورهایی چون چین و برزیل هم به حلقه طرفداران آن پیوسته‌اند.

به هرحال، چه از نظر علمی ‏و تحقیقاتی یا حتی ماجراجویی و اقتصادی، دو قطب شمال و جنوب نقش مهمی ‏را در دنیای امروز بازی می‏کنند و ملت‏ها را به این نتیجه می‏رساند که از دنیای آنها جدا نیستند. همان‌طور که در گذشته با همکاری کشورهای مختلف، سفرهای اکتشافی در قطب‏ها انجام می‏شد، در آینده نیز این همکاری‏ها و ارتباطات تنگاتنگ باید ادامه یابد و با کمک از فناوری‏های جدید، مدیریت و نظارت نظام‏مندتری پیدا کند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 5199

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 7 =