سوسنگرد یک زمین چمن دارد و هزار آرزو

یک زمین چمن دارد و هزار آرزو؛ سوسنگردی که در گذشته بازیکنان ارزشمندی از جمله حبیب شریفی و ثبت کایدی را پرورش داد، اگر جنگ‌تحمیلی رخ نمی داد احتمالا امروز قطب فوتبال استان بود، اما جنگ تحمیلی رخ داد و آرزوهای جوانان این شهر بر باد رفت. فوتبالیست‌های زیادی شهید شدند و از همان زمان فوتبال سوسنگرد سردرگم شد. سوسنگرد در دهه‌های 60 و 70 با 22 تیم بازی‌های محلی را پیگیری می‌کرد، اما در سال‌های بعد خبری از آن 22 تیم نبود. مشکلات شروع شد و بی توجهی از سوی متولیان ورزش افزایش یافت تا جایی که حالا شهروندان سوسنگردی فقط امیدوار هستند یک زمین چمن مناسب و یک زمین خاکی مطلوب داشته باشند تا شاید روزی گذشته‌های خود را دوباره احیا کنند. با «سیدمحمد عبودی» مربی قدیمی فوتبال سوسنگرد در این باره گفت و گو كرده ایم كه در ادامه می خوانید.

شما خاطره‌های زیادی با فوتبال سوسنگرد دارید. از آن زمان بگویید. وضعیت چگونه بود؟

در دوره پیش از انقلاب اسلامی تیم‌هایی چون پاس و فوتبال سوسنگرد را رونق داده بودند و ما بازیكنان بزرگی داشتیم. رونق فوتبال شهرمان تا بعد از انقلاب در دهه 60 ادامه داشت، اما یک باره خبر از جنگ‌تحمیلی رسید. با شروع جنگ تحمیلی اغلب بازیکنان به جنگ رفتند؛ بسیاری شهید و بعضی گرفتار دشمن شدند.

از همان موقع فوتبال شهرتان افت کرد. درست است؟

بله. شهدای زیادی در زمان جنگ تحمیلی دادیم. بعد از این دوران نیز به دلیل مشكلات مختلف و محرومیت‌ها به فوتبال شهرمان توجهی نشد تا این‌که فوتبال محلی منحل شد و همه راهی تیم‌های باشگاهی شدند. در دهه 70 باشگاه‌های مطرح سوسنگرد تیم هایی را با نام بنیاد شهید، شهدای ابوحمیظه، شهدای ساریه، شهدای آلبوجلال، کشاورز، اسلام جوان، شاهین و دارایی تشكیل دادند.

 سوسنگرد امروزه هیچ تیم محلی ندارد؟

خیر. دهه 80 وقتی با افزایش تیم‌های باشگاهی رو به رو شدیم، همه ورزشكاران تیم‌های محلی خود را رها کردند و سراغ باشگاه‌ها رفتند. امروزه نیز در بخش باشگاهی از 20 تیمی که تشکیل شد‌، 16 تیم فعال است كه از بهترین های جنوب سوسنگرد هستند و در لیگ دسته 3 کشور بازی می‌کنند. همین طور تیم هجرت که فعلا در مکان نخست لیگ دسته سوم استان قرار دارد. اما در این شرایط متاسفانه به دلیل ضعف مالی و نبود حمایت مسئولان، باشگاه‌ها قدرت خرید، حتی کفش ورزشی را ندارند.

 امكانات شما تا این اندازه كم است؟

بله. چند سالی است که با کم توجهی و کم لطفی مسئولان ورزش استان و کشور رو به رو شده ایم. نمی توانیم پیشرفت كنیم و حتی یک زمین مطلوب برای بازی نداریم. فوتبال ما مشکلات زیادی از نظر امکانات دارد.

 در گذشته نیز امكانات وجود نداشت. چگونه استعدادیابی می‌شد؟

در گذشته استعدادیابی از مدارس و محله‌ها انجام می شد و همه داوطلبانه به فوتبال کمک می‌کردند و به این دلیل موفقیت هایی كسب كردیم. به یاد دارم آن زمان فوتبال قدرتمندی در رده جوانان داشتیم که نتیجه آن 3 بار قهرمانی مسابقات شهرستان بود، اما امروزه استعدادیابی در سوسنگرد فراموش شده است و پایه های آموزش به درستی مورد توجه قرار نمی گیرد، در حالی كه فوتبال برای شكوفایی نیاز به حمایت افراد با استعداد و باتجربه دارد. اگر فوتبال سوسنگرد به همین شکل پیش رود، در‌ آینده نه چندان دور فوتبالی نخواهیم داشت.

  سوسنگرد با وجود باشگاه‌های زیاد یک زمین فوتبال دارد. چطور همه تیم‌ها در آن بازی می‌کنند؟

به سختی. به هر کس بگویید تعجب می‌کند، اما حتی همان زمین چمن نیز مناسب بازی نیست. البته مشکل ما فقط چمن نیست و زمین خاکی سوسنگرد نیز از سال‌ها پیش ترمیم نشده و بدون استفاده مانده است.  ازسوی دیگر تیم‌های باشگاهی  نیز توان پرداخت هزینه شرکت در مسابقات استانی را ندارند. نمی‌دانم فوتبال سوسنگرد تا چه زمانی باید این‌گونه باشد؟ چرا تیم‌ها حتی یک توپ هم نباید داشته باشند؟ ما قول می‌دهیم اگر امکانات در اختیارمان بگذارند، مکان‌های ورزشی مثل زمین چمن در مناطق مختلف شهرستان ایجاد کنند و کلاس‌های آموزشی برای استعدادیابی برگزار شود، قطب فوتبال استان شویم.

 شما قبلا گفتید سوسنگرد بهترین مکان برای سرمایه گذاری است. چرا چنین فکری می‌کنید؟

همیشه به تیم‌های بزرگ استان چون فولاد و استقلال خوزستان، صنعت نفت آبادان و استقلال اهواز بازیکن داده ایم. حالا می‌گویم باشگاه‌های استان اگر به دنبال بازیکن و سرمایه گذاری در تیم‌ها هستند، می‌توانند شایسته‌ترین بازیکنان را در سوسنگرد پیدا کنند.

 از این مساله بگذریم. شهرتان خیلی بازیکنان مطرح در دهه‌های گذشته داشت. سرشناس‌ترین‌ها چه کسانی بودند؟

بازیکنان مطرح زیادی داشتیم. حبیب شریفی در دهه 50 از بازیکنان خوب تیم ملی و منتخب استان بود. ماضی سعیدی نیز بازیکن منتخب استان در دهه 50 خیلی خوب می‌درخشید. سعید آسمار، ناصر مرمضی، عباس جلالی، علی جلالی،جعفر بیت سیاح، خلف نیسی و علی جادری بازیکنان منتخب استان در دهه 70 و همینطور احمد جلالی در دهه 80 عضو تیم ملی امید ایران بود. این روزها نیز بازیکنان مطرح در لیگ برتر از جمله حسن بیت سعید، مهدی زبیدی و رحیم زهیوی داریم.

 فکر می‌کنید فوتبال سوسنگرد چگونه می‌تواند مثل گذشته شود؟

حمایت همه مسئولان به فوتبال باید با برنامه ریزی و بر اساس یک تقویم ورزشی انجام شود.  مسئولان سال آینده نیز برای تشکیل مدارس استعدادیابی، برگزاری مسابقات نوجوانان و جوانان کمک کنند تا فوتبال سوسنگرد بتواند گام‌های بلندی بر دارد.

امید به اما و اگرها
فوتبالیست‌های سوسنگردی از نفس افتاده اند. فقط حمایت‌های مسئولان و نماینده ای که به قول آنها باید ورزشی باشد، می‌تواند وضعیت گذشته را به آن‌ها برگرداند.
سوسنگردی‌ها  به وعده‌های مسئولان امیدوار هستند تا یک روزی چهره فوتبالشان دوباره شادمان شود.