حیف که اینانلو نیست تا دوران پساکواچ را ببیند

علی کربلایی - خبرگزاری خبرآنلاین: هروقت محمدعلی اینانلو در «خبر آنلاین» یادداشتی در مورد والیبال و به خصوص کواچ می‌نوشت، فردایش جوابیه‌ای برای او می‌نوشتم. افکارمان زمین تا آسمان با هم تفاوت داشت. منتقد سرسخت کواچ در مقابل کسی که او را شایسته این همه انتقاد نمی‌دانست. مساله دنباله دار شده بود. اسم علی کربلایی برابر اینانلو عددی نبود و نخواهد بود، اما فیدبک هایی که من از کاربران خبر آنلاین دریافت می‌کردم، نشان از این داشت جامعه با طرز فکر من همراه تر است.

بعد از اینکه استاد اینانلو در بیمارستان بستری و سپس مرخص شد، تصمیم گرفتم در مصاحبه‌ای چالشی با او کار را یکسره کنم؛ بالاخره یکی باید آن یکی را قانع می‌کرد. خط به خط یادداشت‌هایش را حفظ بودم و برای هر نظرش ردیه ای داشتم. حسابی آماده شدم و با خبر قبلی با استاد تماس گرفتم.

 تا شروع به حرف زدن کرد تمام نکته هایی که آماده کرده بودم یادم رفت. صدایش چنان وجودم را تحت تاثیر قرار داد که فقط گوش کردم. من را از جوابیه‌هایی که به یادداشت هایش نوشته بودم می‌شناخت، آنقدر با وقار حرف می‌زد که همه چی یادم رفت، فقط گوش می‌کردم و هر چه می‌گفت را تایید می‌کردم.

یک ساعت برایم حرف زد و هر چه می‌گفت را تایپ می‌کردم. بعد از یک ساعت تلفن دفتر قطع شد، تازه یادم افتاد که هدف مصاحبه بود نه گوش کردن به حرف‌های این پیرمرد دوست داشتنی.بعد از چند دقیقه خودم را جمع و جور کردم و دوباره زنگ زدم، اما باز هم نشد او را به چالش بکشم و حرف‌های به زعم من غیرمنطقی او در آن لحظه که صدایش را می‌شنیدم به نظر صحیح می‌آمد.

محمدعلی اینانلو رفت... احتمالا صحبت‌هایش با من آخرین حرف‌های او در مورد والیبال بود... نماند تا دوران پساکواچ را ببیند. احتمالا اما بهترین دوران والیبال (قهرمانی آسیا و چهارم شدن در لیگ جهانی) را دید و رفت... دورانی که تکرار نمی‌شود، مثل صدای او؛ محمد علی اینانلو!

4141