امروز صبح در حالیکه که ظاهرا مثل بقیه روزا بود، از طریق تلفن فهمیدم که در لیست فیفا برای انتخاب بهترین بازیکن جهان نیستم. درواقع من خبر نداشتم که این روزها راجع به لیست رتبه بندی نامزد ها تصمیم می گیرند. برای همینمن در سیل تعریف های اغراق آمیزی که مردم از من می کردند غرق شدم. حالا باید متوجه شده باشید، من همیشه به شدت خوشبین بودم و احساس عصبانیت و ناامیدی به ندرت در من راہ پیدا می کرد. درنتیجه ی این ھا، می دانید من با خودم چه چیزی به خانه ام بردم؟ یک آغوش بی اختیار برای همه ی شما و برای رسانه ھا که امروز صبح راجع به عدم حضور اسم من در لیست منتشر شده، اظهار نظر کرده اند.
ممنونم، این واقعا باعت دلگرمی من شد و احترامی از سوی شما بود که باعث شرمندگی من هم شد! اما من برای ھزاران دلیل و حتی بیشتر از شما تشکر می کنم. من یک ذات شخصی دارم و این واقعیتی است برای من که هیچ وقت نسبت به بهشت و سرنوشت تقدس خاصی نداشته ام. من برای کارهایی که کرده ام حق خودم را هم گرفته ام و تا جایی که توانم بوده تلاش کرده ام و به جایی که می خواستم رسیده ه ام.
جا دارد الان بار دیگر از همه و به خصوص ایتالیایی های هموطن تشکر کنم. من به طور کلی ایتالیایی ها را دوست دارم. آنها دقیقا همان چیزی هستند که نشان می دهند. در اصل ظاهر و باطن مردم ایتالیا یکی است. این می تواند باعت شود که من زیبایی و فوق العاده بودن این زندگی رو بیشتر حس کنم.
با تمام صمیمیت، حداقل فکر میکنم لایق این بودم که در بین 5 دروازه بان برتر جهان باشم. به هر حال از صمیم قلب ممنونم. اگر من این زحمت رو به مچ دستم دادم که این احساسات رو بنویسن، فقط به این خاطر است که شما به من احساسی دادید که حس می کنم برایتا قابل احترام هستم. احترامی که با هیچ امتیازی هیچ وقت نمی توانم آن را بدست بیاورم.
دوستتان دارم
خنده!
نظر شما