در دوران سربازی فرمانده گروهانی داشتیم به نام مهران نیک مرام؛ خوش تیپ و پر جذبه بود. می‌دانست که سربازها دوست دارند جیم شوند و از پادگان فرار کنند. او می گفت من که نمی‌توانم شما را 24 ساعته کنترل کنم بنابراین با مسئولیت خودتان می‌توانید جیم شوید و برگردید ولی اگر گیر بیفتید من 10 برابر معمول تنبیه‌تان می‌کنم.

این مقدمه را گفتم تا بعد بگویم با همه صداقت و نجابت و خوش تیپی که یحیی گل محمدی دارد ولی او هم راه جیم شدن از اردو را بدون این که گیر بیفتد بلد بود!!! در زمانی که بازی می‌کرد زرنگی و با هوشی خاص خودش را داشت که تازه برای عموم دارد خودش را به شکل متفاوتی نشان می دهد.

شاید کمتر کسی بداند که یحیی گل محمدی تازه چند سال است که در زندگی شخصی به یک ثبات نسبی رسیده است.از آن دست فوتبالیست هاست که زجر بسیاری از بیماری(تب مالت) و بحران مالی گرفته تا مشکلات خانوادگی و... را کشیده است.
او در دوران فوتبالش فوتبالیست فوق العاده ای بود؛ بک دفاع جلو زن مدرن، با تکنیک عالی، سرزنی موفق و مهم‌تر از همه احساس و شم عالی برای لحظه وارد شدن به حمله. یکی مانند کریم باقری.
یحیی در زمان بازی مانند مجتبی محرمی خونسرد بود، طوری که بعضی ها فکر می کردند بی خیال است!! بیشتر با هوشش به جنگ مهاجمان می رفت تا با فیزیک بدنی‌اش!!! خیلی هم دوست داشت به حمله اضافه شود و گل بزند.
نجابت خاصی داشت و کمتر دنبال منافع مالی خود بود، طوری که چند بار به خاطر او با مدیریت محترم باشگاه تا حدودی در گیر شدم. مدیری که می‌گفت بیش از حد از او دفاع می کنم. اما یحیی لیاقتش بیشتر بود. در آخر هم حقش نبود از پرسپولیس اخراج شود ولی این اخراج باعث شد در فولاد خوزستان احیا شود.
گل‌محمدی از آن دست بازیکنان بود که می توانست در اروپا هم بازی کند ولی متاسفانه در آن زمان دفاع های جلو زن کمتر در بورس بودند. شاید نسبت به بازیکنان اروپایی کمی کندتر بود ولی مطمئنا با فرکانس قدم‌هایش و بازیخوانی و هوشش می‌توانست آن را جبران کند.
خیلی‌ها اشک‌هایش را بعد از بازی با ایرلند فراموش نمی کنند و حداقل به خاطر او هم که شده بود دوست داشتند تیم ملی به جام جهانی صعود می کرد اتفاقی که متاسفانه نیفتاد.
اولین حضورش در نیمکت لیگ برتری با آخرین تیم دوران لیگ برتریش یعنی صبا باطری بود. از نحوه دو زانو نشستنش در کنار زمین معلوم بود که می خواهد متفاوت باشد و شد و خوب هم شد. بعد به راه آهن آمد و کمک علی دایی شد. در آنجا خیلی با هم حرف می زدیم. علم تغذیه را خیلی دوست داشت. یک روز که در اردو در هتل لاله دو نفری نشسته بودیم از او پرسیدم تا کجا می‌خواهی مر‌بی‌گری را دنبال کنی؟ تا پرسپولیس؟ گفت برو بالا. گفتم تا تیم ملی ؟ گفت برو بالاتر.
او حالا با کارنامه‌ای که برای خودش ساخته و نمایشی که همراه تیم‌هایش داشته می‌تواند مربی ایده‌آل هواداران پرسپولیس در فصل بعد باشد و دو سال بعدش هم به نیمکت تیم ملی برسد، ولی بعدش.....؟! یعنی می‌تواند اولین مربی ترانفسری ما به یک باشگاه اروپایی باشد؟!! کاری که در دوران بازیگری‌اش موفق به انجام آن نشد!!؟
به نظرم تنها اشتباهش در دوران مربی گری آمدن زود هنگام به پرسپولیس بود. با این که پرسپولیس مخروبه ژوزه را دگرگون کرد ولی نباید صبا را در نیمه راه رها می‌کرد. صبا خوب فوتبال بازی می کرد و خواه نا خواه سال بعد می‌توانست مربی پرسپولیس باشد. با فرصت بیشتر برای تیم بستن و فشار کمتر. درست مثل امروز که تنها کاندیدای بالقوه مربیگری در پرسپولیس است.

گل‌محمدی از تیمش، ذوب‌آهن، نسبت به شرایط و امکانات ایران فوق العاده بازی می‌گیرد؛ فوتبالی تمیز و برتر را ارائه می‌کند؛با این که همه حاشیه‌های فوتبال را می‌داند و واقف است که بعضی از تیم‌ها و مربیان با بهره‌گیری از راه‌های دیگری به موفقیت می‌رسند. ولی یحیی بر تز خود مصمم است و می‌خواهد تنها و تنها با انجام فوتبال سالم به موفقیت برسد. او اتوریته خوبی برای خود ایجاد کرده است و نشان داده اجازه ورود حاشیه یه تیمش، چه از جانب بازیکنان و چه از طرف دیگران را نمی دهد.
فوتبال امروز ذوب آهن هم با بقیه تیم‌ها متفاوت است؛ آنها پاس می دهند، منسجم هستند، با انگیزه بازی می‌کنند و سعی می‌کنند فوتبال مدرنی را در زمین پیاده کنند. نظم تیمی فوق العاده‌ای دارند، نترس بازی می کنند، اعتماد به نفس‌شان خیلی بالاست و با حداکثر قدرت و سرعت در حمله و دفاع وارد می‌شوند. می‌توانم بگویم که ذوبی‌ها تنوع حمله‌ای از نوع بارسا و بایرن را دارند و همین طور استحکام و قدرت تاکتیکی تیم‌های مورینیو را. این ها غلو نیست فقط باید شرایط ایران را در نظر بگیریم و حواس‌مان باشد که این تیم دارد با ظرفیت‌های بازیکنان خودمان و متناسب با لیگ ایران بازی می‌کند.
به عقیده من ذوب آهن قهرمان واقعی لیگ پارسال است نه سپاهان و نه تراکتورسازی و نه نفت تهران. تیمی است که دو سال پیش فقط با آژان کشی به لیگ برتر آمد و در آخر فصل پیش در بالای جدول قرار گرفت. همین تغییر شرایط روحی روانی از یک تیم بازنده به یک تیم برنده در نوع خود شاهکار است.
بسیاری از هوداران سخت‌گیر فوتبال ایران که به مربی بزرگ آن هم فقط از نوع خارجیش رضایت می دهند احتمالا حالا می‌توانند لباس اولین مربی بومی پرطرفدار و در اندازه‌های استاندارد را در قامت یحیی گل محمدی ببینند و پرو کنند!
یحیی گل محمدی آینده مربی گری ایران است. همه شرایط هم برای او مهیاست. باید به او کمک کنیم.

دکتر خسرو خرٌم

کد خبر 448478

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • عليرضا غريبي IR ۱۴:۱۴ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۹
    11 10
    ازسال ١٣٥٢واز تماشاگران حرفه اي فوتبال هستم. يحيي رو از زماني ميشناسم كه در تراكتورسازي بازي ميكرد،در دوران مربيگريش و خصوصا ليگ پارسال بي نظير كار كرد و اگه دو هفته ديگه فرصت داشت بي شك قهرمان ميشد. واقعيت در فوتبال ما با حقيقت متفاوت بوده وهست و براي موفق بودن يحيي و رسول ها عوامل تبليغي و حمايتي لازم وضروريست اينو ميدونم مسند نشينان چند سالي هست كه از منصوريان به عنوان پديده حمايت ميكنند ولي يحيي با فوتبال زيبا وبه روزش خط بطلاني به آرا آنها كشيدهاميدوارم يحيي ورسول ها مورد حمايت قرار بگيرند تا پديده سوزي نشود.
  • بی نام A1 ۱۵:۰۶ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۹
    3 6
    البته موافقم ابن آقا چه جور ورزشی نویسی است که خوب می نویسد
  • بی نام A1 ۰۸:۲۷ - ۱۳۹۴/۰۵/۳۰
    1 0
    بايد قبول كنيم كه در چند سال اخير گروه از مربيان تحصيل كرده به فوتبال ما اضافه شده كه گل محمدى ، منصوريان ، استيلى ، خاكپور ، دايى از اين جمع هستند البته در اين بين تا بحال گل محمدى ، دايى و منصوريان جلوه بيشترى داشته اند ولى در صورتى كه اين گروه مورد حمايت قرار گيرند نتيجه اش تا چند سال آينده بروز خواهد كرد
  • امیر A1 ۰۳:۴۲ - ۱۳۹۴/۰۵/۳۱
    7 0
    در تیم ذوب اهن هر مربی بیاید موفق میشود .شما ببینید منصور ابراهیم زاده تا فینال اسیا رفت و در رده بندی مربیان برتر جهان قرار گرفت ولی زمانی که از ذوب اهن رقت از صحنه فوتبال ایران محو شد.