نوع رویکرد صدا و سیما همواره مورد انتقاد بخشی از جناح های سیاسی کشور یوده است گواینکه در طول هشت سال دولت اصلاحات این رسانه به صورتی جهت دار اخبار دولت را پوشش داد و همین موجب شد که بسیاری دیگر به صدا و سیما اعتماد نکنند و حتی حاضر به مصاحبه با این رسانه نشوند همچنانکه در برنامه روبه فردا برخی از اصلاح طلبان حاضر به شرکت در جلسه نشدند اما چنین انتقادهائی منحصر به این جناح سیاسی نیست به گونه ای که بسیاری از اصولگرایان نیز به جمع منتقدان صدا و سیما پیوستند و در این میان عماد افروغ انتقادات تندی را به صدا و سیما کرد زیرا به اعتقاد افروغ رویکرد صدا و سیما در جریان برگزاری انتخابات و حوادث پس از آن به گونه ای بود که نه تنها التهاب ها را کاهش نداده بلکه در جهت تشدید التهاب در جامعه گام برداشت....
برخی بر این باورند که صدا و سیما در پیاده سازی اهداف خود دچار خطا شده است و از اهدافی که باید تامین کننده منافع ملی باشد دور شده و به یک رسانه جناحی تبدیل شده است شما این مساله را تائید می کنید؟
صدا و سیما باید یک سری وظایف ملی را دنبال کند و دنبال کردن اهداف و منافع ملی اقتضائات خاص خود را دارد و باید به این اقتضائات توجه کافی شود حتی برخی اوقات اقتضا می کند که علاوه بر صدای کسانی که به گونه ای دغدغه انقلاب و نظام را دارند باید برای به حرکت در آوردن نظام و برای تعالی آن اجازه بدهیم که صدای دیگران نیز در یک فضای چالشی و گفتمانی به گوش برسد .
رسانه ملی باید چه اولویت هائی را مدنظر قرار دهد و آن را در جامعه اجرایی کند؟
اگر رسانه ملی به این اقتضائات توجه نکند و ترجمانی از وحدت در عین کثرت نباشد به دلیل جایگاه ملی بودنش بکوشد تا بازتاب دهنده صرف یک دیدگاه حاکم باشد خواه و ناخواه سلب اعتماد مردم و به ویژه نخبگان و اقبال آنها به رسانه های دیگر می شود متاسفانه رسانه ملی یا تعریفی از ملی بودن ندارد که باید به این تعریف بپردازد یا به تعریف خود پای بند نیست خواه این عدم پای بندی می تواند خواسته یا ناخواسته باشد ،چه خواسته چه ناخواسته نتیجه آن یکی است .
رسانه ملی در طول چهار سال گذشته نه در ابعاد سیاسی نه در ابعاد اقتصادی و نه در ابعاد فرهنگی در ارزیابی سیاست ها و رفتارهای دولت خوب عمل نکرده است و بیش از آنکه به نقد دولت بپردازد بیشتر متولی توجیه و یا حتی بزرگنمائی این سیاست ها بوده است اوج این رفتار ناسازگار با رسانه ملی را در انتخابات مجلس هشتم و ریاست جمهوری شاهد بودیم که برشدت بی اعتمادی افزود.
صدا و سیما با برگزاری مناظرات تلاش کرد تا در جهت ترمیم بی اعتمادی گام بردارد در جهت تحقق این موضوع چقدر موفق بوده است ؟
بعداز برگزاری انتخابات شاهد برگزاری میزگردهای جهت دار و یک طرفه و همراه با ایراد اتهام به افرادی بودیم که هنوز جرمشان ثابت نشده است اینها از عواملی است که خواسته یا ناخواسته بر بی اعتمادی مردم اثر گذار خواهد بود و فراموش نشود کسی مخالف آرمانهای انقلاب اسلامی نیست کسی مخالف نظام جمهوری اسلامی نیست اما در دفاع از آرمانهای انقلاب و جمهوری اسلامی نمی توان هر کاری را مباح دانست .
مردم اگر آرمانی و نیازی در عدالت خواهی دارند، در امنیت هم دارند؛ نیاز و دغدغه ای که نسبت به آزادی دارند نسبت به اخلاق دارند اتفاقا انقلاب اسلامی ایران دربرگیرنده پیام و جوهری الهی و معنوی و اخلاقی است و هم به گونه ای در برگیرنده و حتی بسط دهنده آرمان ها ی آزادی خواهانه انقلاب فرانسه و انقلاب مساوات طلبانه روسیه است نباید به انقلاب و نیازهای مردم یک سویه برخورد کرد یا اصرا بر آزادی نمود و عدالت را ذبح کرد یا برتکیه بر قرائت از عدالت هم آزادی را ذبح کرد و هم عدالت را و هم اخلاق و معنویت را .
تبعات برخورد جناحی صدا و سیما در فضای جامعه چیست؟
باید به سمتی برویم که مردم مدافع رسانه ملی باشند و به گونه ای برخورد نشود که به دلیل برخوردهای سلیقه ای رسانه ملی مردم به طور طبیعی خواهان رسانه خصوصی شوند کما اینکه امروزه به نظر می رسد رسانه ملی ما بر این مطالبه افزوده است و کم وبیش عده ای خواهان راه اندازی رسانه خصوصی و تغییر در قانون اساسی هستند.
بعد از مدتی رسانه ملی از طریق میزگردهای معدود متوجه این معنا شد و شور و نشاطی را به جامعه برگرداند و فضای سیاسی را نسبتا تلطیف نمود اما مجددا به سیاق قبلی خودش رجوع کرد و آن میزگردهای معدود را یک طرفه برگزار نمود در واقع سیاست رسانه ملی کماکان متمایل به نگاه یک طرفه جانبدارانه و جناحی است.
آیا مجلس یا سایر نهاد نظارتی می توانند اقداماتی را پیش بینی کنند که مانع تداوم سیاست های جناحی رسانه های صدا و سیما شوند ؟
در کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم طرحی مطرح شد مبنی بر تشکیل شورای سیاستگزاری متشکل از استراتژیست ها و کارشناسان فرهنگی و رسانه ای چه حوزوی و چه دانشگاهی از سوی مقام معظم رهبری به منظور جامع نگری بر متون متناسب با اهداف انقلاب اسلامی و برای اینکه دست ریاست سازمان صدا و سیما برای اتخاذ هرگونه سیاست و رفتاری باز نباشد بلکه تدوین و تنظیم استراتژی و راهبردها جمعی و مشورتی باشد .
این طرح اجرائی شد یا اینکه فقط در حد یک ایده باقی ماند؟
متاسفانه بنا بردلایلی این طرح هنوز مراحل قانونی خود را طی نکرده است و اتفاقا در جلسه ای که اعضای کمیسیون با مقام معظم رهبری داشت یکی از نمایندگان (مجلس هفتم )از ایشان سوال پرسید مبنی بر اینکه حدود اختیارات ما با وجود اینکه شما ریاست سازمان صدا و سیما را منصوب می کنید تا کجاست ایشان در پاسخ به این سوال تصریح کردند که من فقط ریاست سازمان را منصوب می کنم و انتصاب ریاست سازمان دلیلی بر سلب اختیارات قانونی شما چه در بعد اساسنامه و چه در بعد نظارت و چه در بعد طرح های پیشنهادی نیست .
نظر شما