به گفته حامد واحدی بخش خصوصی ایران طی ده سال گذشته شرایط نامناسبی داشته که امروز حداقل امیدوار است بخشی از نابسامانی های گذشته را جبران کند. گفت و گوی حامد واحدی رئیس کمیسیون انرژی اتاق و از اعضای دوره هشتم هیات نمایندگان اتاق ایران با خبرگزاری خبرآنلاین را می خوانید.
به اعتقاد شما دولت طی سال 93 چه اندازه موفق بود؟
به صورت واضح و مشخص دولت در دو حوزه بسیار موفق عمل کرد. اولا در حوزه اقتصادی موفق شد افسار تورم را بکشد و سال را با تورم 15 درصدی به پایان برساند. دوما بازهم در همین حوزه اقتصاد استارت خروج از رکود اقتصادی زده شد و امیدواریم طی ماه های ابتدای سال 94 اقتصاد ایران به سمت خروج قطعی از رکود و ورود به دوره رونق برود. همچنین در حوزه سیاست خارجی خوشبختانه افق های بسیار خوبی پیش روی کشور قرار گرفته است. براین اساس دولت موفق شد همزمان هم وضعیت معیشت مردم را بهتر کند و هم اینکه به بخش خصوصی برای آینده بهتر امید بدهد. به نظرم این اصلی ترین دست اورد دولت به شمار می آمد. ما امروز می دانیم که با اتکا به سیاست هایی مانند اقتصاد مقاومتی می توانیم در مسیر بهتر از گذشته حرکت کنیم. همه اینها زمانی میسر می شود که بخش خصوصی در حضور دولت برای انجام فعالیت های اقتصادی احساس امنیت کند.
البته بخشی از بدنه بخش خصوصی همچنان اعتراض های مشخصی دارند. مثلا می گویند وضعیت اقتصادی کشور بهتر نشده است یا اینکه خروج از رکود شعار بود یا اینکه فضای کسب و کار به هیچ عنوان بهتر نشده است.
توجه داشته باشید من هم عرض نکردم که وضعیت کشور به بهترین حالت و شکل رسیده است. من هم مانند دوستانم در بخش خصوصی می دانم که طی سال 93 معجزه بزرگی در اقتصاد ایران رخ نداده است. اما این هم می دانم که ما از پله های یک نردبان مدام در حال پایین رفتم بودیم ولی حداقل طی سال 93 حرکت نزولی ما متوقف شد و حتی به سمت صعود هم رفتیم. البته هنوز حتی به وضعیت سال 90 هم نرسیده ایم ولی می توانیم امیدوار باشیم که طی سال 94 مسیر حرکتمان به سمتی برود که در نهایت به صورت قطعی از رکود خارج شویم. در مورد وضعیت کسب و کار هم طی دو سالی که دولت یازدهم آمده نمی تواند معجزه ای در رفتار فرهنگی مردم رخ دهد. می دانید که بخش مهمی از موانع کسب و کار در ایران به شرایط ادارات دولتی مربوط می شود.
در همین ادارات دولتی مانند سازمان مالیاتی و تامین اجتماعی هم مشکلات از نظر من به دو بخش تقسیم می شوند. یکسری از مشکلات ناشی از قوانین و مقرارات زائد است و بخش دوم به رفتار کارمندان مربوط می شود. دولت در مورد بخش اول اعلام کرده است که قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار را اجرایی می کند. بنده در جریان هستم که بدنه اجرایی دولت مانند وزارت اقتصاد نیز در صدد است تا به سمت حذف آیین نامه ها و مجوزهای دست و پاگیر و بی فایده برود. بنابراین اجرای این پروسه زمان براست ولی امیدواریم که طی سال 94 به خوبی اجرایی شود و بخش خصوصی نشانه های آن را در فضای اقتصادی ببیند. در مورد بخش دوم همه می دانیم که یک فرآیند فرهنگی باید طی شود. به طور مثال فرق بین کارمند ژاپنی و کارمند ایرانی در چیست؟ بهتر است سوالم را این طور مطرح کنم که فرق بین یک شهروند ژاپنی و ایرانی در چیست؟ همه می دانیم که در شیوه نگاه و رفتارهایمان با کشورهای توسعه یافته فاصله زیادی داریم. بنابراین بخش دوم مشکلاتی که قرار است به دست همین کارمندان ادارات دولتی برطرف شود، نیاز به زمان برای فرهنگ سازی دارد. ما هم امیدواریم که دولت این فرآیند را تسهیل کند. در بخش خصوصی شما می بینید که طی مثلا 10 سال گذشته یک خانه تکانی اساسی مدیریتی رخ داده است. همه شرکت های بزرگ و بنگاه های حرفه ای به سمتی رفته اند که بیشترین میزان بازدهی را داشته باشند و پرسنل این شرکت ها نیز با اصول حرفه ای کار می کنند.
در مورد دولت هم امیدواریم که سیستم فرهنگی کشور بتواند کمک کند تا رفتارها اصلاح شود. البته این را هم باید بگویم که در همین سیستم دولتی هم کارمندان بسیار زحمت کشی هستند که می توانند الگو و نمونه ای از رفتارهای حرفه ای باشند. من زحمات این افراد را رد نمی کنم ولی می گویم در حوزه بهبود محیط کسب و کار همزمان دولت باید در مورد قوانین و فرهنگ سازی ها کار کند.
یعنی سال 94 می تواند نشانه های از بهبود محیط کسب و کار را در دل خود داشته باشد؟
حتما. شما توجه کنید که در حال حاضر طیف متفاوتی به نهادی مانند اتاق بازرگانی تهران آمده است. این طیف دیدگاه های نوین مدیریتی دارد. بنابراین باید بتواند خواسته های بخش خصوصی را به بهترین شکل به دولت انتقال دهد. در صورتی که این مهم انجام شود، دولت در بخش خصوصی هم مشاوری قوی و صادق پیدا کرده است. حرف من این است که می توانیم براساس ارزیابی کارنامه سال 93 به آینده هم خوشبین باشیم. طی سال 93 در کشور اتفاقات مهمی رخ داد. البته من کاستی ها را رد نمی کنم. شاید دو یا سه ماه قبل در اتاق تهران و در جمع اعضای کمیسیون انرژی اتاق به انتقاد از عدم اصلاح برخی روندها پرداختم. اکنون هم همان حرف ها را تایید می کنم ولی این نکته را هم اضافه می کنم که نگاه خوشبینانه دارم و می دانم که دولت صادقانه به سمت تغییر شرایط اقتصادی کشور حرکت کرده است. بنابراین روندها می تواند مثبت باشد.
شما احساس نمی کنید که دولت با تمرکز بسیار زیاد روی پرونده هسته ای دیگر حوزه های اقتصادی را رها کرده است؟
درست است. دولت روی پرونده هسته ای تمرکز قوی داشت ولی در نظر داشته باشید که بخش کلیدی مشکلات اقتصادی ما به همین پرونده هسته ای گره خورده است. مگر می توان بدون ارتباط داشتن با دنیا و تبادل در بازارهای بین المللی به سمت اقتصاد شکوفا رفت؟ دولت هم همین برداشت را داشت و برهمین مبنا سعی کرد ابتدا وضعیت بین المللی و رفع تحریم ها را سامان دهد. در همین مدت هم ما در اقتصاد بیکار نبودیم. به طور مثال الگوی مفیدی مانند اقتصاد مقاومتی که توسط مقام معظم رهبری ارائه شده می تواند راهگشای اقتصاد کشور باشد. نیاز ما این است که این الگو در اقتصاد ایران پیاده سازی شود. در صورتی که مشکلات بین المللی نیز برطرف شود، همین الگوی کارآمد به کمک اقتصاد ایران می آید و در نهایت وضعیت کلی کشور سامان پیدا می کند. نکته بسیار مهم این است که ما به عنوان بخش خصوصی باید ایمان داشته باشیم که سال 94 شرایط بهتر می شود و خودمان هم برای ساختن این شرایط بهتر قدم برداریم. البته این موضوع هم لازم است که واقع بینانه به رصد شرایط و اتفاقات اطراف بپردازیم و در واقع فعالین اقتصادی آگاه و باخبر باشیم. اعتقاد دارم که با توجه به نامگذاری سال جدید از سوی مقام معظم رهبری که از همدلی دولت و ملت خبر می دهد و با اتکای هرچه بیشتر به سیاست های اقتصاد مقاومتی بتوانیم مسیر پیشرفت را با سرعت بیشتری طی کنیم. دولت هم نشان داده که در راه اداره اقتصاد به شکلی مطلوب جدی است.
3535
نظر شما