گزارش های منتشرشده از سوی نهادهای مسوول در آرژانتین نشان می دهد بر خلاف ادعای 'آلبرتو نیسمان' دادستان پرونده مجمع یهودیان آرژانتین (آمیا)،حجم مبادلات اقتصادی میان تهران و بوئنوس آیرس پس از امضای یادداشت تفاهم تشکیل کمیته حقیقت یاب در باره این پرونده ،کاهش یافته است.
نیسمان، دادستان 51 ساله ای که به مدت 10 سال تحقیق در باره پرونده انفجار آمیا را بر عهده داشت، 10 روز پیش در اقدامی بی سابقه، خانم 'کریستینا فرناندز' رییس جمهوری و برخی اعضای دولت و مشاوران او را متهم کرد که یادداشت تفاهم مذکور را در سال 2013 میلادی با هدف سرپوش گذاشتن بر نقش ادعایی ایران در پرونده آمیا در قبال افزایش حجم مناسبات تجاری و اقتصادی میان دو کشور امضا کرده است.
این یادداشت تفاهم در ژانویه 2013 - بهمن 1391 - میان 'علی اکبر صالحی' وزیر وقت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و 'هکتور تیمرمن' همتای آرژانتینی وی در حاشیه نشست سران اتحادیه آفریقا در آدیس آبابا پایتخت اتیوپی به امضا رسید و هدف اصلی آن، تشکیل یک 'کمیته حقیقت یاب' متشکل از حقوقدانان برجسته بین المللی برای کشف ماهیت انفجار آمیا بود.
بر اساس این تفاهم نامه، کمیته مذکور باید تمامی ادله و اسناد دستگاه قضایی آرژانتین را در باره متهم کردن برخی مقام های ایرانی به طراحی و پشتیبانی از حمله به آمیا و پاسخ های ایران را در این زمینه می شنید و بر اساس نتایج بدست آمده، راه حلی به مسوولان دو کشور ارایه می کرد. جمهوری اسلامی ایران بارها هرگونه دخالت در انفجار آمیا را با قاطعیت رد کرده اما اعلام داشته است که برای کمک به کشف ماهیت این انفجار که در ژوییه 1994 میلادی - تیرماه 1373 - تعداد 85 کشته برجای گذاشت، آمادگی دارد.
با وجود آنکه رییس جمهوری آرژانتین طبق قانون، حق امضای یادداشت تفاهم ها را دارد اما او این سند را به مجالس سنا و کنگره کشورش فرستاد و پس از تصویب آن در نشست هایی جنجالی، این یادداشت تفاهم را امضا کرد. با این حال، برخی کارشکنی ها از سوی برخی افراد و نهادها از جمله برخی شخصیت های متنفذ یهودی در داخل آرژانتین و نیز، رژیم صهیونیستی و امریکا مانع از آن شده است که سند مذکور جنبه اجرایی به خود گیرد و 'کمیته حقیقت یاب' تشکیل شود.
آلبرتو نیسمان که روابط نزدیکی با رژیم صهیونیستی و امریکا داشت و پس از برکناری 'خوان خوسه گالئانو' دادستان قبلی پرونده انفجار آمیا به دلیل رشوه خواری و انحراف مسیر رسیدگی به پرونده، در سال 2006 مسوولیت پرونده را بر عهده گرفته بود، از جمله مخالفان سرسخت این یادداشت تفاهم بود.
او در این زمینه تا آنجا پیش رفت که 10 روز پیش با نیمه تمام گذاشتن تعطیلات خود در اروپا، به آرژانتین برگشت و رییس جمهوری، وزیر امور خارجه و شماری از مشاوران خانم فرناندز رییس جمهوری را متهم کرد که تشکیل کمیته حقیقت یاب، یک نوع 'تبانی' از سوی آنان برای سرپوش گذاشتن بر نقش ایران در پرونده آمیا و افزایش واردات نفت از ایران در قبال صادرات غله آرژانتین به آن کشور بوده است.
این اتهامات سنگین موجب شد تا نمایندگان هوادار دولت از نیسمان بخواهند با حضور در نشست علنی مجلس و در برابر دوربین های تلویزیونی، اسناد و مدارک خود را در این زمینه فاش کند و در باره دلایل اتهامات خود توضیح دهد اما نیسمان که مخالف با حضور در نشست علنی مجلس بود و اصرار داشت که جلسه باید سری باشد، ساعاتی پیش از حضور در این نشست بطرز مشکوکی در حمام خانه اش خودکشی کرد. بازپرس ویژه قتل با استناد به اینکه هیچ رد پایی از وجود فرد ثالث در این ماجرا وجود ندارد و جسد نیسمان در حالی کشف شده است که او در آپارتمان خود را از پشت با کلید بسته بود و حتی در حمام نیز از پشت بسته شده بود، مرگ او را خودکشی با شلیک گلوله کلت به مغز اعلام کرده است بویژه آنکه او، اسلحه را از همکارش قرض گرفته بود.
از سوی دیگر، بسیاری از افراد حتی شخص خانم 'کریستینا فرناندز' رییس جمهوری آرژانتین، علت مرگ او را 'مشکوک' می دانند و این حادثه را به برخی عوامل خودسر و برکنارشده در درون سازمان جاسوسی این کشور نسبت می دهند، بویژه آنکه گفته می شود استدلال های نیسمان برای متهم کردن رییس جمهوری بر پایه شنودهای تلفنی از برخی مقام ها و مشاوران دولتی بنا شده بود. عده ای دیگر، پای سرویس های جاسوسی امریکا و اسراییل را هم در این ماجرا به میان می کشند.
با گذشت حدود یک هفته پس از مرگ نیسمان در یکشنبه گذشته، موضوع مرگ او همچنان در راس خبرهای رسانه های آرژانتینی قرار دارد و هر روز ابعاد تازه ای از این ماجرا و گزارش منتشر نشده او فاش می شود؛ گزارشی که به گفته قاضی 'کانیکوبا کورال' قاضی پرونده آمیا، نشان می دهد نیسمان به جای آنکه سازمان های جاسوسی را در این ماجرا مدیریت کند، خود در دام آنها افتاده بود.
در همین راستا، امروز خبرگزاری رسمی 'تلام ' آرژانتین، گزارش های وزارت امور خارجه و گمرک این کشور را منتشر کرده است که نشان می دهد بر خلاف ادعای نیسمان، صادرات آرژانتین به ایران پس از امضای یادداشت تفاهم در باره آمیا نه تنها افزایش نداشته بلکه بطرز محسوسی کاهش یافته است.
تلام نوشته است: مبادلات تجاری میان آرژانتین و ایران در طول 20 سال اخیر - پس از انفجار آمیا- تفاوت های معناداری داشته است، هرچند فقط در طول چهارسال از آنها، این کشور آسیایی محصولاتی را در قبل وارداتش از آرژانتین صادر کرد. با این حال، پس از امضای یادداشت تفاهم، این میزان کاهش یافت، درست عکس یکی از مهمترین استدلال های نیسمان برای شکایت از رییس جمهوری که معتقد بود توافقنامه با هدف نادیده گرفتن نقش ایران در انفجار آمیا از طریق تبادل غلات در برابر نفت تهیه شده است.
بر اساس گزارش عادی وزارت خارجه آرژانتین به استناد آمارهای سازمان گمرک آن، پس از امضای یادداشت تفاهم و با وجود آنکه عملا وارداتی از ایران وجود نداشت، آرژانتین در سال 2013 به میزان 5/1 میلیون دلار غلات و محصولات روغنی به ایران صادر کرد.
با این وجود، در طول سه سال اخیر (2012، 2013 و 2014)، صادرات آرژانتین به ایران دچار کاهشی محسوس شد، از جمله در آخرین سال بیش از 25 درصد کاهش داشت.
بر اساس این گزارش، طبق آمارهای رسمی، در مقایسه بین سال های 2012 و 2013، صادرات آرژانتین به ایران که عمدتا بذر و دانه های روغنی بود، 58/14 رشد کرد اما در مقایسه بین نوامبر 2013 با همین مدت در 2014 میزان صادرات آن 76/25 درصد کاهش یافت.
به موجب آمار گمرک آرژانتین، صادرات این کشور به ایران طی سال های 1994 تا 1997 میلادی، رشد ثابتی داشت اما از سال 1998 تا پایان دولت کارلوس منم در سال 1999، روند آن کاهش محسوسی پیدا کرد.
در دهه بعدی حجم روابط اقتصادی دو کشور تقریبا به توقف انجامید، به گونه ای که در سال های 2004 و 2005 تا پایان دولت نستور کرچنر در سال 2010 هیچگونه صادراتی به ایران در آرژانتین ثبت نشد.با این حال، ایران طی سال های 2008 و 2011 صادرات اندکی به آرژانتین داشت.
23231
نظر شما