دلایل استعفای جعفریان از داوری کتاب سال و جایزه جلال

عضو هيت علمي دانشگاه تهران در ابتدای یادداشت با اشاره به دلیل استعفایش از داوری «کتاب سال» و جایزه «جلال» می نویسد:
«نگاه ما در کتابفروشی ها یا نمایشگاه کتاب به آثاری است که به کار و رشته مان بر می گردد، بنابرین نمی دانم در بقیه رشته ها چه می گذرد؛ اما این قدر می دانم که در این حوزه، گاه گاه آثار خوبی نوشته و منتشر می شود، آثاری که ارزش نگاه کردن و مرور دارد. در این باره چشم داشتن از جشنواره ها برای گزینش این آثار بیهوده است، چرا که اساسا توجه جدی به آثار جدی ندارند، شاید منصفانه تر این باشد که بگویم اغلب ندارند، هرچند گاه خلاف قاعده هم اتفاق می افتد. بنده چند سالی در جایزه جلال به همراه دیگران حضور داشتم (و اغلب هم در جلسات شرکت نمی کردم). سال قبل هم در کتاب سال بودم... و اما امسال از هر دو استعفا دادم. دلیلش هم بجز این که محل این تصمیم گیری ها غالبا به محل بازی و سرگرمی تبدیل شده، اصولا برای این است که رویه کلی از نظر انتخاب و معیارها از نظرم قابل قبول نیست. در این امور ما به دنبال علم نو و پژوهش جدید نیستیم، بیشتر دنبال عناوین و ... مسائل دیگریم.»
این عضو پرکار وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در توضیح و معرفی یکی از این آثار نوشته است:
«اثری که توجهم را در این مدت جلب کرد کتاب «نجات بخشی در ایران عصر صفوی» بود که توسط خانم نسیم خلیلی نوشته و توسط انتشارات علمی و فرهنگی نشر شده است... اهمیت یافتن بحث های موعودگرایی و منجی گرایی در سالهای اخیر به این دلیل اهمیت یافت که پیوند نزدیکتری با سیاست در دوره پس از انقلاب به خصوص دوره احمدی نژاد داشت. دوره ای که چند بار خبر نزدیکی ظهور انتشار یافت و صداها را بلند کرد و به هر حال اسباب گذران امور بود و حالا هم قدری فروکش کرده است. این کتاب ویژه بررسی دوره صفوی است که بنده هم در «مهدیان دروغین» فصلی را به آن اختصاص دادم. اما باید عرض کنم اثر حاضر، از لحاظ تتبع در منابع چاپی _ و نه خطی _ کار قابلی کرده و بحث را به طور جدی برای اولین بار در این موضوع دنبال کرده است.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.