درنا حسین‌زاده: نخستین بار اواخر اردیبهشت ماه، زمانی که توقع می‌رفت خانه موزه عزت‌الله انتظامی افتتاح شود، بود که خبری در مورد نارضایتی عزت‌الله انتظامی از شیوه کاری که در خانه‌اش صورت گرفته، منتشر شد. ماجرا از این قرار بود که انتظامی طی توافق‌های صورت گرفته با سازمان توسعه فضاهای فرهنگی شهرداردی، خانه خود را برای تبدیل شدن به موزه واگذار کرده و غریب‌پور نیز مسئولیت کارهای طراحی این خانه را برعهده گرفته بود.
نتیجه کار در جلب نظر بازیگر سرشناس سینمای ایران رضایت‌بخش نبود و به این ترتیب در تاریخ 26 اردیبهشت ماه 1393 انتظامی نارضایتی خود را به «ایسنا» چنین اعلام کرد: «آخرین‌بار که آنجا را دیدم برایم راضی‌کننده نبود، چرا که قرار نبود ظاهر بیرون و داخل خانه تغییر کند، اما در این بنای بازسازی شده کمتر نشانی از گذشته پیدا می‌شود. ضمن اینکه قرار بود وسایلم که در خانه مانده بود نیز بعد از آماده شدن به آنجا منتقل شود که آن هم اتفاق نیافتاد.»
این اظهارات انتظامی فردای روز انتشار با پاسخ غریب‌پور مواجه شد. او در این زمینه به ایسنا گفت: «طراحی این موزه نه تنها به تأیید آقای انتظامی رسیده بلکه ایشان برغم بیماری و عدم توانایی جسمی‌شان به کرات از تمام مراحل ساخت این خانه موزه بازدید کرده که هم عکس‌هایش است و هم فیلم‌هایش.»
غریب‌پور که به نظر می‌رسید از اعتراض انتظامی خشمگین شده بود، گفت: «اگر آقای انتظامی امروز این سخنان را می‌گوید، باید دید چه اتفاق ذهنی در ایشان رخ داده که سخنان قبلی‌اش را انکار می‌کند. آنچه برای ما مهم بود و با آقای انتظامی هم توافق کرده بودیم، این بود که خانه موزه ایشان، موزه‌ای مفهومی باشد؛ یعنی به مفهوم حضور آقای انتظامی بر صحنه تئاتر ایران توجه داشته باشد. ساختمان خانه ایشان در حال فرو ریختن بود ضمن اینکه این بنا بر یک قنات آب قرار گرفته و اصلا نمی‌شد آن را به همان شکل حفظ کرد.»
بخشی از خانه موزه
غریب‌پور در توضیح شکل طراحی خانه و دلایل آن نیز گفت:«اگر خانه ایشان را به همان شکل قبلی حفظ می‌کردیم، شمار بازدیدکنندگان بسیار کم می‌شد زیرا کنجکاوی اولیه فقط درباره زندگی خصوصی ایشان بود و به زودی این کنجکاوی تمام می‌شد اما در شکل فعلی طراحی به گونه‌ای است که یک دوره تاریخی و حضور عزت‌الله انتظامی در تئاتر و سینما یادآوری می‌شود.»
این کارگردان تئاتر سخنان خود را چنین پایان داد: «دلم نمی‌خواهد به دلیل اعتراض ایشان، نظراتشان را که به صورت مدلل و با اسناد تصویری وجود دارد، پاسخ بدهم. فقط این را می‌گویم که بازدیدکنندگان خواهند دید، اینجا موزه‌ای مفهومی است و کاملا شأن آقای انتظامی حفظ شده و فکر می‌کنم جواب ایشان را آیندگان و بهره‌برداران از این موزه خواهند داد.»
روز چهارم خرداد ماه بود که محمدمهدی خاتمی مدیر روابط عمومی و مشاور هنری شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران اعلام کرد انتظامی از خانه خود دیدن کرده و با غریب‌پور هم به گفت‌و‌گو نشسته است. او در مورد سخنانی که انتظامی در این دیدار مطرح کرده بود، گفت: «ایشان عنوان کرد که منظور من از دست رفتن بافت قدیمی آن حیاط بود که من در آن قدم می‌زدم و تمرین شخصیت فیلم‌هایم را می‌کردم و در واقع من یک لحظه احساساتی شدم، ولی هرگز مایل نبودم که از طریق رسانه‌ای کردن این احساسات تلاش صادقانه و قابل احترام بهروز غریب پور را زیر سوال ببرم ،غریب‌پور نیز عنوان کرد در طی مراحل ساخت این موزه از گودبرداری برای احداث سالن در محدوده حیاط پیشین تا پایان عملیات اجرایی ،استاد انتظامی مرتب سرکشی کرده و در جریان کل تصمیمات و تغییرات بوده و هر بار که برای سرکشی آمدند اشک در چشمانشان جمع شد و اظهار رضایت کردند.»
او در پایان سخنانی از افتتاح خانه در فاصله‌ای نه چندان دور خبر داده بود.
اما برخلاف تصور، مشکلات جدی بر سر وضعیت خانه موزه انتظامی به پایان نرسید و تازه‌ترین خبرها حکایت از آن دارد که بازیگر پیشکسوت سینمای ایران از غریب‌پور به دادگاه شکایت کرده است. ایسنا در این مورد در تاریخ 19 شهریور ماه از قول غریب‌پور نوشت: «آقایان عزت‌الله و مجید انتظامی علیه من به دادسرای عمومی و انقلاب تهران شکایت کرده‌اند و امروز چهارشنبه 19 شهریور ماه برایم احضاریه آمده است. طبق این احضاریه، سه روز فرصت دارم تا به بخش فرهنگ و رسانه دادسرا مراجعه کنم.»
نمایی از خانه موزه
به گفته غریب‌پور، این شکایت‌نامه از سوی حسین اینالو به وکالت عزت‌الله و مجید انتظامی تنظیم شده است و در آن اتهاماتی همچون توهین، نشر اکاذیب، تهدید و ... عنوان شده است.
خانه موزه عزت انتظامی با مساحتی معادل 451 مترمربع و با بنایی معادل 538 متر مربع در کوچه شهید احمدی خیابان اندرزگو واقع شده و دارای سه بخش موزه، سالن تئاتر و کافی‌شاپ است.
باید دید در روزهای آتی با حضور غریب‌پور در دادگاه تکلیف این اعتراض‌ها و شکایت‌ها چه خواهد شد؟
5858
نظر شما