طهورا شهبازی: آبان ماه سال 92 بود که جعفر توفیقی سرپرست وزارت علوم در مورد بازگشت دانشجویان محروم از تحصیل در مدت سرپرستی اش در این وزارتخانه گفت: «به پرونده های مربوط به سال ۹۰ تا ۹۲ دانشجویان محروم از تحصیل پرداخته شد و خوشبختانه حدود ۴۰۰ نفر از این دانشجویان توانستند تحصیلات خود در دانشگاه را از سر بگیرند.»
بحث ستاره دار بودن دانشجویان و محرومیت از تحصیل آنها 8 سال پیش گل کرد. هنگامی که تعدادی از دانشجویان داوطلب کنکور کارشناسی ارشد، با دیدن ستاره‌هایی در کنار نام خود در کارنامه کنکور متوجه وضعیت خاص خود برای محدودیت و محرومیت از تحصیل شدند.
آمار دقیق و رسمی در خصوص تعداد دانشجویان ستاره دار و محروم از تحصیل تا کنون اعلام نشده است اما وزارت علوم دولت یازدهم اعلام کرد که پس از بررسی پرونده های سال 90 تا 92، حدود 400 نفر به دانشگاه بازگشته اند.
نمایندگان مجلس که بحث بازگشت دانشجویان محروم به دانشگاه را به یکی از دلایل خود عنوان کردند تا رضا فرجی‌دانا را از مسند وزارت علوم پایین بکشند، این ارقام را واقعی نمی دانند. یکی از نمایندگان مخالف فرجی‌دانا گفته بود: از 389 دانشجوی ستاره‌دار که از تحصیل بازمانده‌اند تنها 126 نفر آنها به معنای واقعی به علت داشتن سوابق سیاسی و امنیتی ستاره‌دار هستند.
حالا بحث دانشجویانی مطرح می شود که ستاره داشتن و محرومیت از تحصیل دستاویزی باید برای بازماندنشان از تحصیل. البته نه به این دلیل که سابقه فعالیت های سیاسی دارند فقط به این دلیل که یک نفر دیگر جایشان را در صندلی های دانشگاه پر کند.
ایوب صادقیانی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد از دانشگاه امیر کبیر فارغ التحصیل شده. او سال 1390 در آزمون دکترای دانشگاه تهران پذیرفته می شود و در مرحله اصلی آزمون نمره قبولی را کسب می کند.
او دراین باره به خبرآنلاین می گوید: «ظرفیت دانشگاه در مرحله اصلی 4 نفر بوده که به همراه تکمیل ظرفیت به 5 نفر افزایش پیدا کرد. اما من در مرحله تکمیل ظرفیت با وجود قبولی و کسب نمره برتر، از تحصیل باز ماندم و شخص دیگری به جای من به تحصیل ادامه می دهد.»
ظاهرا و در پیگیری های این دانشجو از دانشگاه تهران نامه ای در اختیار او قرار می گیرد مبنی بر اینکه این دانشگاه بر اساس مولفه های خاص خود و ظرفیت دانشگاه اقدام به پذیرش دانشجو می کند.
صادقیانی دراین باره می گوید: با توجه به مساله ظرفیت دانشگاه روشن است که من نمره لازم و حدنصاب را کسب کرده بودم.
ایوب صادقیانی به دلیل استنباطش از نامه که ستاره دار است و عدم پیگیری حضوری در سازمان سنجش در آن زمان در کنکور سال دکترا شرکت نکرده است تا اینکه در سال 92 سرپرست وقت وزارت علوم طی فراخوانی از کسانی که گمان می کردند حقشان ضایع شده است، درخواست می کند تا به وزارتخانه مراجعه کنند. در نتیجه پیگیری های او تاکنون مکاتباتی با دانشگاه انجام شده که بر ابهامات افزوده است.
پس از پیگیری های ایوب صادقیانی سازمان سنجش طی نامه ای به دانشگاه تهران اعلام می کند که نمره این دانشجو در مرحله اصلی کاهش پیدا کرده است و نمره فرد دیگری افزایش یافته است.
صادقیانی همچنین می گوید: دانشگاه تهران نیز طی نامه ای قصور خود را نپذیرفته و نمره من را نمره ثبت شده عنوان می کند. چند نامه میان سازمان سنجش و دانشگاه ردو بدل می شود تا اینکه دانشگاه به اشتباه خود اعتراف کرده و نمره واقعی‌ام را در سامانه سازمان سنجش ثبت می کند. و در نامه پایانی ادعا می کند که نرمال سازی در مرحله اصلی مطابق نظر هیات رییسه وقت دانشگاه صورت گرفته است.
ای درحالی است که محروم کردن دانشجویان از حق ادامه تحصیل نقض اصول متعدد قانون اساسی جمهوری اسلامی نظیر بندهای 3، 9 و 14 اصل سوم و اصول 19، 20، 22، 30، 36، 37 و بویژه اصل 23 این قانون است که صراحتاً می‌گوید: «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی توان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.» علاوه بر مفاد بند 3 اصل سوم و اصل سی‌ام قانون اساسی ایران که دولت را به تسهیل و تعمیم آموزش عالی و همچنین گسترش وسایل تحصیلات عالی رایگان برای "عموم ملت موظف" کرده است، مستفاد از بندهای 9 و 14 اصل سوم و نیز اصول 20، 22، 30، 36 و 37 قانون اساسی، دولت ملزم است فارغ از نوع مذهب، مسلک و مرام سیاسی ضمن رفع تبعیضات ناروا، امکانات عادلانه را برای آحاد ملت ایجاد کرده و آنان را از همه حقوق انسانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار کند.
47233
نظر شما