صدا و سیما از تهدیدهای تکراری باشگاه‌ها می‌ترسد؟/ حق پخش را تلویزیون تعیین می‌کند نه فدراسیون

میثم بهرامی / حق پخش تلویزیونی به موضوعی حساس در فوتبال ایران تبدیل شده؛ البته حساس برای فدراسیون و باشگاه‌ها، نه برای تلویزیون. در شرایطی كه مسئولان فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها به شدت پیگیر این ماجرا هستند و مصاحبه‌های متعددی در این رابطه انجام می‌دهند، سكوت صدا و سیما بیش از هر چیزی به چشم می‌آید. مسئولان باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال تا به حال بارها در مورد خواسته‌های خود صحبت كرده‌اند اما مسئولان صدا و سیما به عنوان یكی از طرف‌های این قرارداد، تا به حال حرفی در رسانه‌ها نزده‌اند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ آن‌ها نه تنها در رسانه‌ها حرفی در این رابطه نمی‌زنند، بلكه در جلسات خصوصی كه با مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ برگزار می‌كنند، واكنش خاصی نسبت به خواسته‌های اهالی فوتبال نشان نمی‌دهند. در اصل نماینده صدا و سیما توجهی به اعتراضات نمایندگان فدراسیون فوتبال ندارد چراكه رقم پیشنهادی فدراسیون با رقم مورد نظر صدا و سیما تفاوت بسیار زیادی دارد.
امسال باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال به صدا و سیما پیشنهاد داده‌اند كه برای حق پخش تلویزیونی فوتبال، 160 میلیارد تومان بدهد اما مسئولان صدا و سیما رقم 22 میلیارد تومان را پیشنهاد داده است. تفاوت فاحش در رقم پیشنهادی فدراسیون و تلویزیون، باعث ناراحتی مسئولان باشگاه‌های لیگ برتری شده است. به همین دلیل بود كه روز گذشته مدیران باشگاه‌ها پس از نشست با مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ، با امضای بیانیه‌ای سازمان صدا و سیما را تهدید كردند كه از دوم شهریور ماه دوربین‌های تلویزیونی را به ورزشگاه راه نمی‌دهند.
در بیانیه‌ای كه مدیران باشگاه‌ها امضا كرده بودند نوشته شده بود: «اعضا تصمیم گرفتند با توجه به اینکه باشگاهها در تنظیم بودجه سال جاری 50 درصد از هزینه های خود با عنایت به الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا بر اساس دریافت حق سهم قرارداد پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی پیش بینی نموده اند و همچنین برای پیش گیری از ورشکستگی کلیه باشگاهها در صورت عدم توافق در قرارداد حق پخش تلویزیونی، علیرغم مکاتبات و مذاکرات مکرر با آن سازمان، ناگزیر خواهند بود از ورود دوربین های صدا و سیما به ورزشگاههای محل برگزاری مسابقات از روز یکشنبه مورخ 2/6/93 جلوگیری به عمل آورند.»
صدور این بیانیه نشان از نارضایتی مدیران باشگاه‌ها دارد، اما از طرفی مدیران سازمان صدا و سیما هم توجهی به این ناراحتی نمی‌كنند. در اصل می‌توان گفت تمام تلاش‌هایی كه برای حق پخش انجام می‌شود، یك طرفه و از جانب اهالی فوتبال است. چراكه مسئولان سازمان صدا و سیما واكنش خاصی ندارند و حرف خودشان را می‌زنند. فوتبالی‌ها هم هرچه به این ماجرا اعتراض می‌كنند، اتفاق خاصی نمی‌افتد. با توجه به دولتی بودن باشگاه‌ها و سازمان صدا و سیما، حرف مسئولان سیما این است كه هر دو نهاد در حال تغذیه از منابع دولتی هستند و دلیلی ندارد دولت پولی را از این جیب به جیب دیگر خود بگذارد. اما باشگاه‌ها كه بسیاری از آن‌ها مدعی خصوصی بودن دارند، به قوانین كنفدراسیون فوتبال آسیا اشاره می‌كنند و می‌گویند باید درآمدزایی داشته باشند.
مدیران باشگاه‌ها در آخرین جلسه به این نتیجه رسیده‌اند كه باید 50 درصد از هزینه‌های خود را از طریق حق پخش تامین كنند. جمشید نظمی مدیرعامل تراكتورسازی در این مورد می‌گوید: «اگر صدا و سیما بخواهد كمتر از چیزی كه ما گفته‌ایم پول بدهد، باشگاه‌ها به مشكل مالی می‌خورند. ما هم در مورد حرفی كه زده‌ایم قاطعیت لازم را داریم و اگر تا هفته پنجم به توافق لازم نرسیم، دوربین‌های صدا و سیما را به ورزشگاه راه نخواهیم داد.»
یكی از مشكلات اهالی فوتبال این است كه مجلس هم در مورد حق پخش تلویزیونی دغدغه خاصی ندارد. مدتی قبل برنامه مناظره با موضوع كمك دولت و شركت‌های دولتی به باشگاه‌های فوتبال برگزار شد كه غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی عضو فراکسیون ورزش به عنوان نماینده مجلس در این مناظره شركت كرد. او برخلاف صحبت‌های نفراتی چون مجید جلالی و هوشنگ نصیرزاده كه موافقان كمك دولت به فوتبال بودند، می‌گفت در مورد حق پخش مشكل خاصی وجود ندارد و دعوا فقط بر سر رقم قرارداد است. او در حالی این حرف را می‌زد كه مجید جلالی تاكید می‌كرد رقم پیشنهادی صدا و سیما یك نهم رقم پیشنهادی باشگاه‌هاست. حالا هم در شرایطی كه باشگاه‌ها، سازمان صدا و سیما را تهدید به منع ورود دوربین‌ها كرده‌اند، بعید است كه اتفاق جدیدی رخ دهد و صدا و سیما از این تهدید ذره‌ای حساب ببرد. چراكه تهدیدهایی از این دست، سال‌هاست كه توسط باشگاه‌ها مطرح بوده و هیچ گاه هم عملی نشده است.
43 43