آتش بس 72ساعته اعلام شده در «غزه» ميان نيروهاي «مقاومت» و رژيم اسراييل، پس از سلسله بحث هايي که از هفته گذشته با وساطت طرف مصري و البته تردد نماينده ايالات متحده به منطقه شکل گرفت، مورد توافق طرفين واقع شده است. در روزهاي گذشته از سوي مصري ها، يک بار آتش بس 24 ساعته و در جمعه گذشته، آتش بس 72 ساعته و حتي آتش بس کوتاه مدت 12 ساعته مطرح شد که به دلايل مختلف به نتيجه نرسيد.
اين بار با توجه به شرايط پيچيده اي که پس از گذشت يک ماه از هجوم فراگير تل آويو به منطقه محدود نوار «غزه» و حجم آتش بسيار سنگيني که نيروهاي ارتش بر مناطق مختلف مدني در داخل نوار «غزه» و شهرهاي مختلف اين منطقه فروريختند از يک سو و پاسخ دهي موشکي مستمر نيروهاي مقاومت -که تا آخرين لحظات ادامه داشت- از سوي ديگر، پيش بيني زمان تداوم آن دشوار خواهد بود. گذشته از شرايطي که به اعلان آتش بس منجر شده است، پيش شرط هايي از سوي طرفين اعلام شده که به نظر مي رسد استمرار آتش بس به ميزان تحقق شروطي که هر دو طرف تعيين کرده اند و اقناع طرفين پيرامون اين شروط بستگي دارد.
«مقاومت»، پيش از اين اعلام کرده بود آمادگي دارد درصورت خروج نيروهاي اسراييلي از نقاط مختلف و شکستن محاصره اي که ورود هر نوع کمک انسان دوستانه و مواد غذايي و دارويي به «غزه» را غيرممکن کرده است، به يک آتش بس بلندمدت فکر کند. به نظر مي رسد اگر طرف آمريکايي يا طرف عربي مثل مصر يا قطر بتوانند پذيرش اين شروط يا بخشي از آن را از «تل آويو» بخواهند حتما مقاومت با استمرار آتش بس موافق است. از سوي مقابل اسراييل هم در روز نخست با اهدافي دست به اين تجاوز زد.
با گذشت حدود يک ماه از اين حمله، موج انتقاد درون «کنيسه» و احزاب مخالف «ليکود» و نتانياهو بالاگرفته است.
همچنين فشار افکار عمومي اسراييل به اين دليل افزايش يافته که معتقدند با وجود تحمل خسارت هاي فردي اعم از کشته شدن نيروهاي نظامي و وضعيت نامساعد رواني که درون ارتش و سرزمين هاي اشغالي ايجاد شده است، اهداف اعلامي محقق نشده است. قرار بود مراکز پرتاب موشک جبهه مقاومت را خاموش کنند اما تا آخرين لحظات؛ پيش از اعلان آتش بس، پرتاب موشک به سرزمين هاي اشغالي ادامه داشته است. موضوع بعدي تخريب تونل هاي «رفح» به «غزه» بود که اسراييل معتقد است از آن براي انتقال تجهيزات نظامي و ساير کمک ها از «صحراي سينا» به «غزه»، استفاده مي شود. اين تونل ها نيز پابرجاست. به همين دليل احتمال شکنندگي آتش بس وجود دارد. در اين ميان بايد ديد فشارهاي مختلف اعم از بين المللي، منطقه اي و رواني (افکارعمومي) روي کدام يک از دو طرف بيشتر است؟
امروز با وجود حجم بالاي خسارت هايي که اسراييل به مردم بي دفاع «غزه» وارد کرده است، فشار بر «تل آويو»، به مراتب بيش از «مقاومت» است. فلسطينيان با توجه به رقم بالاي شهداي خود، چيزي براي ازدست دادن ندارند و دفاع در برابر متجاوز را عملي مشروع مي دانند.
اسراييل اما با کشتارهاي جنايت بار که با بالاترين حد خشونت عليه کودکان، زنان و هدف قراردادن مناطق آموزشي سازمان ملل همراه شده است با فشارهاي جدي در سطوح مختلف مواجه است. اين امر پذيرش بخشي از شروط «مقاومت» براي گريز اسراييل از مهلکه «غزه» و تفاهمنامه اي بلندمدت را محتمل کرده است.
منبع: روزنامه شرق 15/5/93
نظر شما