جمعی از روزنامه ها و سایتها در یکی دوهفنه گذشته تلاش خود را برای تخریب طرحی به کار برده اند که در خوش بینانه ترین تصور می توان گفت، چیزی از آن نمی دانند.
دزر طرح اخیر، بکارگیری منشی و تلفنچی و مسئول دفتر از میان کارمندان زن ممنوع شده. در واقع از توهینی که به کارمندان خانم در طول تاریخ خدمتشان روا می شود جلوگیری شده. بسیاری از بانوان در شهرداری با وجود داشتن تحصیلات نسبتا بالا و تجربیات طولانی به کار تایپ و منشیگری و پیگیری اموری می پردازند که از یک کارمند با تحصیلات و سابقه کمتر نیز بر می آید.
در واقع تصمیم شهرداری تهران این تصور را از ذهن مردم پاک می کند که به محض شنیدن اسم منشی و ... چهره یک خانم در ذهنشان نیاید. به عبارت دیگر خانمها عملا قادرند به مشاغلی که لیاقت آن را دارند گمارده شوند.
بخش دیگر تصمیم شهرداری، جداسازی محل کار آقایان و خانمهاست که گفته شده حتی الامکان چنین اقدامی نیز به منصه ظهور درآید.
عده ای این اقدام را توهین به خانمها می دانند! اما آیا واقعا کسی از کارمندان خانم پرسیده است که این اقدام را اهانت بار می دانند؟ بعید است چنین نظرسنجی ای صورت گرفته باشد و آنچه ادعا می شود صرفا ادعاست.
سوالی که مدافعان حقوق زنان! باید به آن پاسخ دهند این است که اگر محل کار خانمها و آقایان جدا باشد،آسمان به زمین می آید؟ اگر مردها و زنها در دو محیط جدا، بتوانند راحت تر ساعات اداری را بگذرانند، زیانی متوجه کسی می شود؟ چطور در مترو و اتوبوس، قبول دارید که جداکردن زنان ومردان، تکریم است ولی در اینجا آن را توهین می دانید؟
به نظر می رسد کسانی که با طرح اخیر شهرداری مخالفت می کنند، دغدغه شان حفظ کرامت زن نیست . آنها هدفهای دیگری دارند که بهتر است برای رسیدن به آنها، زنها را سپر خود قرار ندهند.
1717
نظر شما