اکبر اکسیر، شاعر طنزپرداز و پژوهشگر ادبی در گفتگو با خبرنگار ستاد خبری هشتمین دوره جشنواره شعر فجر، با تاکید بر لزوم آسیب شناسی جایزه شعر در ایران، شعر را گونه ادبی جشنواره گریز توصیف کرد که میراث دار یک تهمت ناروا و فحش موروثی است.
به گفته وی، در ایران شرکت شاعر در جشنواره و دریافت جایزه نه تنها در فضای عمومی بلکه در فضای روشنفکری نیز یک دستمریزاد به شاعر محسوب نمی‌شود، در حالیکه بهترین فیلمساز در جشنواره فیلم فجر شرکت می‌کند و با افتخار و در میان تشویق‌های همگان سیمرغ بلورین دریافت می‌کند.
اکسیر افزود: «شاعران زخمی غم موروثی هستند و همیشه بر این باورند که شعر هیچ گاه در قالب جشنواره‌های دولتی نمی گنجد، شعری که در قالب وزارتخانه و بخشنامه بگنجد، ناپایدار خواهد بود، برای همین وقتی با هیاهوی تبلیغاتی در وزارت ارشاد، قائم مقامی شعر ایجاد کردند، تجربه ناموفقی از آب درآمد. پس در شرایط امروز بهترین خدمت دولتی‌ها به شعر، این است که دست از سر مبارک شعر بردارند و اجازه دهند شعر همانگونه که در طول قرون متمادی راهش را باز کرده و به راه خودش ادامه دهد.»
اکسیر با بیان اینکه شاعران مشکوک مسکوک در هر جشنواره‌ای حق خود را در ازای شعرهای زیراکسی که وی آنها را «شعر کثیف» توصیف می‌کند، گرفته‌اند، تاکید می‌کند: «حال که در صداقت کاکایی و همکارانش شکی نیست، برای اولین بار بیایند و جشنواره را به اهلش بسپارند یا حداقل سرشان را از چنبره وزارتخانه بیرون بیاورند و کسانی را که در دهه‌های مختلف بدون هیچ چشمداشتی کار کرده‌اند، معرفی کنند. امروز جوانان بسیار مستعدی درشهرستان‌ها هستند که اگر به آنها بها بدهند، شاعران خوبی برای آینده این کشور خواهند بود.»
وی یادآور می‌شود: «دولت‌ها عوض می شوند، اما بخشنامه‌ها و قوانینی که دامن شاعران را می‌گیرد، سر جایشان هستند، هیچ کدام از شاعران عنادی با جشنواره ندارند، اما کسی نازشان را نمی کشد. اگر به دنبال آشتی‌اند باید به سراغ شاعرانی که در طول این سال‌ها خانه نشین شدند، بروند و از آنان دلجویی کنند.»
57۲۴۴
نظر شما