سعید اکبری:فقط 31 روز دیگر تا جام جهانی باقی مانده است، آقای مایلی کهن! گویا تیم ملی ایران برای شما کوچکترین ارزشی ندارد که اگر داشت، اینگونه در چنین روزهای حساسی به آن و سرمربی اش نمی تاختید. شما که خود در کارنامه مربیگری تان بازیکنانی چون میثم سلیمانی و امیرحسین صادقی را به خاطر «تخت نرد» تا مرز نابودی کشاندید، چطور ممکن است امروز به ناگهان حامی هادی عقیلی شوید و تیم ملی را بکوبید؟! چرا به نظر سرمربی تیم ملی احترام نمی گذارید؟ شما که خوب از پشت پرده ها با خبرید و فایل های صوتی و لیست در آمد بازیکنان به دستتان می رسد، حتما پشت پرده جدایی هادی عقیلی را هم از تیم ملی می دانید. آن روزی که تمام مردم ایران را استرس گرفته بود که نکند تفاضل گل تیم ملی مقابل لبنان بالا نرود و در آزادی، اتفاق بیروت بیفتد، خبر داشتید هادی عقیلی چه کرده؟ خبر داشتید که به سرمربی سابق رئال مادرید و تیم ملی پرتغال پیغام داده بود که «یا باید در ترکیب باشم یا همین الان می روم؟!» حتما خبر نداشتید یا شاید هم دارید و قصدتان فقط «تخریب تیم ملی کشورمان است.» مطمئنیم خبر داشتید و همینطور خبر داشتید که قبل از بازی رفت ایران و ازبکستان در تاشکند، همین هادی عقیلی وقتی فهمید در ترکیب نیست، در رختکن صدایش را بالا برد تا علی کریمی و جواد نکونام او را ساکت کنند. شما که آبروی دو بازیکن جوان ایران را در تیم ملی امید، آنگونه مقابل میلیون ها ایرانی بردید و گفتید سر نماز، صدای تخته بازی کردن شان را شنیدید چطور ناگهان امروز وکیل مدافع بازیکنی شدید که فقط و فقط به بازی کردن فکر می کرد، نه منافع تیم ملی؟!
آقای مایلی کهن چطور نادر فریاد شیران دستیار همیشگی شما، می گوید مقام های سیاسی باید وارد عمل شوند تا رحمتی به تیم ملی دعوت شود؟! این چه طرز تفکری است که شما و دوست نزدیک تان دارید؟ مگر نه اینکه همیشه هوار کشیده ایم که سیاسیون باید دست از سر تیم ملی و فوتبال بردارند، حالا چطور شما دست به دامن سیاسی ها شده اید که یک بازیکن را به تیم ملی دعوت کنند؟ شاید هم ما اشتباه می کنیم چون کمک گرفتن از مقام های سیاسی جزو سررشته های کاری شماست!
آقای مایلی کهن شما از یک سو دم از مبارزه با بازیکن سالاری می زنید، از سوی دیگر این چنین به «بازیکنان آویزان می شوید.» در صف منتقدان امروز تیم ملی شما هستید و امثال اصغر حاجیلو که می گویند «مربی تیم ملی باید فارسی یاد بگیرد که بفهمد بازیکن چه می خواهد!» او برای آنکه نشان دهد کروش «گوسفند» ماجراست ضرب المثلی می زند و می گوید: «اگه یک گله شیر را گوسفندی راهنمایی کند کل آن گله گوسفند خواهند بود و بلعکس اگر یک شیر جلودار یک گله گوسفند باشد، آن گله کلا شیر هستند.» حالا چرا؟ چون فقط کی روش دوست مورد علاقه اش را به خاطر احترام و ارزش دادن به پیراهن ملی، دعوت نکرده است.
اگر این دسته از مربیان ایران چنین موضوع مهمی را درک می کردند که امروز در لیگ برتر، بازیکن شب بازی در اردوی تیمش به مربی «فحش نمی کشید» و فردا در ترکیب قرار نمی گرفت. آدم هایی با این تفکرات همواره نشان داده اند اگر خودشان بیفتند، همه را می گیرند و پائین می کشند، درست مثل سالی که محمد مایلی کهن با تیم امید ناکام بود و در تلویزیون آنگونه همه را با خود پائین کشید. از امروز فقط 31 روز تا جام جهانی مانده و عجیب است که به جای حمایت و آرامش، آدم هایی هستند که به تیم ملی حمله می کنند؛ آدم هایی که گویا چیزی از شان و منزلت تیم ملی نمی دانند.... که اگر می دانستند حتی درباره لباس تیم ملی حرف نمی زدند. مگر بد است تیم ملی ایران با لباس هایی با کیفیت در جام جهانی بازی کند؟ نه، گویا از نظر این دوستان بد است که گفته اند «دیدید که چطور بازیکنان به صورت خودجوش علیه این پیراهن‌ها صحبت کردند. وزیر ورزش حرف درست را زد. مشکل از کروش است.» اگر به طرز تفکر شما بود، تیم ملی باید پابرهنه به جام جهانی می رفت تا مضحکه عام و خاص شویم. اگر به شما بود تیم ملی باید با لباس «بزنشان» به جام جهانی می رفت. البته شما که پرونده قطوری از کمک به سقوط دادن تیم هایی چون پیکان، فولاد، گهر و سایپا دارید و مانع از صعود پرستاره ترین تیم امید تاریخ فوتبال ایران به المپیک شدید، باید هم بدین شکل فکر کنید؛ شما که کارنامه مربیگری تان بعد از جام ملت های 1996، همه و همه بیانگر قدرت فنی تان است.
این حمله گازانبری شما و منتقدانی را که این روزها بدون توجه به وضعیت حساس تیم ملی، به ایران می تازند، به فال نیک می گیریم. چه؛ همین شما دوستان پیش از سه بازی آخر مقدماتی جام جهانی، جان فشانی کرده و عرق ملی تان را به تمام مردم نشان دادید. شما که هر جا مصاحبه می کردید از حذف تیم ملی می گفتید و باقی مانده انگیزه یک ملت را از بین می بردید. این بار هم حرف ها و انتقادهایتان را که نشانی از کمک ندارد، به فال نیک می گیریم....
4141
نظر شما