بنا و خادم، دو پادشاه در یک اقلیم

شرایط فعلی تیم ملی کشتی فرنگی ایران شاید برای خیلی‌ها قابل پیش بینی بود. اینکه محمد بنا دوباره قهر کند و برود، گرچه پس از قهر طولانی‌ مدتش کمی عجیب به نظر می‌رسید، اما دور از ذهن هم نبود. بنا روحیات خاص خودش را دارد. دوست ندارد کسی بالای سرش باشد و به او امر و نهی کند. از تمام مجموعه فدراسیون، فقط رئیس را قبول دارد و بس. آن هم رئیسی که در کارش دخالت نکند.
اهالی کشتی می‌دانند که بنا باید حرف اول و آخر را خودش بزند. طی چند سال اخیر تاکید زیادی داشته که کسی نباید در کارش دخالت کند و هر کشتی‌گیری که خودش تشخیص بدهد را به مسابقات می‌برد. اگر دوست داشته باشد قهرمان جهان را خط می‌زند تا یک کشتی‌گیر جوان را به میدان بفرستد. اگر هم دوست داشته باشد کشتی‌گیری که در وزن خودش بی‌رقیب است را به وزنی دیگر می‌برد. برای بنا مهم این است که کسی در کارش دخالت نکند. او البته دلیل قابل قبولی هم برای این کارهایش دارد. می‌گوید هر کاری که می‌کند، در نهایت نتیجه می‌گیرد. حرف اول و آخرش این است که کسی در کارش دخالت نکند تا او هم بتواند با خیال راحت کار کند و نتیجه بگیرد.
اما اخیرا شرایط آن‌طور که بنا می‌خواست نبود. او باید به شورای فنی تیم‌های ملی کشتی فرنگی جواب پس می‌داد و در کارش دخالت می‌شد. به همین دلیل بود که رفت. جدا از اینکه بنا مربی مورد اعتمادی است و در مسابقات مختلف ثابت کرده که با اختلاف نفر اول کشتی فرنگی ایران است، باید این سوال را از رسول خادم پرسید که آیا خودش حاضر است با شرایطی که برای بنا وجود داشت، کار کند؟
رسول خادم هم مربی قابل اعتمادی است و از زمانی که سرمربی تیم کشتی آزاد شده نتایج خوبی گرفته. اما او حتی خودش هم حاضر نیست با شرایطی که برای بنا تعریف کرده کار کند. البته خادم هم شورای فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد را بالای سر خود دارد اما از آنجا که او علاوه بر سرمربیگری تیم ملی، ریاست فدراسیون را هم برعهده دارد عملا خودش همه کاره است و شورای فنی هم نمی‌تواند روی حرف او حرف بزند. او خودش مختار است و هر کاری که بخواهد در تیم ملی کشتی آزاد انجام می‌دهد. اما از آن طرف دست محمد بنا را با شورای فنی بسته بود و به بنا اجازه نمی‌داد همه تصمیماتش را عملی کند.
این در حالی است که مردم ایران محمد بنا را دوست دارند و او را به عنوان یکی از بهترین مربیان ورزش ایران و حتی سمبل مربیگری علمی در ایران می‌شناسند. گرچه قهر کردن‌های محمد بنا هم بیش از اندازه و تکراری شده‌اند، اما فدراسیون کشتی می‌توانست با باز گذاشتن دست بنا، کاری نکند که این مربی ارزشمند دوباره اردوی تیم ملی را ترک کند. آیا رسول خادم خودش حاضر است که در حالت مشروطه کار کند و پادشاه بی‌اختیار تیم ملی کشتی آزاد باشد؟
حکایت محمد بنا و رسول خادم، حکایت دو پادشاه در یک اقلیم است. هر دو آن‌ها استثناهای کشتی فرنگی و آزاد هستند. اما فعلا قدرت دست رسول خادم است و ظاهرا دیگر در این اقلیم جایی برای محمد بنا باقی نمانده است. کشتی فرنگی چند سالی است که روی کشتی آزاد سایه انداخته و نتایج بهتری نسبت به آزاد می‌گیرد. اتفاقات اخیر نشان می‌دهد که ایران نمی‌تواند هیچ وقت آزاد و فرنگی قوی را در کنار هم داشته باشد بلکه هر وقت یکی از رشته‌ها قوی می‌شود، اتفاقات طوری رقم می‌خورند که رشته دیگر دچار مشکل شود. بهتر بود تصمیماتی اتخاذ می‌شدند که به جای نابود کردن کشتی فرنگی، کشتی آزاد را تقویت می‌کردیم.
43 43