محمود حاج‌زمان: با افشاگری‌های ادوارد اسنودن در سال گذشته، بسیاری از اقدامات جاسوسی مناقشه برانگیز سازمان امنیت ملی آمریکا (NSA) لو رفت؛ اما این سازمان هنوز هم رازهای زیادی دارد. در میان رازهای افشا نشده این سازمان، یکی از آنها خیلی عجیب به نظر می‌رسد: این سازمان از اعلام میزان آب مصرفی تاسیسات مرکز داده جدید خود در بلافدیل یوتا سرباز زده است. به گفته مسئولان NSA، مصرف آب این سازمان جزو مسائل امنیت ملی است؛ اما سوال این است که «چرا؟»
زمانی‌که نیت کارلیسل، گزارشگر روزنامه محلی Salt Lake Tribune خواستار دسترسی به اسناد محلی مربوط به این مرکز داده شد، متوجه شد که داده‌های مربوط به میزان مصرف آب این تاسیسات از اطلاعات حذف شده است. وضعیت نشان می‌داد که تاسیسات جدید تا چه اندازه برای عملکرد NSA اهمیت دارد؛ از جمله تلاش‌های این سازمان برای استراق سمع ارتباطات اینترنتی که به شکل گسترده‌ای مورد بحث و جدل قرار دارد. از نظر مسئولان این سازمان در صورتی‌که میزان آب مصرفی مرکز داده بلافدیل فاش شود، می‌تواند ایده و اطلاعات خوبی در خصوص گستردگی عملیات نظارتی NSA در اختیار افراد خارج از این سازمان قرار دهد.
دیوید شرمان، رئیس بخش اسناد و مدارک NSA می‌گوید: «با محاسبه نرخ آب مصرفی می‌توان نهایتا توان محاسباتی و قابلیت‌های مرکز داده‌های یوتا را تعیین کرد. شخصی که به چنین اطلاعاتی دسترسی داشته باشد، می‌تواند میزان اطلاعات جاسوسی را که توسط NSA جمع‌آوری و پایش می‌شود، استنباط کند.»
استدلال مشکل‌دار
البته واقعیت این است که استدلال شرمان دچار شکاف منطقی بزرگی است. مهندسان مراکز داده می‌توانند بر اساس انرژی مصرفی یک ساختمان، ایده‌ای کلی در خصوص قدرت محاسباتی آن به دست آورند؛ اما به دست آوردن چنین اطلاعاتی بر اساس میزان آب مصرفی مساله‌ای متفاوت است. برخی از مراکز داده مانند تاسیسات فیسبوک در پرینویل اورگان، از خنک‌کننده‌های غرق‌آبی مخصوصی استفاده می‌کنند که با ایجاد مه در هوا، سرورها را خنک می‌کنند. دیگر مراکز، داده هوای گرم را به درون برج‌های خنک‌کن تبخیری می‌دمند، که خنک‌کنندگی آنها با استفاده از آب جاری انجام می‌شود.
جاناتان کومی، محقق مرکز سیاست و اقتصاد انرژی استیر-تیلور دانشگاه استنفورد می‌گوید: «راه‌های بسیار مختلفی برای خنک کردن یک مرکز داده وجود دارد. بدون آنکه اطلاعات زیادی درباره تاسیسات واقعی داشته باشید، بعید است که بتوان عدد مطمئنی در خصوص توان محاسباتی به دست آورید.»
اما عجیب اینجاست که مصرف آب به موضوع بسیار مناقشه برانگیزی برای NSA تبدیل شده است. گروه ضد دولتی موسوم به «مرکز متمم دهم قانون اساسی» از مسئولان ایالت یوتا درخواست کرده است که منابع آبی NSA را قطع کنند؛ چرا که آب «پاشنه آشیل» این مرکز داده 1.5 میلیارد دلاری محسوب می‌شود. ماه گذشته، نماینده جمهوری‌خواه این ایالت به نام مارک رابرتز طرحی قانونی برای چنین اقدامی به کنگره ارائه کرده است. وی می‌گوید: «این طرح پیام روشنی برای دولت‌مردان فدرال دارد؛ اگر شما می‌خواهید از کل دنیا و شهروندان آمریکایی جاسوسی کنید حرفی نیست، اما انتظار نداشته باشید که ما به شما کمک کنیم.»
از نظر روزنامه سالت‌لیک تریبون، ردگیری میزان آب مصرفی تنها به منظور اطلاع داشتن از تاثیر مرکز داده NSA بر این ایالت است. کارلیسل می‌گوید: «ایالت یوتا دومین ایالت خشک ایالات متحده است. ما عادت داریم بیلان آبی ایالت را محاسبه کنیم، چرا که مجبوریم این کار را انجام دهیم. در این ایالت آب کافی وجود ندارد.»
مدارک طراحی‌های اولیه تخمین می‌زدند که مرکز اطلاعات NSA که سال گذشته افتتاح شد، روزانه بیش از 6400 مترمکعب آب را می‌بلعد. این عدد پس از مدارک دیگری که در اختیار روزنامه سالت‌لیک قرار گرفت به 4500 مترمکعب کاهش یافته است. اگرچه NSA به تقاضای تایید یا رد این عدد واکنشی نشان نداده است؛ اما با این وجود، کمیته اسناد ایالتی یوتا استدلال NSA را برای محرمانه نگاه داشتن میزان مصرف آب این مرکز رد، و دستور انتشار این اطلاعات را صادر کرده است.
53275
نظر شما