به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ وینگادا شانزدهمین سرمربی تیم المپیک ایران در 23 سال اخیر است. فدراسیون فوتبال ایران برای اولین بار در سال 1354 تیمی با عنوان تیم امید تشکیل داد و تا قبل از سال 1370، بارها تیمی تحت عنوان تیم امید تشکیل می شد که در تورنمنت هایی نیز شرکت می کرد.
از المپیک 1992 که قرار شد مسابقات فوتبال با حضور تیم های زیر 23 سال تشکیل شود، تیم امید رسماً فعالیت خود را آغاز کرد و تا امروز نیز 13 سرمربی داشته است که به جز دو مدال طلا و برنز در بازی های آسیایی، در 5 دوره مقدماتی المپیک توفیقی نداشته است. مربیان سابق تیم ملی امید عبارتند از:
حسن حبیبی (دی ماه 69 تا بهمن 72): در مسابقات مقدماتی المپیک 1992 که برای اولین بار با حضور بازیکنان زیر 23 سال برگزار می شد، تیم ملی ایران به رهبری حبیبی توفیقی نداشت و در مرحله اول حذف شد.
انور هاجیبادیچ (اسفند 72 تا شهریور 73): این مربی بوسنیایی که در فوتبال ایران به حاجی انور معروف بود، با تیم ملی امید 6 ماه کار کرد و در جام گاندی هند با تیم امید نایب قهرمان شد.
یورگن گده (مهر 73 تا اسفند 73): این مربی آلمانی 6 ماه با تیم ملی امید بود و در این مدت فقط در یک تورنمنت چهارجانبه با حضور استقلال و دو تیم اماراتی در دوبی حضور یافت.
حسن حبیبی(اسفند 73- آبان 74): حبیبی برای بار دوم هدایت تیم ملی امید را به همراه بزرگسالان بر عهده گرفت. تیم ملی امید در مسابقات مقدماتی المیپک 1996 با شکست مقابل امارات موفق به صعود به مرحله دوم نشد و کار حبیبی نیز در تیم ملی امید پایان یافت.
ابراهیم قاسمپور(شهریور تا آذر 76): بعد از حدود دو سال، تیم ملی امید دوباره تشکیل شد و ابراهیم قاسمپور این تیم را آماده بازی های غرب آسیا در تهران کرد و در میان 5 تیم شرکت کننده موفق به کسب مدال طلای این مسابقات شد. قلعه نوعی در این تورنمنت دستیار قاسمپور بود.
ایگان کوردس(دی 77 تا خرداد 78): بعد از اینکه مدتی علی پروین مدیر تیم امید شد، این مربی آلمانی به عنوان سرمربی تیم امید معرفی شد و همین موضوع باعث کناره گیری پروین از تیم امید شد. کوردس رفتار خوبی با بازیکنان نداشت و در مسابقات مقدماتی المپیک 2000 تیم ملی با باخت به بحرین و لبنان حذف شد. علی کریمی در زمان این مربی در تیم امید دچار محرومیت یکساله شد.
مهدی مناجاتی (تیر 78): در آخرین بازی مقدماتی المپیک 2000 و پس از برکناری کوردس هدایت تیم امید را بر عهده گرفت. مناجاتی در آن زمان سرمربی تیم جوانان بود و به این علت به عنوان سرمربی تیم امید انتخاب شد که برای دوره بعدی المپیک تیم جوانان را آماده کند.
برانکو ایوانکوویچ (خرداد 81 تا آذر 81): از سال 2002 قرار شد که مسابقات فوتبال بازیهای آسیایی با حضور تیم های امید برگزار شود. برانکو ایوانکویچ پس از انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان، هدایت تیم امید که بسیاری از بازیکنان آن را ملی پوشان تیم بزرگسال تشکیل می دادند، را نیز عهده دار شد. در بازی های آسیایی 2002 برانکو با تیم امید مدال طلا را بدست آورد.
محمد مایلی کهن (دی 81 تا فروردین 83): مایلی کهن در سال 80 به عنوان سرمربی تیم ملی امید انتخاب شد، اما کارش را بطور رسمی بعد از بازیهای آسیایی 2002 آغاز کرد. در مقدماتی المپیک 2004 در 5 بازی سرمربی تیم امید بود و بعد از دو شکست متوالی مقابل کره جنوبی و چین اخراج شد.
حسین فرکی (فروردین 83 تا تیر 83): بلافاصله بعد از اخراج مایلی کهن، حسین فرکی که دستیار برانکو در تیم ملی بود، راهی تیم ملی امید شد و در 3 بازی باقیمانده تیم امید را به میدان فرستاد که دو برد و یک باخت بدست آورد.
رنه سیموئز (مهر 84 تا آذر 85): این مربی برزیلی یک سال هدایت تیم امید را بر عهده داشت و فقط در بازیهای آسیایی 2006 با تیم امید به مقام سوم رسید و قبل از آغاز مسابقات مقدماتی المپیک 2008 راهی کشورش شد.
وینگو بگوویچ (دی 85 تا خرداد 86): در فاصله کمتر از یک ماه تا اولین بازی تیم امید در مقدماتی المپیک 2008، بگوویچ با فدراسیون فوتبال قرارداد بست ولی نتیجه کار از قبل هم معلوم بود: شکست های متوالی و حذف از ادامه مسابقات مقدماتی!
نناد نیکولیچ (تیر 86 تا آبان 87): بعد از بگوویچ نوبت به هموطنش نیکولیچ رسید که همزمان با تیم جوانان، هدایت تیم امید را نیز بر عهده داشته باشد. البته تیم ملی امید در دوره او در مسابقه ای حاضر نشد و بعد از حذف تیم ملی جوانان از مسابقات آسیایی، نیکولیچ نیز با حکم اخراج روبرو شد.
غلامحسین پیروانی( دی 87 تا آذر 89): دوره دو ساله مربیگری پیروانی در تیم امید نیز مثل مربیان قبلی با مشکلات زیادی همراه بود. پیروانی در میانه راه یک بار استعفا داد ولی دوباره به تیم بازگشت و این بار بعد از چهارم شدن در بازیهای آسیایی 2010 رسماً از تیم امید کناره گیری کرد.
هومن افاضلی( دی 89 تا اسفند 89): افاضلی به عنوان مربی موقت تیم ملی امید در دو بازی مقدماتی مقابل قرقیزستان هدایت تیم را بر عهده داشت و موفق شد تیم امید را به مرحله دوم مقدماتی برساند.
علیرضا منصوریان (فروردین 90 تا دی 92): اشتباه فاجعه بار کادر مربیگری و سرپرستی تیم امید باعث شد تا بازیکن دو اخطاره را به زمین بفرستند و شکست سنگین در بازی برگشت مقابل عراق باعث شد تا ایران از مسابقات المپیک 2012 حذف شود. منصوریان تیم امید را از مسابقات مقدماتی به مرحله نهایی قهرمانی زیر 22 سال آسیا رساند، اما در آستانه شروع مسابقات و پس از یک اردوی پرحاشیه در کیش، از تیم امید کناره گیری کرد.
هومن افاضلی (دی تا اسفند 92): افاضلی برای بار دوم به تیم امید بازگشت و همراه این تیم در قهرمانی زیر 22 سال آسیا در عمان حضور یافت، اما این تیم در مرحله گروهی حذف شد.
251 41
نظر شما