نمایندگان پارلمان شبه جزیره خودمختار کریمه، به اتفاق آرا، روز پنجشنبه به پیوستن به روسیه رأی دادند. رستم تیمورعلی یف، معاون اول نخست وزیر دولت محلی کریمه نیز در این باره گفت: مجلس عالی کریمه تصمیم گرفته است که این منطقه به قلمرو فدراسیون روسیه بپیوندد.
شبه جزیره کریمه منطقه ای به وسعت 25هزار و 500 کیلومتر مربع در جنوب اوکراین است که در ساحل دریای سیاه واقع است. این منطقه دو میلیون و 413 هزار نفر جمعیت دارد که از این تعداد یک میلیون و 450 هزار روس، 576 هزار اوکراینی و 245 هزار نفر تاتار هستند.
منطقه کریمه تا سال 1954در دوره اتحاد جماهیر شوروی به شوروی تعلق داشت و از این تاریخ به جمهوری سوسیالیستی اوکراین هدیه داده شد و در دوره پس از فروپاشی شوروی نیز به عنوان منطقه خودمختار در قلمرو اوکراین، باقی ماند.
در همین حال معاون نخست وزیر منطقه خودگردان کریمه اوکراین روز پنجشنبه اعلام کرد: همه پرسی در مورد وضعیت این شبه جزیره ۱۶ مارس (۲۵ اسفند) برگزار خواهد شد.
جهانگیر کرمی، دانشیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و کارشناس روسیه و اوراسیا که دو روز پیش میهمان میهمان سرویس بین الملل خبرگزاری خبرآنلاین بود، دربارۀ کریمه می گوید:
به تاریخ اوکراین و روسیه اگر نگاه کنیم، موضوع شبه‌جزیره کریمه موضوعی نیست که به‌سادگی قابل بحث و تحلیل باشد. باید به این موضوع دقت کرد که اولاً شبه‌جزیره کریمه به مدت حداقل 240 سال متعلق به روسیه بوده، در تاریخ جدید و قبل از آن هم زمانی که اوکراین جزو روسیه بوده، آن هم جزو روسیه بوده است. شبه جزیره کریمه در سال 1954 از طرف خروشچف به اوکراین داده شد و آن هم به مناسبت دویستمین سال اتحاد اوکراین و روسیه و پیوستن اوکراین به روسیه در قرن هجدهم اتفاق افتاد. در آن زمان طی ماده واحده‌ای که تصویب شد، شبه جزیره کریمه به نشانه وحدت دو کشور و حسن‌نیت متقابل به عنوان یک جمهوری خودمختار به اوکراین داده می‌شود.
به لحاظ حقوقی روسها می‌توانند، طبیعتا یک تفسیری از آن موضوع ارائه کننده که این اقدام به عنوان اتحاد دو کشور صورت گرفته است. در واقع می توانند بگویند که در آن مادۀ واحده "به نشانه حسن‌نیت متقابل" قید خورده، است. لذا این‌که اگر قرار باشد اوکراین برود جزء اتحادیه اروپا و در مقابل روسیه قرار بگیرد و درگیر شرایطی بشود که دگرگونی حادی در اوضاع و احوال ایجاد بشود این می‌تواند دستاویزی برای روسیه برای مداخله در اوکراین قرار بگیرد. لذا به نظر من درخواست آقای پوتین برای تصویب حق دخالت نظامی در اوکراین را باید با در نظر گرفتن این مقدمات تحلیل کرد.
کرمی در ادامه پیرامون رفتارهای تهاجمی روسها در بحران اوکراین گفت:
یک قدرت بزرگ جهانی به اسم روسیه در معرض یک فشار راهبردی از سوی دو قدرتهای بزرگ جهانی دیگر، یعنی اتحادیه اروپا و امریکا و حتی قدرتهای منطقه‌ای حتی ترکیه قرار دارد.
غرب در یک هفته اخیر تلاش کرد که این پیام را به روسیه بدهد که جنگ سرد جدیدی در کار نیست. اوکراین یک صفحه شطرنج نیست. این به معنای باخت روسیه نیست. روسیه نباید احساس باخت کند. در واقع مقامات غربی خیلی سعی کردند که به مقامات روسیه علائمی‌را مخابره کنند و گفت‌وگوهایی بکنند و به این کشور بگویند که اتفاق بدی نیفتاده است. اگر شما به نشست شورای امنیت نگاه بکنید در آنجا نیز مطرح شد که طرفین خویشتن‌دار کنند و شرایط نظامی نشود.
در همین حین اتفاقات دیگری می‌افتد، مثلا سفر داوود اوغلو به اوکراین نظر من این کار ناشیانه‌ای بود. سفر ایشان در این شرایط به اوکراین نه تنها کمکی به بهبود وضع منطقه نکرد، بلکه شدت بحران را تشدید و تسریع کرد، چون که غرب در یک هفته اخیر تلاش کرد که این پیام را به روسیه بدهد که جنگ سرد جدیدی در کار نیست. چون در این شرایط هر اقدامی که بحران را نظامی بکند، برای همه طرف‌ها خطرناک هست. و خطرناک تر از همه برای اوکراین.
مشروح گفتگوی خبرآنلاین با جهانگیر کرمی را فردا در روزنامۀ خبر و سایت خبرآنلاین بخوانید
5252
نظر شما