با یک ملاقات نمی‌شود آشتی کرد/ لجبازی عربستان، به ضرر کیست؟

رقیدا درغم، روزنامه نگار عرب در یادداشتی در روزنامۀ الحیات، به فضای سرد موجود در روابط ریاض- واشنگتن اشاره می کند. خانم درغم می گوید با یک ملاقات رابطه عربستان و آمریکا گرم نمی شود. خلاصۀ یادداشت را در ذیل می خوانید:
یک ملاقات دوطرفه 2 ساعته میان وزرای خارجۀ عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا برای ترمیم روابط میان دو طرف و بازگرداندن اعتماد کافی نیست. نجات دادن رابطه میان دو طرف نیازمند آنست که مدعی نباشیم پس از ملاقات میان دو طرف در لندن و اعلام موضع صریح عربستان دربارۀ سوریه همه چیز به حالت اول باز گشته است؛ آنهم در حالیکه عربستان سعودی از پذیرش کرسی غیردائم شورای امنیت خودداری کرده است.
واقعیت اینست که تضاد و اختلاف رویکرد میان عربستان و ایالات متحده آمریکا مسئله ای جدی است و ترمیم اعتماد، نیازمند بازبینی در رویکردها و ترسیم چشم انداز چالش های خاورمیانه است.
اگر باراک اوباما تصمیم به تغییر استراتژیک در مواضع کشورش را دارد و سیاست جدید آمریکا در قبال متحدان دیرینه و سنتی‌اش از جمله عربستان سعودی قرار است تغییر کند، این حق آمریکایی هاست. اگر تصور می کنند که این موضع منافع آنها را تأمین می کند.
طرف سعودی هم حق دارد که به شکلی جدی تر تبعات و پیامدهای تغییر سیاست و تصمیمات آمریکا را برای کشورش و همچنین اعراب مورد بررسی قرار دهد. از این رو برای شفافیت بیشتر به مذاکرات صریح نیاز است؛ البته نه مذاکراتی که تنها با هدف مصالحه صوری و ظاهری باشد. مسائل و موضوعاتی هست که طرفین باید با یکدیگر دربارۀ آن صادقانه گفتگو کنند.
در صورتی که اوباما در موضع فعلی خود پیرامون ایران و سوریه جدی است، باید نقش هر یک از آنها را بر روی میز قرار دهد؛ حزب الله، ایران و دولت سوریه و نقش و دخالت مستقیم آنها در جنگ.
اما در این میان، انصراف عربستان از پذیرش کرسی غیردائم شورای امنیت می تواند نتیجۀ معکوسی برای سعودی‌ها داشته باشد؛ آنهم در حالیکه موضوع بحران سوریه به سازمان ملل بازگشته است و در حال معامله میان آمریکا و روسیه است. عربستان سعودی می تواند در شورای امنیت نقش مهمی ایفا کند. ممانعت از ایفای نقش در بحران سوریه به نفع این کشور نیست.
از سویی، فارغ از اینکه در روند گذار سیاسی چه چیزی به نفع رژیم سوریه است، ژنو 2 برای مخالفان سوریه از اهمیت زیادی برخوردار است. بدون شک حضور صرف دولت سوریه در میز مذاکره به نفع مخالفان نیست. حضور نمایندگان سازمان ملل به عنوان حامیان صلح در روند گذار سیاسی می تواند حمایتی برای مخالفان و حتی آلترناتیوی برای دولت آینده سوریه باشد.
برگزاری کنفراس ژنو 2 بیانگر تغییر در روند بحران و تلاش و حمایت های بین المللی برای حل آنست. برگزاری کنفرانس تحت مدیریت سازمان ملل بیانگر تغییر در روند سیاسی با همکاری سازمان ملل و نقش فعال آمریکاست. این به نفع مخالفان سوریه است که در چهارچوب های بین المللی بر مواضع خود پافشاری کنند.

ترجمه: زهرا خدایی
5252