وقتی اهالی نابلس خون شیعه را حلال تر از خون کافر می دانستند

آیت الله شیخ محمد حسین کاشف الغطاء، از مراجع تقلید نجف یک مرجع دینی روشن، فعال در عرصه فرهنگ و فقه و مؤلف آثار بی شماری در دفاع از تشیع است که امروز سالگرد درگذشت اوست. دکتر رسول جعفریان، استاد تاریخ اسلام و عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در مطلبی به زندگی و شرح حال آیت الله کاشف الغطاء پرداخته است.

دکتر جعفریان درباره یکی از مهمترین اقدامات او یعنی سفر کاشف الغطاء به فلسطین برای شرکت در «کنگره اسلامی قدس» که با حضور بیش از هزار و پانصد تن از علمای مسلمان در بیت‌المقدس برگزار شد، نوشته است:

«این سفر در نگاه او در گرایش بیشتر به وحدت اسلامی تاثیر می گذارد. در این سفر برخی از اهالی نابلس به او می گویند "ما بهترین وسیله تقرب به خداوند را آزار و اذیت شیعیان دانسته و خون او را حلال تر از خون کافر می شمردیم. اما اکنون به برکت آمدن شما و شنیدن خطبه تو بهترین وسیله نزدیکی به خدا را خدمت به شیعیان می دانیم." آن زمان شیعه حتی در بیروت نمی توانست بدون تقیه در مسجدی نماز بگذارد همین طور در قدس و حیفا و یافا. اما بعد از این سفر اوضاع به عکس شده و به شیعه مانند یکی از مذاهب حنفی و شافعی می نگرند.»

استاد تاریخ اسلام درباره گرایش کاشف الغطاء به زبان و ادبیات فارسی عنوان کرده است:

«یکی از مهم ترین تلاش های وی در دوره دوم و سوم زندگی وی یادگیری زبان فارسی و تکلم به آنان است چرا که بیشترین مشایخ و اساتید ما ایرانی بودند. وی می گوید "به همین دلیل تلاش داشتم تا زبان فارسی را فراگیرم. دیوان حافظ و سعدی و مثنوی ملاجلال رومی و همین طور یوسف و زلیخای جامی را می خواندم. در این زمینه تا آنجا پیش رفتم که کتابی را در هیئت از فارسی به عربی درآوردم، چنان که کتاب حجه السعاده فی حجة الشهاده را از صنیع الملک که برای ناصرالدین شاه نوشته بود به عربی ترجمه کردم. »

جعفریان درباره سفر او به ایران نوشته است: « در سال 1333 شمسی، به نزدیکی مرز ایران و عراق سفر می کند و ایامی را در کرند و قصر شیرین اقامت می کند. شاه در این مدت سه بار به وی تلگراف زده و او را دعوت می کند. همین طور قوام السطنه که آن زمان رئیس الوزراء بوده است. اما وی این دعوت ها را که فراوان هم بوده رد کرده و نپذیرفته و وعده سال آینده را به آنان داده است. یکی از کسانی که در این سفر با فرستادن یک قاصد خاص او را دعوت کرده مرحوم حاج حسین آقای ملک بوده است.

سال بعد به ایران سفر می کند و به خانه سید صالح شهرستانی سفیر وقت عراق، در تجریش می‌رود. حاج حسین آقا ملک خبردار شده او را به عمارت زیبایی که در گلاب دره داشته دعوت می‌کند و چندین خدمتکار برای وی معین می کند. در این وقت، بسیاری از علما و شخصیت های تهران به دیدار او می‌آیند.»

متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید.

/6262