الناز محمدی: هر چه از زمان تقدیم بودجه دولت به مجلس دور می‌شویم، گلایه‌های وزیران دولت نهم هم بیشتر می‌شود. علیرضا علی‌احمدی، وزیر آموزش و پرورش، یکی از این وزیران است که بعد از یک سالی که از روی کار آمدنش می‌گذرد، هرروز موضوعی برای گلایه‌کردن داشته است.
هفته پیش وزیر آموزش و پرورش از میزان اختصاص داده‌شده به این وزارتخانه در بودجه 88 به‌شدت انتقاد کرده و گفت: «باید کمیته‌ای تشکیل شود و در خصوص مشکل کسری بودجه آموزش و پرورش و راه‌حل مشکل تصمیم‌گیری کند». آقای وزیر روز شنبه نیز در مراسم «زنگ انقلاب» در یکی از مدرسه‌های تهران انتقادهای بیشتری بر زبان آورد که بیشتر رنگ گلایه داشت. هرچند به گفته رییس فراکسیون فرهنگیان مجلس، استیضاح وزیر آموزش وپرورش منتفی شده و دیگر در مجلس مطرح نخواهد شد.
کلاس‌های ضمن‌خدمت معلمان؛ «محلی برای وقت‌گذرانی»
وزیر آموزش و پرورش با ابراز ناخرسندی از اعمال بدسلیقگی برخی مسوولان اجرایی در اجرای آموزش ضمن خدمت معلمان، گفت: «از فرصتهای موجود به‌خوبی استفاده نمیشود و آموزش ضمن خدمت تبدیل به ناندانیای شده که برای رسیدن به پول فقط به دوستان و رفیقان داده می‌شود.»
به گزارش ایلنا علیرضا علی‌احمدی در حاشیه نواختن زنگ انقلاب در نشستی با معلمان مدرسه پیش‌دانشگاهی فضیلت در باقرشهر با یادآوری این‌که «ایران آزادترین کشور دنیاست»، در پاسخ به اظهارنظر یکی از معلمان که کلاس‌های ضمن‌خدمت را محلی برای اتلاف‌وقت به جای جذب دبیران مجرب دانست، با تایید حرف این معلم، اضافه کرد: «بدسلیقگی برخی از مسوولان، اجرای درست آموزش ضمن خدمت را مختل کرده است».
او ادامه داد: «هماکنون مراکز تربیت معلم با ظرفیت ده تا 50 درصدی از آموزش ضمن‌خدمت به‌خوبی بهره میگیرند. البته در این زمینه نرخ حق‌التدریس که بالا بود و فقط انگیزه مالی را در میان فرهنگیان تشویق میکرد، در حال کاهش است».
وزیر آموزش و پرورش در حالی به بیان این اظهارات می‌پردازد که به گفته بسیاری از کارشناسان آموزشی طبق استاندارهای جهانی و در سطح جهان برگزاری این کلاس‌ها به عنوان یکی از ملزومات استخدام معلمان به شمار می‌رود.
شیرزاد عبداللهی، کارشناس آموزش و پرورش، گذراندن دوره‌های ضمن خدمت آموزش و پرورش را یک استاندارد جهانی شناخته‌شده می‌داند: «سال‌هاست که طبق استانداردهای یونسکو اگر معلمان در دوران خدمتشان به طور مرتب در کلاس‌های ضمن خدمت شرکت نکنند، بی‌سواد تلقی می‌شوند و صلاحیت معلم‌بودنشان را از دست می‌دهند.»
با این حال، عبداللهی انتقاد وزیر آموزش و پرورش را وارد می‌داند: «اما باید گفت اولا کلاس‌های ضمن‌خدمت معلمان در کشور ما در موضوعات غیر مرتبط با مواد درسی معلمان برگزار می‌شود و عمدتا صرفا بر مباحث عقیدتی متمرکز است. ثانیا این کلاس‌ها خیلی فرمالیته و سطحی هستند؛ طوری که بیشتر معلمانی که در این کلاس‌ها شرکت می‌کنند، به خاطر خستگی به خواب می‌روند و هدفشان از شرکت در این کلاس‌ها، صرفا گرفتن امتیازهای بیشتر در گروهشان است».
احد نویدی، کارشناس آموزشی دیگری نیز در این مورد معتقد است: «به نظر من اشکال کار در چگونگی مدیریت نیروی انسانی است ودر کنار آن مجموعه شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی. همه انتظار دارند معلمان به فداکاری بپردازند؛ در حالی که هیچ انگیزه‌ای برای بهتر خدمت‌کردن آنان به وجود نمی‌آورند و به‌همین‌خاطر این کلاس‌ها هم جنبه فرمالیته پیدا می‌کند و هیچ کمکی به نحوه آموزش‌دهی معلمان نمی‌کند».
وقتی حرف‌های آقای وزیر خریدار ندارد
به گزارش ایسنا، علی‌احمدی در ادامه این مراسم به بیان انتقادات دیگری نیز پرداخت: «درست است که جمعیت کارمندان آموزش و پرورش بالا است اما همان شرایطی که عضو هیات علمی در دانشگاه‌ها دارد برای آموزش و پرورش هم باید وجود داشته باشد و هر کس که واجد شرایط است، عضو هیات علمی باید باشد. چه فرقی می‌کند که کجا درس می‌دهد. اما متاسفانه حرف من خریدار ندارد!»
وزیر آموزش و پرورش گفت: «به نظر میرسد مسوولان مربوطه در اعتبار روزمره و تامین منابع مالی وزارت آموزش و پرورش ماندهاند؛ چه برسد به پوشش چند هزار عضو هیات علمی موجود.»
او البته اظهار امیدواری کرد: «با شرایط فعلی، مقایسه‌کردن حقوق و مزایا درست نیست و از سال آینده با اجرای نظام هماهنگ حقوق که بودجه آن نیز در نظر گرفته شده، این مشکلات مرتفع می‌شود.»
در این باره شیرزاد عبداللهی به خبر آنلاین می‌گوید: «در حال حاضر اختلاف زیادی بین حقوق اعضای هیئت علمی دانشگاه ها و مدرسه‌ها وجود دارد؛ طوری که پایه حقوق اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها بالای یک میلیون تومان است و پایه حقوق معلمان 250 تا 300 هزار تومان؛ یعنی یک دبیر با یک‌چهارم حقوق استادان دانشگاه‌ها لستخدام می‌شوند.»
این کارشناس آموزشی ادامه می‌دهد: «این در حالی است که نیروهایی که مدرک کارشناسی‌ارشد دارند، در مدرسه‌ها با پایه حقوق 300 هزار تومان استخدام می‌شوند و در دانشگاه‌ها با پایه حقوق یک میلیون تومان.»
اما احد نویدی به گونه‌ای دیگر به این موضوع نگاه می‌کند: « معلمان آموزش و پرورش در حد هیئت علمی دانشگاه ها نیستند که مانند آن ها حقوق بگیرند. ممکن است معلمانی داشته باشیم که سالی یک‌بار یک خط هم مطالعه نکنند. البته این به نظام آموزشی هم بر می‌گردد که الزامی را برای مطالعه بیشتر معلمان تعیین نمی‌کند و فقط نقش تعیین‌کننده‌ای در پایین‌آوردن انگیزه‌های آنان بازی می‌کند.»
قوانین استخدام فرهنگیان، نیازمند بازنگری
به گزارش ایلنا، یکی از دبیران مرکز پیش‌دانشگاهی فضیلت در باقرشهر خطاب به وزیر آموزشوپرورش با انتقاد از اجرانشدن شعار عدالتمحوری در دولت نهم گفت: «بسیاری از همکاران با سابقه کمتر و مشکلاتی کمتر در تهران مشغول‌به‌کار هستند؛ در حالی‌که بسیاری با تبعیض موجود دست و پنجه نرم می‌کنند.»
علی احمدی در پاسخ به این اظهارات گفت: «از ابتدا قانون استخدام مشکل داشته و باید در هر منطقه امکان استخدام وجود داشت. هجومی که به شهرهای بزرگ وجود دارد، واقعیت تلخی است که پیش رو داریم و بسیاری از مناطق محروم و اطراف را با کمبود معلم مواجه می‌کند.»
این اظهارات در حالی بیان می‌شود که در سال‌های گذشته و بنابر آمارهای مختلفی که از سوی وزارت آموزش و پرورش اعلام می‌شود، این وزارتخانه با مازاد شدید نیرو روبه‌رو بوده است.
شیرزاد عبداللهی، در این مورد معتقد است: «سیاست‌های مجلس در راستای حمایت از آموزش و پرورش نیست. طبق طرحی که در حال حاضر مجلس در دست دارد و کلیت آن هم به تصویب رسیده، وزارت آموزش و پرورش باید تکلیف نیروهای حق‌التدریسی و آموزش‌یاران نهضت سوادآموزی را که تعدادشان بیش از صدهزار نفر است، تعیین کنند و به عبارتی آن‌ها را استخدام کنند؛ در حالی که آموزش و پرورش با مازاد صدهزار نفری نیرو روبه‌رو است.»
اما احد نویدی نیز معتقد است تعداد کارمندان آموزش و پرورش زیاد است، ولی زیادی نیست: «این درست است که تعداد نیروها زیاد است ولی باید گفت تعداد دانش‌آموزان نیز زیاد است و تمام این مشکلات به‌وجودآمده، به نوع مدیریت نیروهای انسانی باز می‌گردد.»
وجود اختلاف زیاد بین حقوق کارمندان آموزش و پرورش و دیگر کارمندان دولت از دیگر گلایه‌هایی است که در چند سال اخیر از سوی معلمان مطرح می‌شود.
شیرزاد عبداللهی در این مورد می‌گوید: «رسیدگی به وضعیت معیشتی معلمان وافزایش حقوق آنان همیشه به عنوان یک مشکل شناخته می‌شده است؛ چرا که مثلا اگر صدهزار تومان به حقوقشان اضافه شود و ضرب در تعداد آنان شود، مبلغ بسیار زیادی به دست می‌آید، تامین آن از عهده وزارت آموزش و پرورش خارج است.»
او معتقد است این یک واقعیت است که تعداد معلمان زیاد است و دولت‌های مختلف نیز به آن توجه نمی‌کنند.
تامین کسری بودجه آموزش و پرورش؛ نیازمند یک عزم ملی
علیرضا علی‌احمدی چندی پیش در نشستی با اعضای فراکسیون فرهنگیان مجلس که در باشگاه فرهنگیان تهران برگزار شده بود، با اشاره به مشکل کسری بودجه وزارت آموزش و پرورش گفت: «واقعیت از این قرار است که نیاز به عزم ملی داریم. اگر درباره آموزش و پرورش عزم ملی ایجاد نشود، نمی‌توانیم کاری از پیش ببریم.»
او با بیان این‌که به آموزش و پرورش می‌گویند«اگر پول ندارید، کسی را بازنشسته نکنید»، گفت: « نمی‌دانیم مصلحت آموزش و پرورش یا بی‌پولی را بچسبیم.»
علی‌احمدی با اشاره به این نکته که 95 درصد از بودجه وزارت آموزش و پرورش صرف حقوق و مزایای پرسنل می‌شود، گفت: «با 5 درصد دیگر بودجه چه کاری می‌توان انجام داد؟ حقوق معلمان حق‌التدریس یا شرکتی‌ها را بدهم یا قانون حذف کنکور را اجرا کنم؟»
شیرازد عبداللهی با بیان این‌که این انتقادات آقای علی‌احمدی کاملا درست است، می‌گوید: «باید به او تبریک گفت که پس از یک سال، این مشکلات آموزش و پرورش کشور را شناخته است.»
او در توضیح کسری بودجه این وزارتخانه می‌گوید: «وزارت آموزش و پرورش امسال با کسری بودجه‌ای معادل 6700 میلیارد تومان مواجه بود. یک‌سوم آن تامین‌اعتبار شده و و دوسوم آن به سال آینده منتقل شده است. یعنی بیش از چهار هزار میلیارد تومان کسری امسال به بودجه سال 88 منتقل شده است. در مقابل باید گفت میزان بودجه‌ای که برای هزینه این وزارتخانه برای امسال تصویب شده بود 7300 میلیارد تومان بوده است اما طبق آمار این وزارتخانه حدود 12.5 هزار میلیارد تومان هزینه کرده که اگر چهار هزار میلیارد تومان کسری امسال را نیز به آن اضافه کنیم، و با احتساب افزایش حقوق معلمان و 25 درصد تورم، برای سال آینده باید 22هزار میلیارد تومان بودجه داشته باشد. در حالی‌که بودجه پیش‌بینی‌شده برای این وزارتخانه در سال 88 فقط 9 هزار میلیارد تومان است و با این حساب آموزش و پرورش در سال آینده با کسری بودجه‌ای معادل 12 هزار میلیارد تومان مواجه خواهد بود.»
با این وصف، به نظر نمی‌رسد گلایه‌های آقای وزیر به این زودی‌ها تمامی داشته باشد.
نظر شما