روسیاهی برای دشمنان کروش

روزی که تیم ملی در تهران به ازبک باخت منتقدین کروش را به باد انتقاد گرفتند. البته انتقاد طبیعی بود اما برخی پا را از گلیم خویش بیشتر دراز کردند و گفتند کروش در برابر دلارهای قطر سر تعظیم فرود خواهد آورد و او دوست دارد میزبان جام جهانی 2022 به این تورنمنت صعود کند... آن روزها گذشت و امروز ایران به عنوان تیم نخست گروه آ به جام جهانی صعود کرد.
بعد از باخت به ازبک خیلی ها هیچ شانسی برای تیم ملی متصور نبودند. می گفتند:«تیمی که توان پیروزی مقابل قطر در تهران را نداشته آیا می خواهد در دوحه این تیم را شکست بدهد؟ بر فرض که این اتفاق صورت بگیرد و بر لبنان هم در تهران فا ئق آید، تکلیف بازی با کره جنوبی در شهر اولسان چه خواهد شد؟
کروش تنها بود. فرار نکرد. ماند و با همه این حرف ها مبارزه کرد. در درون خون و دل خورد و به جای فرار از معرکه مبارزه را به شاگردانش یاد داد. کروش درمانی سبب عبور از همه موانع شد.اول قطر. دوم لبنان و سوم کره جنوبی. همه این ها در حالی بود که سید مهدی رحمتی از تیم ملی خداحافظی کرده بود و دروازه بان شد رحمان احمدی که پیش از این برای تیم ملی بازی نکرده بود! مضاف بر اینکه اشکان دژاگه، موثرترین بازیکن تیم ملی برای این سه بازی مصدوم شد...
یادتان هست. روزی که اشکان دژاگه به اردوی تیم ملی آمد، پرویز مظلومی گلایه کرد که چرا او به محض حضور در اردوی تیم ملی باید برای ایران بازی کند؟ او در همان گام نخست دو گل برای تیم ملی زد. رضا قوچان نژاد که آمد تیم ملی، گفتند کروش از رضا پول گرفته، در ادامه به عادل فردوسی پور هم تهمت زده شد که برای کروش بازیکن می آورد و دلالی می کند...
در این بین خصوصا بعد از بازی با ازبک گفتند:« کروش نفر دوم خوبی است نه نفر اول خوبی. بهتر است تیم را از کروش بگیریم و بدهیم امیر قلعه نویی...»
از هیچ به صعود رسیدیم آنهم با کروش درمانی. او بازی اش را خوب بلد است. با صحبت های چوی جنگ روانی به راه انداخت و تدبیری اتخاذ کرد که در نهایت ایران، کره را در خاکش شکست داد و جهانی شد آنهم به عنوان تیم نخست گروه آ. صعود کردیم آن هم در ماه هایی که میانگین سنی تیم ملی به 28 سال افزایش پیدا کرده و ستاره های امروز تیم ملی ستاره های دیروز هستند. دیگر باشگاه ها ستاره نمی سازند و کیفیت لیگ افت فاحشی داشته و از همه مهمتر مربیان باشگاه ها به جای کمک به کروش روبروی او ایستادند.
این صعود فنی بود و البته باید به پای کروش نوشته شود. تیم او در 8 بازی دو گل خورد و از کره عبور کرد.تیم او در اولسان مقاوم بود و البته این مقاومت را از کروش به ارث برد که در برابر همه ناملایمات ها ایستاد و تهمت ها را برتابید تا خلافش را ثابت کند. از دقیقه یک دروازه ایران مورد آماج حملات بازیکنان کره قرار گرفت اما مدافعان ایستادگی کردند. یک لحظه فرصت برای رضا قوچان نژاد کافی بود تا کار را تمام کند. همانند کاری که خداداد در بازی با استرالیا انجام داد.
این پیروزی مبارک همه ایرانی ها، حتی آنهایی که به کروش عناد داشتند. این پیروزی مبارک کروش که برای اعتلای نام ایران از جان مایه گذاشت و فوتبال مقاومتی را به شاگردانش آموخت. البته برای آزمون های جهانی باید خیلی بیشتر از این ها کار کنیم...باشد که اولین کارمان تمدید قرارداد کروش باشد. اگر بازی با تیم های بزرگ را مبنای دوم قرار دهیم در جام جهانی هم درخشان خواهیم بود.

251 41