نکونام: از زمان خدابیامرز قایقران،کره ای ها ازما می ترسند/ می خواهم با مردم کشورم جشن صعود بگیرم

سعید اکبری-مرتضی رضایی: امیدواری، دعا، امیدواری و باز هم دعا آن هم برای رسیدن به یک هدف؛ خوشحالی مردم. این شده دغدغه بزرگ جواد نکونام در آستانه بازی با کره. بارقه های امید برای شکست دادن چشم بادامی ها به خوبی در حرف های کاپیتان موج می زند. حرف هایش کاملا حس دار است و انگار که می داند در آینده قرار است چه اتفاقی بیفتد؛ «می خواهم همراه با مردم کشورم جشن بگیرم، جشن صعود. دلم می خواهد آنها خوشحال باشند.» جواد از یک روز بزرگ صحبت می کند. روزی که او می گوید باید مردم باز هم تنهایشان نگذارند و دوباره دست به دعا بردارند تا آخرین تکه ی پازل صعود به جام جهانی سر جایش قرار بگیرد و نام ایران در کنار تیم های حاضر در برزیل نقش ببندند. جواد آنقدر انرژی مثبت داشت که آدم را امیدوار می کرد. امیدوار به اینکه ایران به کره می رود، این تیم را شکست می دهد و ضربدری روی توهین های سرمربی کره می کشد و بر می گردد. توهین هایی که کاپیتان ایران فقط این جواب ساده را برایش می دهد: «با آرامش جوابشان را در زمین می دهیم.»

در 30 دقیقه ابتدایی بازی با لبنان کلافه نشده بودید؟هر چه می زدید به در بسته می خورد؟

من خیلی عصبانی بودم. ناراحت شده بودم.

مثلا در یک صحنه پیدا بود، عصبانی هستی و پس از دست رفتن یک توپ، به خسرو حیدری اعتراض کردی.

چون من این موضوع را بارها دیده ام که به خاطر یک گل یا از دست دادن یک موقعیت تیمی از جام جهانی حذف شده است. به همین دلیل دوست داشتم زودتر به گل برسیم چون می دانستم گل اول را بزنیم می توانیم بیشتر هم بزنیم.

گل دوم را زدی زیاد خوشحالی نکردی. به نظر آنقدر در طول بازی دویدی که خسته بودی. یا نمی خواستی انرژی ات را از دست بدهی؟

اگر توجه کرده باشید، گل اول را که زدیم من رفتم سمت چند تا از بچه ها، آنها را گرفتم و آوردمشان توی زمین. نمی دانستم برای چه خوشحالی می کنند؟! واقعا دلیل این همه خوشحالی را نمی دانستم. ما حداقل به سه تا گل نیاز داشتیم. با یک گل قرار نبود این همه خوشحالی کنیم. اگر دقت کرده باشید من رفتم و توپ را از توی گل بیرون آوردم تا بازی دوباره شروع شود. مربی تیم هم همین طور. ما بازیکنان علاوه بر احساسی که داریم باید کمی فکر هم می کردیم.

کروش هم به این قضیه معترض بود.او بارها در کنار زمین داد و فریاد کرد. بعد از بازی هم انگار از نتیجه به دست آمده راضی نبود.

یک مربی باید چنین چیزهایی را درون خودش داشته باشد. برای اینکه او آینده را می بیند و ممکن است تیمش به خاطر یک گل جام جهانی را از دست بدهد. در بازی با ازبکستان آنها بدون حمله به ما گل زدند. اما اگر بازی آنها با کره را دیده باشید، چند تا موقعیت داشتند و حداقل دوبار روی دروازه آنها خطرناک ظاهر شدند. ولی مقابل ما موقعیتی نداشتند که به گل برسند. ما اگر آن گل را نخورده بودیم الان در جام جهانی بودیم. به همین دلیل است که لحظه ها و ثانیه ها در این شرایط دیده می شود. در بازی با لبنان هم وقتی گل دوم را زدم دوست داشتم سریع خوشحالی ام را انجام بدهم و بازی سریع شروع شود. وقتی نیمه تمام شد من سریع دویدم و رفتم داخل رختکن. دوست داشتم زود همه چیز بگذرد و بازی شروع شود. وقتی گل سوم را زدیم خیلی خوشحال شدم. بعد از آن می توانستیم گل چهارم را هم بزنیم. اگر این اتفاق می افتاد لبنان با تعداد گل های بیشتری بدرقه می شد.

*اگر قرار باشد منصفانه نظر بدهی فکر می کنی باید با چه نتیجه ای لبنان را شکست می دادیم؟

شش بر صفر. آره، به نظرم می توانستیم 6 گل به این تیم بزنیم.

*کمی هم از کارلوس کروش بگو. ممکن است مردم خیلی از چیزها را نبینند. او چقدر در اردوی تیم ملی کار می کند؟

این را که می گویم ممکن است همه بازیکنان بگویند. در نخستین اردویی که ما رفته بودیم ترکیه من به اتاق آنالیز رفتم و دیدم که کل بازیکنان ازبکستان، شماره پیراهن های آنها، در چه باشگاهی بازی می کنند، چند دقیقه بازی کرده اند، این ها همه درآمده بود. انجام این کارها نیازمند تشکیل یک گروه است. معمولا جلسات کروش با دستیارانش از بعد از شام تا نیمه های شب طول می کشد. بازی با کره و قطر و لبنان هم همین طور. یک شب آنها داشتند بازی قطر را آنالیز می کردند. من رفتم تا ببینم قطری ها با مربی جدیدشان چطوری بازی می کنند. باورتان نمی شود یک نیمه بازی 45 دقیقه ای یک ساعت و نیم طول کشید. شاید هم بیشتر. یعنی مدام فیلم را نگه می داشتند، عقب می زدند و روی صحنه ها صحبت می کردند. ما حتی گلهایی که گلر قطر در باشگاهش خورده بود را داشتیم. اگر 20 تا بازی هم باشد آنها هر 20 تا بازی را درآورده بودند. این ها اطلاعاتی است که در ایران قطعا هیچ کس به دنبالش نمی رود. شاید بعضی از مربیان این کار را بکنند اما در مراحل پایین تر. کاری که مربی تیم می کند با کادر قوی اش که باید از آنها تشکر کرد، یک کار خوب است. مربی گلرهای ما می رود زوم می کند روی عملکرد گلر حریف. اینکه مثلا چطور خروج می کند. این خیلی ساده است. من برای شما مثالی از دروازه بان قطر می زنم. وقتی توپ را روی دروازه سانتر کنی او از دروازه اش بیرون می آید. ما به دلیل اینکه با این کار مقابله کنیم تمام کرنرهایمان را زدیم توی گل. اتفاقا دیدید که نزدیک بود کاشته مسعود از بغل محوطه جریمه، مستقیم توی دروازه برود و یک کرنرهای ما روی دروازه این تیم خطر ایجاد می کرد. اگر توجه کردید، حتی ضربه ها را یک ضرب نمی زدیم. اینها همه آنالیز شده است. به عنوان یک بازیکن واقعا دارند زحمت می کشند و ما داریم پاداش زحمات آنها را می بینیم. البته همه مربیان زحمت می کشند اما کارلوس کارهای بیشتری انجام می دهد. به همین دلیل هم هست که او در تیم های بزرگ دنیا مربیگری کرده است. البته این طور نیست که بگوییم فقط خارجی ها از این کارها می کنند. مربیان خودمان هم این کارها را انجام می دهند. من در ایران می شناسم مربیانی که آنالیز می کنند ولی خیلی مهم است که در این آنالیز چطور نظر بدهی. به نظر من کار بزرگی است که اگر فیلمش منتشر شود می توان از آن به عنوان یک کار آموزشی استفاده کرد.

*خیلی دوست داشتی در بازی با لبنان هت تریک کنی، درست است؟ مثل بازی مقدماتی جام ملت ها.

نه خدایی. اصلا به این چیزها فکر نمی کردم. دوست داشتم لبنان را 7 بر صفر ببریم اما من یک گل هم نزنم.

*گل دومی که زدی یک شوت غافلگیرکننده بود. فکر می کردی گل شود؟

زدن توپ های پشت 18 قدم را در تیم ملی شگرد دارم. در بازی با لبنان هم دیدم که مدافع مقابل دروازه بان قرارگرفته است و بغل پا زدم توی دروازه. دید گلر کاملا کور بود و حدس می زدم که توپم گل شود.

*می دانستی تا ساعت یک نیمه شب بیشتر خیابان ها بسته بود؟مردم خیلی خوشحال بودند.

خود من ساعت 12.30 تازه رسیدم هتل. وقتی رسیدم خانه ساعت شده بود نزدیک 2 صبح. خوشحالی مردم است که باعث می شود ما انگیزه پیدا کنیم. ولی هنوز کار ما تمام نشده است. این دو بازی را بردیم تا به بازی با کره برسیم. در واقع نتیجه نهایی را در بازی روز سه شنبه خواهیم گرفت و نباید زیاد عجله کرد. مهمترین چیز این است که دو برد قبلی را فراموش کنیم و تمام تمرکزمان را روی مسابقه پیشرو بگذاریم.

*فکر می کنی که قطری ها بروند به سمتی که تبانی کنند و ...

نه، من فکر نمی کنم. چون نه نیاز به پول دارند و نه نیاز به چیزهای دیگر. ولی به هر حال فوتبال است و ممکن است هر اتفاقی بیفتد. امیدوارم شرایط طوری رقم بخورد که در روز آخر فوتبال پاک باشد و هر کس توانایی اش را دارد به جام جهانی برود.

*دوست داری ایران و ازبکستان به جام جهانی بروند یا ایران و کره؟

برای من فرقی نمی کند. ایران برود جام جهانی با یک تیم دیگر. مهم نیست کدام تیم باشد.

*مثل سرمربی کره مثلا نگفتی که از فلان تیم نفرت دارم و می خواهم آن یکی به جام جهانی برود!

(خنده) من به فکر تیم ملی کشور خودم هستم، نه تیم دیگری. برای من و کلا ما ایران مهم است و رفتنش به جام جهانی.

*البته روز اول از واکنش سرمربی کره جنوبی عصبانی شدی و از او انتقاد کردی.

ببین فلسفه کاری ما مشخص است. ورزش برای سرگرمی است. برای شاد شدن مردم. هدف ما هم باید این باشد. من یادم نمی آید کسی در تیم ملی ایران به خودش اجازه توهین به مردم کره را داده باشد. قرار است رقابت کنیم نه اینکه به یکدیگر توهین کنیم. من ناراحت شدم که چرا اینطور به ایرانی ها توهین شده. اینکه بگوئیم از ایرانی ها خوشمان نمی آید یا از ایرانی ها متنفریم، حرف جالبی نیست. ما ورزشکاریم و الگوی خیلی ها. من مطمئنم نظر مردم کره با سرمربی اش فرق دارد. سرمربی کره تحت فشار است که چنین حرف هایی زده است. ولی آیا ما تحت فشار نبودیم؟ مثلا ما مصاحبه کردیم و به ملت قطر توهین کردیم؟ مگر کسی بیشتر از ما در گروه تحت فشار بود؟ تمام حرف ما این است. یک ورزشکار، مربی، مدیر الگوست و نباید هر حرفی را به زبان بیاورد.

*فکر می کنی این جملات ناشی از چه بود؟ البته کری خوانی ها ادامه دارد و سرمربی کره گفته کروش باید بازی های جام جهانی را از خانه اش در پرتغال ببیند.

من فکر می کنم آقای کروش جواب ایشان را داد. ببیند پشت این حرف ها چیزی جز به هم زدن تمرکز تیم ملی نیست. ما باید هوشیار و آگاه باشیم که درگیر این بازی های غیرفوتبالی نشویم. سرمربی کره قطعا از ایران می ترسد و دوست دارد، از هر راهی به ما ضربه بزند. این خود ما هستیم که باید حواسمان را جمع کنیم. الان کره ای ها دوست دارند ما وارد این دعوا شویم و هر روز حرف بزنیم.

*ستاره کره جنوبی هیونگ مین هم گفته تو را نمی شناسد.

(خنده) این چیزها مهم نیست. شاید او تا به حال با ایران بازی نکرده است. احتمالا تازه به تیم ملی این کشور آمده!

*در مورد مردم هم حرف بزنیم. آنها واقعا 90 دقیقه مقابل لبنان عاشقانه تیم ملی را تشویق کردند. اگر قرار باشد یک جمله به آنها بگویی چه می گویی؟

من بعد از بازی ایران و قطر از آنها تشکر کردم ودست تک تک آنها را می بوسم که برای تیم ملی دست به دعا شدند. این حمایت هاست که به ما انرژی می دهد. البته مطمئن هستم آنهایی هم که در منزل بازی های تیم ملی را دیدند، نگران بودند. همه چیز از بازی با قطر شروع شد، مردم همه جا می گفتند ایران می برد و این اتفاق افتاد. قطعا تا بعد از بازی با کره هم این وضعیت ادامه خواهد داشت. امیدوارم که در نهایت ما بتوانیم یک شادی کوچک بعد از سال 2006 را به آنها تقدیم کنیم.

*بعد از بازی لبنان چند تا اس ام اس و زنگ داشتی؟

دوستانم، مربیان خوبم، دوستان خانوادگی، هم باشگاهی ها و همه کسانی که به من لطف داشتند خوشحال بودند و تبریک می گفتند. تعداد اس ام اس ها خیلی زیاد بود، زنگ ها نیز همینطور. واقعا خوشحال بودم که همه خوشحال هستند.

*کمی جدی بحث کنیم درباره خودت. تو در جام ملت های قطر زیاد روی فرم نبودی. حتی زمانی هم که به استقلال آمدی جواد نکونام همیشگی نبودی. اما حالا شرایط طوری شده که هم در اوج هستی و هم می خواهی تلاش کنی که بیشتر خودت را نشان بدهی. آیا قصد داشتی خودت را به کسی ثابت کنی؟

نه این طور نیست. من درباره جام ملت ها قبلا حرف هایم را زده ام. بعد از آن مسابقات هم من همچنان بازیکن اوساسونا بود. دلیلی ندارد که من بخواهم چیزی را ثابت کنم، آن هم در شرایطی که می دانم چه هستم. اتفاقاتی که در جام ملتها افتاد را هم همه می دانند. من نمی توانستم راحت فوتبال بازی کنم. در زمین هم واقعا خوشحال نبودم. اگر نه 4 روز بعدش رفتم اسپانیا با رئال بازی کردیم و یک بر صفر بردیم، هفته بعدش هم با اسپانیول بازی کردیم که من دو تا گل زدم. آدم باید جایی که فوتبال بازی می کند راحت باشد. من از دروغ و کلک و چاپلوسی واقعا بدم می آید و هرگز هم این کارها را انجام نمی دهم. درباره استقلال هم قطعا بعدا صحبت خواهم کرد اما الان فقط درباره تیم ملی حرف می زنم. اگر خاطرتان باشد زمان علی دایی من بهترین بازی هایم را انجام دادم. زمان برانکو و بلاژویچ هم همین طور. به هر حال دلایلی وجود دارد که این اتفاق ها می افتد. دلیلش هم مربیانی هستند که از بازیکنان استفاده می کنند. اگر آنها خوب استفاده کنند خوب هم نتیجه می گیرند و بلعکس. اینتر میلان در زمان مورینیو قهرمان اروپا نشد؟ سال بعد همان ستاره ها ماندند و به جایی نرسیدند. خب این به نوع استفاده مربی از بازیکنان برمی گردد.

*تو در مرحله مقدماتی جام جهانی شش گل زده ای. البته بهترین گلزن که ژاپنی است 9 گل زده است.

(با خنده) فقط مانده یک هت تریک جلوی کره جنوبی! من دو تا به اندونزی زدم، یکی به کره و دو تا هم به لبنان.

*آقا کریم(باقری) بیشتر از تو گل زده است.

بله، آقا کریم بیشتر زده است.در ضمن الان گل زدن واقعا سخت شده است. فوتبال فرق کرده است و باید قبول کرد که تیم ها سخت تر گل می خورند.

*تو در مقاطع مختلف گل های حساسی به کره زده ای. از بازی مقدماتی 2010 و گل به عربستان بگیرد تا بازی کره در همان مسابقات در تهران. این دوره هم گل حساسی به کره جنوبی در تهران زدی که واقعا امید را به تیم ملی برگرداند. در بازی لبنان هم دو گل مهم زدی. یکجورهایی مردم لحظه ها شده ای.

نه، من مرد فوتبال شده ام. البته از همان روز اول مرد فوتبال بودم، به خاطر اینکه فوتبال را دوست دارم و تمریناتش را با عشق انجام می دهم. کسی نمی تواند بیاید و بگوید که جواد نکونام در زمین فوتبال بازی نمی کند یا کم کار است. من همیشه در تمرینات هستم. هیچوقت در تمرین ها غیبت نمی کنم چون عاشق تمرین کردن هستم. در بدترین شرایط همیشه سعی کرده ام بهترین بازی هایم را انجام بدهم. نیازی نیست و نیازی هم نبوده که بخواهم این موضوع را ثابت کنم.

*زندگی فوتبالی تو نسبت به گذشته فرق کرده است. حالا تبدیل شده ای به لیدر تیم ملی. مثلا اگر تیم ملی برود جام جهانی همه می خواهند بگوید که لیدر این تیم نکونام بوده است.

نه، من اصلا این چیزها را قبول ندارم. مگر سال 2006 که تیم ملی رفت جام جهانی، همه گفتند که تیم را علی دایی راهی این جام کرده است؟ این یک کار تیمی است. مثلا برخی می گویند که بازیکنان استقلال در زمین بودند و ایران توانست قطر را ببرد. ما 25 نفره قطر را بردیم، 25 نفره لبنان را شکست دادیم و تیم برود جام جهانی 25 نفره خواهد رفت. ما یک تیم کامل هستیم. این مردم جزئی از تیم ما هستند. بی انصافی است که این عزم ملی را نادیده بگیریم.

*البته در این مدت با مردم هم رابطه خوبی برقرار کرده ای. تا به حال اینقدر به طرفداران نزدیک نبوده ای، درست است؟

خب من زیاد در ایران نبودم و در سال سرجمع که می زدید، یک ماه در ایران حضور داشتم و آن هم بیشتر به خاطر تعطیلات. من زیاد در بین مردم نبودم و آنها شناختی از من نداشتند. همیشه بازیکنی به دل مردم نزدیک است آنها ارتباط بیشتری با او برقرار می کنند. من نه در استقلال و پرسپولیس بازی می کردم و نه زیاد در ایران بودم. به خاطر همین شاید خیلی ارتباطی بین ما نبود ولی با آمدن به استقلال، احساس کردم که کم کم این ارتباط برقرار می شود و الان بسیار خوشحالم که توانسته ام به طرفداران نزدیک شوم.

*بعد از کاری که برای مهدوی کیا کردی این رابطه نزدیک تر شد. یا مثلا کاری که برای دژاگه انجام دادی.

همیشه بیرون فوتبال، پرسپولیسی های عزیز هم دیده اند که من به آنها بی احترامی نکرده ام. یک بار ندیده اید که علیه پرسپولیس و یا حتی سپاهان مصاحبه کنم. من همیشه درباره تیم خودم حرف زده ام. سعی می کنم به هیچ کس بی احترامی نکنم. موضوع مهدی هم یک کار ساده ای بود که واقعا تماشاگران پرسپولیس خیلی از من تشکر کردند.من به همه آنها صادقانه گفتم که خودم دوست داشتم این کار را برای مهدی انجام بدهم. درباره اشکان هم، وظیفه ما بود که از او تشکر کنیم. خیلی برای تیم ملی زحمت کشید و بی انصافی بود در این شرایط او را فراموش کنیم. امیدواریم زود برگردد و کنار ما باشد چون دلمان برایش تنگ شده است.

*بزرگترین انگیزه ای که باعث می شود تا روز سه شنبه یکی از بهترین بازی هایت را مقابل کره انجام بدهی چه چیزی است؟

خوشحالی مردم. اگر قرار باشد به جام جهانی برویم و مردم خوشحال شوند و یا حتی اگر قرار باشد به جام جهانی نرویم و باز هم مردم خوشحال شوند من آن کاری را انجام می دهم که در جهت خوشحال کردن مردم باشد. خوشحالی 75 میلیون ایرانی مهم تر از خوشحالی یک نفر است. از سال 2006 مردم ما سختی های زیادی کشیده اند. امیدوارم مردم ما خوشحال شوند و با هم جشن بگیریم.

251 41