* شما را نمی‌دانم ولی به من که انصافاً در برهه حساس کنونی خیلی خوش می‌گذرد. آنقدر اتفاقات بانمک و بامزه می‌افتد که هرقدر هم دستت در نوشتن تند باشد، عقب می‌مانی از سرعت تولید سوژه‌ها. برای همین اجباراً چند تا سوژه را با هم می‌ریزم توی این مطلب، درست مثل کشکول.
ژیان و بولدوزر
احمدی‌نژاد گفته است: «ژیان مشکلات را مانند بولدوزر له می‌کنیم». اولاً بولدوزر وسیله‌ای برای له کردن نیست. بولدوزر با تیغه‌هایی که دارد، در واقع همان جاده صاف‌کن است. شما هم که قبلاً همه سعی‌تان را مصروف صاف کردن جاده کرده‌اید.
ثانیاً: شما می‌خواهی مثال بزنی، بزن. چه‌کار به کار ژیان داری؟
ثالثاً: معمولاً مشکلات را حل میکنند، له نمی‌کنند. اتفاقاً مشکلات وقتی پیدا می‌شوند که کسانی فکر میکنند به جای «حل» مشکل، باید آن را «له» کرد.
رابعاً: بزرگترین مشکل سال‌های گذشته همین بولدوزر و تفکر بولدوزری است. بولدوزر همه‌جا کارایی ندارد. خیلی جاها باید از پنس یا سوزن استفاده کرد، نه بولدوزر.
ائتلاف ایستادگی
حداد عادل، قالیباف و ولایتی با هم ائتلاف 1+2 درست کردند. اول گفتند به زودی براساس نظرسنجی‌ها دوتایمان به نفع یکی کنار می‌روند. بعد گفتند حالا همگی ثبت‌نام می‌کنیم، بعد دو نفر انصراف می‌دهند. حالا هم حداد عادل اعلام کرده که بعد از مناظره‌ها و پخش فیلم‌های تبلیغاتی از تلویزیون دوتا‌مان کنار می‌رویم.
احتمالاً دوستان گمان میکنند که کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند و می‌خواهند همگی با هم رئیس‌جمهور شوند. فقط دو نکته را یادشان رفته؛ 1- ریاست‌جمهوری شورایی نیست (البته اخیراً رفیق‌بازی هست) 2- مجموع آرای دوستان را با هم حساب نمی‌کنند، جدا جدا شمارش می‌شود.
گرگم به هوای سیاسی
بعضی از کاندیداها هم ریاست جمهوری را با نوبت تاب بازی توی پارک اشتباه گرفته‌اند. مثلاً محسن رضایی گفته است: «من به نفع هیچ‌کس کنار نمی‌روم و نوبت دیگران است که به نفع من کنار بروند». اگر همین‌طور پیش برود، لابد فردا هرکس رأی نیاورد، می‌گوید: «قبول نیست، من موچ بودم. تازه‌شم استپ کرده بودم. من نسوختم».
ابن‌سیرین
این روزها باید در روز روشن چراغ به دست بگردیم دنبال تالی تلو ابن سیرین مرحوم، از بس که جماعت خواب میبینند البته منظورم خواب‌هایی است که برای خودشان میبینند. اگر بخواهیم خواب‌هایی که برای دیگران میبینند (!) را تعبیر و تأویل و تفسیر کنیم که همه جماعت معبّرین تاریخ هم کم است.
گویا کاندیدایی اعلام کرده بود که در خواب به وی گفته شده است به احتمال 99 درصد رئیس جمهور می‌شود. حالا آن کاندیدا انصراف داده است. اگر کاندیدای مذکور آن خواب را تکذیب نمی‌کرد، اوضاع جالبی می‌شد. چون ان‌کان اینکه، در خواب فقط یک درصد باقی مانده را برای انصراف کنار گذاشته بوده‌اند و عجبا که کاندیدای مورد نظر عوض توجه به احتمال 99درصدی ریاست جمهوری‌اش به همان یک درصد، عنایت خاص فرموده است.
زیر آسمان شهر
در مورد کامران باقری لنکرانی دو نقل قول معروف را نقل به مضمون می‌کنم.
1- بزرگواری فرموده بودند که زیر آسمان و روی زمین فردی اصلح از لنکرانی ندیدم.
2- دیگری گفته بود که من هفت سال وقت گذاشتم و درباره صلاحیت لنکرانی تحقیق و کار کردم تا به نتیجه رسیدم.
حالا کامران باقری‌لنکرانی انصراف داده است. من نمی‌دانم چرا ایشان به حق‌الناس توجه ندارد. پس تکلیف این همه علم و وقت بزرگان و نتیجه تحقیقات‌شان چه می‌شود؟
راکب و مرکوب
یکی از کاندیداها که دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور است، سوار اتومبیلی می‌شود که به شهادت آمار بالاترین تصادفات منجر به جرح را دارد. تازه از همین مرکوب برای تبلیغات راکب هم استفاده می‌شود!
نظر شما