سهیلا جلودار زاده از نمایندگان پیشین مجلس در مورد نقش زنان در دوران احمدی نژاد می نویسد:در 30 سال گذشته مسایل و مشکلات حوزه زنان به نوعی دستخوش مسایل سیاسی دولتها شد. بسیاری از نامزدهای انتخاباتی برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری، وعدههای بسیاری به زنان جامعه دادهاند. بسیاری مواقع دولتهایی که بر سر کار آمدهاند، مشکلات این حوزه را فهمیدهاند، اما شاید به خوبی نتوانستهاند اقدامات قابل توجهی در این زمینه انجام دهند، البته اقداماتی درخور حقوق زنان انجام دادهاند، اما متاسفانه باید اعلام کرد دولتهای نهم و دهم نه تنها هیچ اقدامی برای زنان انجام ندادهاند، بلکه بسیاری از قوانین مخالف حقوق زنان هم در این دولت به تصویب رسید. در این هشت سال، هیچ اقدام قابل توجهی در حوزه زنان مشاهده نکردهایم. هر دولتی که روی کار میآمد مصوبات مجلس یا دولت قبل را در حوزه زنان اجرا میکرد، اما این دولت نه تنها آن مصوبات را اجرایی نکرد، بلکه قوانین مربوط به زنان را به هیچ عنوان ندید و در برخی مواقع هم قوانینی را مطرح میکرد که بسیاری از زنان نسبت به آن معترض بودند. برای مثال قانون حمایت از خانواده که مرکز امور زنان خانواده هم مانور تبلیغاتی زیادی درباره آن انجام داد، در حقیقت موضوعی بود که دست زنان را در رابطه با ازدواج مجدد همسرانشان میبست. این قانون به هیچ عنوان به نفع جامعه زنان نبود. دولت با این مصوبه موضوع چند همسری را در جامعه رواج داد؛ موضوعی که به هیچ عنوان خوشایند زنان نیست. موضوع دیگر بیمه زنان خانهدار است. دولت نهم زمانی که روی کارآمد، وعده داد که تمام زنان خانهدار بیمه میشوند، اما حالا باید پرسید تاکنون چند زن خانهدار بیمه شدهاند و چه اقدام قابل توجهی در حوزه زنان خانهدار انجام شده است. متاسفانه دولت در هشت سال گذشته، قوانین مربوط به زنان را محدود کرد و بسیاری از قوانین هم اجرا نشدند. در این چند سال بدترین توهینها به زنان شد؛ محدود کردن دختران در برخی از رشتههای تحصلی و تکجنسیتی کردن دانشگاهها از بدترین رفتارهای دولت در حوزه زنان بود. ما معتقدیم دولت در هشت سال گذشته،اقدامات قابل توجهی در حوزه فرهنگ، اقتصاد سیاست و اجتماع نداشته، اما بیشترین تخریبها را در حوزه زنان داشته است؛ زنان خانهداری که همسرانشان بیکار شده و آنان درگیر مسایل مختلف شدهاند یا زنان کارمندی که مجبور به بازخرید اجباری شدند. صاحبان تفکر تکجنسیتی کردن دانشگاهها و تفکیک جنسیتی در رشتههای دانشگاهی، در عصر جاهلیت به سر میبرند. در زمان حیات امام (ره) تصمیم گرفته شد دخترها و پسرها را در کلاس از یکدیگر جدا کنند و بین آنها دیوار بکشند، اما زمانی که ایشان از موضوع اطلاع یافتند، شبانه به فرزند خویش فرمودند که همین امشب این دیوار باید خراب شود. این اقدام یک حرکت برگشت به عقب و برخلاف آرمانهای رهبر کبیر انقلاب اسلامی، قانون اساسی و مصلحت ملت است. با توجه به تاکیدات اسلام نباید در جامعه تبعیضهای ناروا برای دختران و پسران وجود داشته باشد و همه دختران و پسران باید بتوانند در همه رشتههای علمی رشد کنند. هماکنون در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هستیم. زنان جامعه برای ادوار مختلف انتخابات زحمت زیادی کشیدهاند، اما هنوز مشکلات و دغدغههای زیادی دارند که حل نشده باقی ماندهاند. زنان باید خود احقاق حق کنند، متاسفانه دولت دهم اندیشه خانهنشینی زنان را در سر داشت و میخواست زنانی ضعیف تحویل جامعه دهد. زنان اگر ضعیف باشند، هیچگاه در صحنههای مختلف زندگی فردی و اجتماعی به حق خود نمیرسند. در شرایطی که سازمانها و نهادهای موجود تنها به شکل سلیقهای بخشی از مسایل زنان را میبینند، هیچ نیازی به تاسیس معاونت زنان نیست.
45301
نظر شما