اسفندیار رحیم مشایی معتقد است که اکنون احمدی‌نژاد در جایگاه ریاست‌جمهوری نیست بلکه بالاتر از ریاست‌جمهوری است.

رییس دبیرخانه جنبش غیرمتعهدها گفت: امروز برای ایران شخص احمدی‌نژاد یک فرصت طلایی است. دکتر احمدی‌نژاد اکنون در سطح بین‌المللی یک شخصیت بی‌بدیل و بی‌نظیر است به ویژه در جهانی که از نبود عدالت و آزادی رنج می‌برند. امروز ایشان یک شخصیت آرمانی و شهیری است که جسارت او در برابر قدرت‌های زورگو زبانزد مردم جهان است.
رییس دبیرخانه جنبش غیرمتعهدها با اعتقاد بر این‌که شخصیت حقیقی احمدی‌نژاد در حال حاضر برای ایران یک فرصت جهانی است، گفت: وقتی شخصیت حقیقی احمدی‌نژاد با مسئولیتش در ایران همراه می‌شود، این باعث افزایش کمی و کیفی از حیث وسعت و تعمیق تاثیرگذاری می‌شود و به نظرم در پایان دولت آقای احمدی‌نژاد شخصیت ایشان در مقیاس ملی همچنان تاثیرگذار در لایه‌های مختلف اجتماعی با توجه به نوع نگاهی که ایشان در داخل منتشر کردند، خواهد بود؛ چرا که این نوع نگاه امروز فراگیر است و تبدیل به یک خودباوری در مقیاس ملی در بین مردم شده است. از طرف دیگر آقای احمدی‌نژاد دارای اثرگذاری وسیع جهانی هستند و قطعا ایشان نباید موقعیت خود را نادیده بگیرند و از حساسیت خود نسبت به مسائل جهانی فاصله بگیرند.
مشایی با اعتقاد بر این‌که احمدی‌نژاد یک رییس‌جمهور تنها نیست، گفت: آقای احمدی‌نژاد وقتی در یک کشور با رییس‌جمهور آن کشور قرار می‌گیرد، نفوذش از رییس‌جمهور آن کشور بیشتر است و این به خاطر توانایی و ظرفیتی است که در ایشان وجود دارد، به خاطر مواضع بین‌المللی و جهانی ایشان است.
اهم سخنان رییس دبیرخانه جنبش غیرمتعهدها در گفت وگو با ایسنا در ادامه می‌آید:
  • هیچ جایگاهی بعد از دولت دهم شایستگی ندارد که احمدی‌نژاد را در خود جای دهد. شما هر جایگاهی که برای آن تعریف کنید، احمدی‌نژاد در آن جا نمی شود و در واقع جایگاهی نداریم که او در آن جای بگیرد. احمدی‌نژاد اکنون نیز در جایگاه ریاست‌جمهوری نیست، بالاتر از ریاست‌جمهوری است، البته من اثر جهانی آن را عرض می‌کنم. بیشتر از یک رییس‌جمهور است. من معتقدم آقای احمدی‌نژاد فراتر از این مقوله‌ها جایگاه دارد، لذا ایشان نباید به هیچ وجه موقعیت بین‌المللی خود را نادیده بگیرد و مثلا به امری بپردازد که بدون آن جایگاه بین‌المللی نیز آن کار شدنی است. به نظر من این ظلم است و اگر چنین کاری بکند یک ظالم بزرگ خواهد بود؛ چراکه یک ظرفیت بزرگ را معطل کرده است. آقای احمدی‌نژاد باید همچنان به عنوان یک نقش‌گذار و تاثیرگذار عمده بین‌المللی عمل کند.
  • مگر اکنون آقای احمدی‌نژاد چه‌کار می کند، اکنون از فرصت ریاست‌جمهوری برای حضور استفاده می‌کند، بعدا باید از فرصت شخصیت حقیقی که دارا می‌باشد برای حضور استفاده کند. اکنون آقای احمدی‌نژاد در سازمان ملل می‌رود و در نطقی مسائل را مطرح می‌کند، نظام سلطه موجود را به چالش می‌کشند و از فرصت ریاست‌جمهوری که دارند از آن تریبون استفاده می‌کنند. آقای احمدی‌نژاد شخصی است که تریبون‌های فراوانی دارد و تریبون آقای احمدی‌نژاد بدون ریاست‌جمهوری ایران خیلی خیلی بیشتر از تریبون‌هایی است که روسای خیلی از کشورها دارند.
  • آقای احمدی‌نژاد وقتی در سازمان ملل حضور پیدا می‌کنند رییس‌جمهور یک کشوری است از 200 کشوری که در آنجا حضور دارند، ولی رسانه‌ها در آنجا می‌گویند رییس‌جمهور ایران و آمریکا و این دو را بیشتر مورد توجه قرار می‌دهند، نه این‌که دیگران مورد توجه قرار نگیرند، ولی سطح توجه متفاوت است.
  • در مورد آینده آمریکا مباحث و دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. برخی از افراد می‌گویند که برای آمریکا در آینده یک فروپاشی رخ می‌دهد البته من هم با این امر موافق هستم. البته فروپاشی نه از این نوعی که ما در برخی کشورها اکنون می‌بینیم مثل شوروی، بلکه برعکس. من می‌گویم اگر آمریکا به درون مرزهای خود برگردد می‌پاشد. البته من در این مصاحبه نمی‌خواهم درباره اینگونه مباحث بحث کنم فقط می‌خواهم چند موضوع را مطرح کنم که اندیشمندان روی آن بحث کنند و فضای بحث‌های این‌چنینی غنی‌تر شود.
  • امروز غرب ما را به چالش می‌کشد و به اعتقاد من نقطه‌ی ضعف در ما پیدا کرده است. به صورت مرتب از ما مطالبه می‌کند، به ما می‌گوید شما همش می‌گویید نه، بله شما چه چیزی است. رییس‌جمهور آمریکا یکی دو بار از ما خواسته است و گفته که شما مرتب می‌گویید نه، بگویید چی بله.
  • (در مورد چی بله ما) ما در مورد این موضوع حرف‌های زیادی برای گفتن داریم و تمرین نکردیم که آن را خوب توضیح بدهیم. رییس‌جمهور آمریکا در پیام نوروزی به صورت صریح مسئولان جمهوری اسلامی را به تحدی دعوت می‌کند که شما همش می‌گویید نه، بگویید چه بله. او در ما احساس ضعف کرده است. البته برداشت او این است. من نمی‌گویم ما ضعف هستیم، بلکه برعکس این است.
  • ما در همین چند سال به مسئولیت آقای رییس‌جمهور نشان دادیم که اتفاقا با نه نمی‌شود، جهانی شد و توسعه فکری داد، بلکه با رویکرد ایجابی، اعلامی و اثباتی است که می‌توان جهانی و منطقه‌ای شد، قدرت پیدا کرد و توسعه را عملیاتی کرد و با نفی و نه نمی‌شود.
  • در سال‌های پیش ما تقریبا شاهد یک نوع انفعال در برابر سیاست‌های بین‌المللی و جهانی در کشور بودیم. سیاستمداران آن موقع فکر می‌کردند که جهانی شدن یک امر ضروری و الزامی است که البته لازم و ضروری است، ولی آنها معتقد بودند اصولی که در دنیا حاکم است دارای حساب و کتاب است و نمی‌شود در برابر آن ایستاد. البته نه ایستادن به معنای نفی، بلکه می‌گفتند ما در شرایطی نیستیم که بتوانیم اثرگذار باشیم و اصلاحاتی را در صحنه بین‌الملل ایجاد کنیم. البته باز ممکن است آنها معتقد بوده باشند بیش از آنکه نظام بین‌الملل نیازمند اصلاحات باشد، ما هستیم که نیازمند اصلاحات هستیم و ما باید بیشتر نزدیک شویم تا آنها نزدیک شوند.
  • دولت احمدی‌نژاد به هر دو اصلاح اعتقاد دارد. اصلاح شامل همه است و هیچ کس از دایره اصلاح دور نیست و اتفاقا اگر ما رویکرد اصلاحی را فقط از نظام بین‌الملل درخواست کنیم و خودمان نسبت به مسئولیت اصلاح درونی غفلت کنیم خطر آن بیشتر از آن است که ما از ضرورت اصلاح در نظام بین‌الملل غفلت کنیم.
  • آقای احمدی‌نژاد در این چند سال مساله مطالبه اصلاح در نظام بین‌الملل را مطرح کردند و این مبحث در سطح بین‌المللی نیز خوب گرفت. بحث مدیریت مشترک جهانی که آقای احمدی‌نژاد مطرح کردند یک پیشنهاد بود که در واقع خطی باشد که اصلاح به آن سمت باشد، ولی قبل از آن یک نقد بر مدیریت امروز جهانی وجود دارد و آقای احمدی‌نژاد این نقد را مطرح کردند.
  • آقای احمدی‌نژاد این مطالبه را بر اساس ماموریتی که داشتند مطرح کردند، بر اساس ماموریت پیش‌رو بودن انقلاب اسلامی و پیش‌رو بودن ایران مطرح کردند. البته خیلی‌ها به ایران پیش‌رو معتقد نیستند، ولی ما به این موضوع یعنی ایران پیش‌رو عمیقا معتقد هستیم و وقتی شعار ایران را می‌دهیم، تبلیغ ایران را می‌کنیم و دیدگاه‌های ایرانی را مطرح می‌کنیم و اصرار داریم که از واژه ایرانی استفاده کنیم اصرار ما در همین راستاست.
  • (در پاسخ به این سوال که منتقدان شما می‌گویند که شما با پافشاری بر موضوع ایران و مطرح کردن مکتب ایرانی در تلاش هستید که یک نوع پان ایرانیسم را ترویج دهید) این‌ها برداشت‌های ضعیف این آدم‌هاست و ما کاری به تعدادی نداریم. باید کسانی که اندیشه دارند این بحث‌ها را بکنند. وقتی کسی اندیشه ارائه نمی‌دهد و فقط نقد می‌کند ما چه کار داریم، اجازه دهیم نقد کند، منتهی وقتی نقد می‌کنند و حرف می‌زنند آهسته آهسته حوصله و عادت کنند که بشود از آنها نیز نقد کرد. ما همین مقدار از آنها انتظار داریم. اگر اهانت می‌کنند بکنند، ولی آهسته آهسته عادت کنند که دیگران نیز آنها را نقد کنند، نه اهانت، نقد.
  • ما مطالبه‌گر اصلاح نظام بین‌الملل هستیم، وقتی می‌توانیم این جایگاه مطالبه‌گری را داشته باشیم که ابتکار داشته باشیم و خلاقانه عمل کنیم و اگر در شرایط منفعل باشیم نمی‌توانیم در موقعیت مطالبه‌گر عمل کنیم.

29219

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 288708

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 4 =