«شاد بودن» حق ماست

«شاد بودن» حق ماست.
(به بهانه برگزاری جشن سلام مازندرانی در پارک آب و آتش)
نوروز بهانه ای است که با هم بودن را بیشتر تجربه کنیم.دیدار ها را تازه کنیم.به همین مناسبت امسال نیز موسسه فرهنگی و هنری پارپیرار با همکاری انجمن های مازندرانی مقیم تهران از جمله های انجمن سواد کوه شناسی،بابلی های مقیم مرکز،تلار پی و سایر انجمن ها و گروه همیاران پارپیرار و جمعی از علاقمندان عرصه فرهنگ و هنر مازندران و مشارکت و همکاری خوب مسئولین اراضی عباس آباد و پارک آب و آتش سومین« جشن سلام» را روز سه شنبه مورخ27/1/1392 از ساعت 30/17 لغایت21 با حضور پر رنگ و پر شور مردم برگزار کرد.
« سرنا نوازی» بخش اول این جشن بود که با اجرای خوب آقای لهراسبی مورد استقبال مردم قرار گرفت.
« نوروز خوانی» توسط آقای دیوسالار با همراهی گروه موسیقی و مردم بخش دیگر این جشن بود.
یکی از برنامه های پر طرفدار در این نوع جشن ها در مازندران برگزاری «کشتی» محلی است که در این جشن هم مورد استقبال قرار گرفت.
صحبت آقای آقای پرفسور باوند در باره نوروز و کار کرده های آن بخش ابتدایی برنامه بود.
اجرای موسیقی محلی توسط « گروه پارپیرار» بخش دیگر این مراسم بود که شور و حال خاصی به مردم داد.
خواندن یک « ترانه محلی» توسط یکی از کودکان مازندرانی(کوثر کاردان) برنامه دیگر بود.
« طناب بازی» با حضور شرکت کنندگان در جشن فضای شادی را ایجاد کرد.
حضور هنر مندان در جشن موجب شد فرصتی را هم برای مشارکت آنها فراهم شود.
آقای حسن فدائیان سه قطعه مازندرانی اجرا کرد که تشویق حضار را به دنبال داشت.
حضور «آقای گرجی» از اعضاء گروه هنری پارپیرار که در « گروه رستاک» هم برنامه اجرا می کند به همراه آقای ولی زاده که ایشان هم از اعضاء گروه هنری پارپیرار هستند واجرای خوبی هم از موسیقی اقوام مختلف ایرانی داشتند مورد استقبال ویزه مردم قرار گرفت.
اجرای برنامه آیینی مازندرانی و رقص آیینی با ادوات کشاورزی و لباس محلی بخش دیگر این جشن را شامل شد که با همراهی سرنا و دهل فضای شادی را محل برگزاری جشن ایجاد کرد.
بخش دیگر برنامه صحبت کوتاه« آقای قاسم احمدی» نماینده مردم شریف شهرستان های نوشهر و چالوس بود که به تبریم نوروز همراه بود.
اجرای بخش دوم موسیقی مازندرانی توسط گروه پارپیرار نیز با استقبال مردم مواجه شد که منجر به به اجرای زمدت بیشتر این گروه شد.
یکی از نوجوانان شرکت کننده در جشن هم آهنگ سرود« ای ایران» را زد که به خواندن گروهی سرود توسط شرکت کنندگان در جشن زیبایی خاصی داشت.
بخش پایانی جشن نیز سرنا نوازی بود.
آن چه که در این جشن قبل توجه بود مشارکت مردم و جوانان اعم از زن و مرد برای برگزاری بهتر بود.علیرغم زمان محدود برای هماهنگی تا برگزاری جشن پس از اخذ مجوز از مراجع ذیریط(حدود یک روز) برنامه ها زیبا بود و مورد استقبال مردم قرار گرفت.از نکات دیگر این جشن حضور مردم از اقوام مختلف بود و تقاضا می کردند که برای آنان هم این نوع برنامه برگزار شود.
با توجه به فشار های مختلفی که مردم تحمل می کنند ایجاد فرصت برای شادی حتی شادی موقتی را باید غنیمت شمرد.فراموش نکنیم که برای شاد بودن نباید منتظر دولت بود.
www.mousavichalak.ir

www.parpirar.com