به مقام رئیس جمهور احترام بگذاریم

در این کشورها که شخص اول کشور از طریق انتخابات و با رأی مستقیم مردم انتخاب می شود، از اهمیت و احترام ویژه‌ای برخوردار است. معمولا همه ارکان کشور زیر نظر شخص رئیس جمهور انجام وظیفه می کنند. بنابراین اهانت به رئیس جمهور و شخص اول مملکت اهانت به کل جمهور شمرده می شود. از این رو سعی می شود که بنابر قوانین اساسی و انتخاباتی رجال سیاسی و فرهنگی با سابقه کار درخشان و شخصیتی کاریزما به عنوان رئیس جمهور انتخاب شوند. در کشورهایی که نظام ریاستی دارند، معمولا تعداد کمی از افراد شایستگی نامزدی انتخاب شدن را در خود سراغ می گیرند و در این امر خطیر منافع ملی را بر خواسته قلبی و جاه طلبی و قدرت طلبی خود ترجیح می دهند. زیرا مقام ریاست جمهوری مقامی بسیار والا و حساس است و نیازمند از خودگذشتگی و فداکاری شخص در راستای اعتلای میهن خویش است. برای نمونه در آمریکا یا برخی از کشورهای اروپایی تعداد نامزدها اندک و گاهی از دو نامزد تجاوز نمی کند و آرای آنها در انتخابات بسیار به هم نزدیک می شود و تفاوت فاحشی بین آرا دیده نمی شود. چه اگر تفاوت فاحشی بین کمترین و بیشترین وجود داشته باشد، نشان دهنده بی اعتباری شخص نامزد انتخابات است.
در ایران که نظام جمهوری اسلامی است، بر اساس قانون اساسی شخص اول مملکت مقام رهبری است و رئیس جمهوری به عنوان رئیس دولت در صحنه بین الملل به عنوان مقام اول قوه مجریه به ایفای نقش می پردازد. از اینرو با وجودی که شخص رئیس جمهور قانونا مقام بعد از مقام رهبری است، ولی عملا در مجامع و سازمانهای بین المللی به عنوان نماینده کشور حضور می یابد. از اینرو انتقاد نابجا از رئیس جمهور و کاستن از مقام و مرتبه او از سوی نیروهای داخلی سبب کاهش سطح و جایگاه کشور در محیط بین الملل خواهد شد که تبعات آن دامنگیر همه ملت ایران خواهد شد.
متاسفانه در سالهای اخیر از سطح و جایگاه مقام ریاست جمهوری در ایران به سبب انتقادهای بجا و نابجا کاسته شده است. از اینرو در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، تعداد علاقه مندان به نامزدی ریاست جمهوری افزایش یافته و هر دولتمردی خود را در قبای ریاست جمهوری ارزیابی و قصد نامزدی دارد. از یک سو برخی از آنان کسانی هستند که مقام ریاست جمهوری را مورد انتقاد قرار می دهند و جایگاه آن را کاهش می دهند و از سوی دیگر علاقه مندی خود را برای نامزدی اعلام می دارند. این تناقض سبب کاهش مقام و منزلت کشور در صحنه روابط بین الملل نیز می شود.
برای ارتقای جایگاه کشور در محیط بین الملل ضرورت دارد که به مقام و مرتبه رئیس جمهور احترام گذاشته شود و کسانی که به هر دلیل قصد اهانت به رئیس جمهور و انتقاد و تضعیف جایگاه ریاست جمهوری دارند، در هر مرتبه و مقام اجرایی که هستند مورد بازخواست قرار گیرند. ایران کشوری با عظمت و قدرتمند و با عزت در محیط بین الملل است. بر همه نیروهای دولتی و غیر دولتی واجب است که برای ارتقای جایگاه خود نباید مقام و جایگاه رئیس جمهور را مورد تعرض قرار دهند.
شخص رئیس جمهور باید دارای ویژگی های باشد که در قانون اساسی بدان اشاره رفته است. از دیگر سو شخصیت و چهره و منش و اخلاق و سطح سواد و میزان محبوبیت و حتی شکل ظاهری و رفتار اجتماعی یک رئیس جمهور می تواند در ارتقا یا کاهش مقام و جایگاه کشور در محیط بین الملل نیز تاثیر گذار باشد. اگر برخی از افراد که در محیطهای کوچک حوزه انتخاباتی خود به عنوان نماینده مردم در شورای شهر یا مجلس شورای اسلامی انتخاب شده اند، نباید بدین قیاس دست یابند که می توانند در انتخابات ریاست جمهوری هم شرکت داشته باشند. هر چند شورای محترم نگهبان و مجلس شورای اسلامی تعریفی مدقن از شخصیت مذهبی و سیاسی نامزد انتخابات ارائه نداده اند، ولی می توان دریافت کسانی که در فضای سیاسی- جتماعی کشور زندگی و کار می کنند باید خود از چهره رجل سیاسی برداشت درستی بدست آورند. در دوره های قبل تفاوت بسیار فاحشی بین نامزدهای ریاست جمهوری برای مثال از کمتر از یک میلیون تا 20 میلیون وجود داشته است. در مقطع تاریخی کنونی نباید با افزایش بی مورد تعداد کاندیداهای ریاست جمهوری جایگاه کشور را در محیط بین الملل کاهش دهیم. همه باید در این راه منافع کشور و جایگاه و مقام آن را در نظر بگیریم. از هم اکنون برخی روزنامه های سازمانها و تشکیلاتی که مسئولان آنها قصد نامزدی در انتخابات را دارند، انتقاد و تخریب جایگاه ریاست جمهوری و دولت را شدت بخشیده اند. دولت جمهوری اسلامی ایران و رئیس دولت که همان رئیس جمهور است، نماد همه بخشهای عمومی و خصوصی کشور و نماد ملی است. اگر دستگاه یا فرد و جریانی با شخص رئیس جمهور مساله دارد نباید آن را در دولت متمرکز کند. رئیس جمهور با آرای مستقیم ملت ایران انتخاب شده و اعضای هیات وزیران از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی که از سوی مردم ساکن حوزه های انتخحاباتی خود برگزیده شده اند و بطور کل رای همه ملت ایران را دارا هستند، مورد تایید قرار گرفته و رای اعتماد دریافت کرده اند. به قول رئیس جمهور مادامی که هیات دولت از سوی مجلس شورای اسلامی رای اعتماد دارد بکار خود ادامه می دهد و وظیفه آحاد ملت پشتیبانی و حمایت از این دولت خواهد بود. بیایید تا زمان باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری به نماد ملی کشور یعنی جایگاه و مقام رئیس جمهور احترام بگذاریم و از کاهش سطح و جایگاه کشور در محیط بین الملل جلوگیری کنیم. با نگاهی به جمهوری های دیگر متوجه می شویم که روسای جمهور پیشین به عنوان نمادهای ملی و شخصیتهای سرنوشت ساز در تحولات سیاسی و اقتصادی نه تنها کشور خودشان بلکه جهان نقش دارند. از کارتر و ماندلا گرفته تا ماهاتیر محمد و. . . اما چند تن از روسای جمهور سابق ما در همین فضای سیاسی و فرهنگی درون ایران نقش اساسی دارند؟ کاری با فضای بین الملل نداریم. آیا آنها را احترام می گذاریم؟ بیایید خلیفه کشی را پایان دهیم. همه دست بدست بدهیم و فضای خوشایندی برای توسعه و ترقی کشور ایجاد کنیم و در راستای اهداف سند چشم انداز 20 ساله متحد شویم.