محمدرضا عارف عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاهای تهران،علامه و صنعتی شریف به فعالیت‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها اشاره کرد و با اظهار تاسف از نادیده گرفتن پتانسیل دانشجویان گفت: بارها این مطلب را مطرح کردم که امنیتی کردن فضای دانشگاه‌ها قطعا به ضرر نظام است و نتیجه‌اش این می‌شود که عده ای فارغ التحصیل بی‌انگیزه و کسانی که تحلیل روشنی از شرایط و اوضاع نمی‌توانند داشته باشند از دانشگاه فارغ التحیصل می‌شوند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه باید بپذیریم که دانشجویان مدیران آینده کشور هستند، اظهار داشت: مهمترین مساله‌ای که به دانشجویان یادآوری می‌کنم این است که جنبش دانشجویی باید در داخل دانشگاه و با تفکر خود دانشجویان، فعالیت کند و نباید از بیرون خط بگیرد. آفتی که متاسفانه با آن رو به رو هستیم این است که جریانات بیرون دانشگاه تلاش می‌کنند به مجموعه‌های دانشجویی خط بدهند و نتیجه‌اش این شد که در دهه چهارم به جای اینکه یک جریان قوی دانشجویی داشته باشیم که نسبت به همه امور حساسیت داشته باشد بی‌انگیزگی را در بدنه دانشجویی شاهد هستیم که بسیار خطرناک است.
اهم اظهارات عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام را بخوانید؛
• دانشجو باید پرسشگر و بعضا پرخاشگر باشد، البته شرط این رفتار دانشجویان سعه صدر مدیران دانشگاه است و باید بپذیریم که دانشجو دلسوز است و هیچ انگیزه‌ای جز اعتلای کشور و اصلاح امور ندارد، بنابراین باید تحمل کند.
• در پاسخ به سوالی درباره اینکه{ چرا در انتخابات سال 84 و 88 کاندیدای ریاست جمهوری نشد؟}: شرایط سال 84 به سمتی رفت که اصلاح طلبان با نامزدهای متعددی به صحنه آمدند و من احساس تکلیف نکردم که در کنار نامزدهای متعدد بیایم. اعتقاد داشتم که معاون اول سابق بودن از نامزد شکست خورده ریاست جمهوری تاثیرگذارتر است.
• در سال 88 هم بنا بر این بود که بیایم که آقای خاتمی کاندیداتوری خود را اعلام کردند بعد هم آقای مهندس موسوی و آقای کروبی وارد عرصه انتخابات شدند که چون نمی خواستم در مقابل آنان قرار بگیرم از حضور در انتخابات به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری منصرف شدم.
• در شرایط فعلی احساس خطر کردم. احساس کردم شرایط کشور در بخشهای مختلف با چالشهایی رو به رو است. فکر می‌کنم برگشت به قانون و ساختارهای قانونی راه حل مشکلاتمان است. نمی‌توانیم شاهد باشیم که نظام که مردم هزینه‌های مادی و معنوی زیادی برای شکل گیری و تثبیت آن متحمل شدند، با گرفتاری و مشکلات عدیده و بعضا لاینحل رو به رو شود. باید از همه توان و ظرفیت و تجارب اندوخته شده برای سامان امور و حل مشکلات بهره مند شد.
• فکر می‌کنم در سمت‌های مختلفی که کار کردم ناموفق نبوده‌ام و خودم را قانون‌مدار می دانم. در طول این سی سال خلاف قانون عمل نکردم و بر این باورم که باید قانون ملاک عمل قرار بگیرد. اگر قانون اشکال دارد برویم قانون را اصلاح کنیم و این توانایی را باید دولت داشته باشد که با هماهنگی و تعامل با مجلس قانون را اصلاح کند اما اگر قانون اصلاح نشود، فصل الخطاب قانون است.
• متاسفانه در تعامل با دنیا با مشکلاتی رو به رو هستیم حتی کشورهای دوست که با ما در یک جبهه بودند در قطعنامه‌هایی مانند حقوق بشر، یا غایب هستند یا رای ممتنع می دهند. مهمترین مسئله ما در سیاست خارجی، ارتقا سطح روابط است و برای اینکه این اتفاق بیافتد باید گام نخست در انتخابات ریاست جمهوری رساندن پیام صلح به دنیا باشد.
• رییس جمهور باید کسی باشد که بتواند در چارچوب سیاست های کلی کشور تعامل مثبت و سازنده ای را با دنیا داشته باشد و کشورهای مختلف با انتخاب شدن او پیام صلح و دوستی و تفاهم احساس کنند. اتفاقی که به نوعی در سال 76 رخ داد. در سال 76 برخی از سفیران کشورهای اروپایی از کشور رفته بودند ولی با آمدن آقای خاتمی بدون اینکه دولت کاری جدی انجام دهد، بخشی از مسایل حل شد و آنان به تدریج به محل ماموریت خود بازگشتند.
• به خاطر بی‌تدبیری‌ها و ساختار شکنی‌هایی که انجام شد وضعیت اقتصادی کشور با چالش‌های زیادی رو به رو است. بانک مرکزی بدون اجازه بانک‌ها و بدون مجوز قانونی از حساب آنها پول برداشت می کند. نقدینگی از 65هزار میلیارد تومان درسال 83- 84 به 450 هزار میلیارد تومان رسیده است. نتیجه‌اش تورم لجام گسیخته است.
• بخشی از تورم گرانی است و بخش دیگر آن کم فروشی برخی کالاهای بسته‌بندی شده است. نکبت کم فروشی اگر ادامه پیدا کند، دامن کشور را می گیرد
• الان در خانه‌هایی اسکناس دلار است که شاید پدر یا مادر خانه برای اولین بار رنگ اسکناس دلار را می‌بیند. در حالی که نیازی به دلار ندارد. ولی برای نگه داشتن ارزش پول مجبور به خرید دلار شده است.به جای اینکه سرمایه‌های محدود مردم در بانک‌ها باشد و صرف سرمایه‌گذاری و تولید شود، بهره‌اش را دیگران می‌برند و یا در کارهای دلالی و واسطه‌گری افتاده است.
• به اندازه کافی سیاسی هستم اما سیاسی کار هیچ وقت نبوده‌ام.
• به دولت تفاهم ملی معتقدم و فکر می کنم که در بدترین شرایط تفاهم بالای 50- 60 درصد را با رقبای خود داریم و اگر تفاهم مبنای حرکت دولت باشد،خیلی از مشکلات و چالشهایی که با آن رو برو هستیم مرتفع خواهند شد.
• امنیتی و اطلاعاتی شدن فضای کشور متاسفانه تا حدودی واقعیت جامعه امروز است، اگر این فضا ادامه پیدا کند خوشبین به حضور جدی مردم در انتخابات نیستم. امیدوارم دست اندرکاران بخش های مختلف ساز و کار لازم را برای مشارکت حداکثری مردم فراهم سازند.
• آرزویم این است که دوستانم در جبهه اصلاحات به اجماع برسند، فضای کشور هنوز فضای شادابی برای انتخابات نیست، البته ممکن است اتفاقاتی در انتخابات بیافتد ولی راهکارش را راهکار انتخابات سال 88 نمیدانم. هم دستگاه‌های مسئول و هم سیاسیون می توانستند بهتر عمل کنند .برخوردهای تند و چالشی و ساختار شکن به هیچ وجه به صلاح کشور نیست باید با رفاقت و تحمل رفتار کرد.
/27220
نظر شما