ماندانا تیشه یار، کارشناس آسیا در یادداشتی برای سرویس بین الملل خبرآنلاین با عنوان: "چرا اوباما به برمه رفت؟" ضمن بررسی تاریخچۀ کشور برمه به بررسی دلایل سفر اوباما به برمه پرداخته و می نویسد: اوباما در سخنرانی خود در دانشگاه رانگون در ترسیم خط و خطوط سیاست خارجی نوین آمریکا در شرق آسیا در دوران تازه حکومت خود، به این نکته اشاره کرد که چین می تواند به رشد اقتصادی خود ادامه دهد؛ با این شرط که رفتاری آشتی جویانه (بی تردید در برابر غرب) داشته باشد. هند هم می تواند سیاست های اقتصادی خود را (البته بدون پیش شرط) دنبال کند. او گفت که ایالات متحده تنها با دولت هایی دوست خواهد بود که به حقوق شهروندان شان و قوانین بین المللی احترام بگذارند و نگفت که چرا دولت های بسیاری در جهان این اصول را زیر پا می گذارند و همچنان دوست ایالات متحده هستند.
این کارشناس شبه قاره می نویسد: اوباما حتی اذعان کرد که هنوز میلیون ها برمه ای به آموزش رایگان دسترسی ندارند، امکان استفاده از نیروی برق را ندارند، صدها هزار نفر از پناهندگان در اردوگاه هایی با امکانات اولیه به سر می برند و هزاران زندانی آگاهی در انتظار آزادی از زندان های این کشور هستند. او گفت ما با شما هستیم و شما را فراموش نمی کنیم، ما داستان رنج شما را در سرمان و امیدهای شما را در دلمان نگاه خواهیم داشت. اما نگفت که چرا دولتمردان غربی برای نزدیک به پنجاه سال مردم بیچاره برمه را در این وضعیت اسفناک به فراموشی سپرده بودند.
تیشه یار معتقد است: در واقع، اوباما در حالی دست دوستی به سوی دولت برمه دراز کرده، که این دولت همچنان با مشت آهنین پاسخگوی مردم خود است. تحریم های اقتصادی در حالی از روی این کشور برداشته می شوند که ساختارهای اقتصادی آن تنها در شعار تغییر کرده اند. اوباما در سخنرانی خود بر چهار گونه آزادی تاکید ورزید: آزادی بیان، آزادی پرستش، آزادی از تحمیل و آزادی از ترس. اما آیا دولت برمه چنین آزادی هایی را به مردم خود داده است؟
متن کامل یادداشت ماندانا تیشه یار را اینجا بخوانید
49263
نظر شما