کاربری چند روز پیش برای یکی از خبرها نوشته بود: "من 34 سالمه ده میلیون در ماه درآمدمه ولی با دنیا حال نمیکنم خودم هم نمیدونم چه مرضی دارم خانه دارم ماشین دارم زن خوب و فهمیده دارم یه دختر با نمک و با هوش دارم پدر مادر خوب برادرهاوخواهر خوب فامیل خودم و خانمم خوب همه چی دارم که میدونم حسرت شش و نیم میلیارد آدم روی زمینه دوست دارم نظر و پیشنهادهای دوستان را بدونم."
اما کاربران توصیه های جالبی به او کردند. عده ای با طنز و شوخی و عده ای هم کاملا به کنکاش این حس او نشستند.
کاربری نوشته است: "سلام برادر عزیز این مشکل خیلی از ما انسانها هست ولی اکثرا از گفتنش امتناع می کنند.
ممکنه بگین این حرفها تکراریه ولی اسلام برامون راه آرامش رو گذاشته ومشخص کرده خیلی از انسانها امروزی آسایش دارند ولی آرامش خیر ! الابذکرالله تطمئن القلوب .
یاد خدا - کمک کردن به همنوعان (مهم) - دوری از گناهان کبیره بهترین راه رسیدن به آرامش هست. اینو خودم بارها تجربه کردم."
مانند این نظر بسیار تکرار شده است؛ با واژگان و جملات دیگر البته.
مثلا مخاطبی نوشته است: "میگن کمک کردن به بقیه حال آدمو خوب میکنه.
ماهی دو میلیون از پولتو ببر دانشگاه نفری 100 تومن بده دانشجو های شهرستانی
یا دفتر و مداد و پاک کن فانتزی بگیر ببر پایین شهر بده به دبستانها
برو این انجمن های عکاسی و فیلمسازی واسه این بچه هایی که دوربین و لوازم ندارن ماهی یه بار وسیله اجاره کن بده برن باهاش کار کنن.
مطمئن باش حالت خوب میشه.همین که بدونی میتونی با یه پولی که احتمالا نباید برات خیلی هم زیاد باشه میتونی یه خاطره بسازی واسه اینهمه آدم که تا آخر عمر یادشون بمونه حتما حالت خوب میشه."
و یا: "ادم با زندگی حال نمیکنه چون احساس پوچی و بی مصرفی میکنه
شما خودتو مجبور کن یه بخشی از درامدتو به دیگران اختصاص بدی
البته با یکم وقت نه اینکه ضرتی بزنی به یه حساب کمیته امداد
یکمم برای دیگران وقت بزار.خصوصا وقتی به مردم کمک بکنی بعد ببینی اونجور که باید قدرتو نمیدونن اونوقت کریمانه به روی خودت نیاری و به این کمک ادامه بدی
اونوقت اینقدر ادم بزرگی شدی که به توصیف درنمیاد اولم با نزدیکانت شروع کن که سخت ترهم هست
اینها همه کارای انسانیه
اگر بتونی بهش رنگ وبوی معنوی هم بدی که نور علی نور
اونوقت مابهت میگیم التماس دعا."
کاربری هم نوشته: "به نظر من یه تغییری توی زندگیت بده....مثلا پول داری یه مدت مثله آدمای عادی جنوب شهر زندگی کن و توی اون مدت پولت رو ببخش به بهزیستی ها و محک و اینجور جاها........بعد من خودم خانومم ،وقتی این کارها رو کردی و خانومتون هیچی نگفتن اونوقت بگید فهمیده و ..... وگرنه منم شوهرم 10 میلیون ماهی درامد داشت فهمیده می شدم( شوخی اما جدی)"
و همچنین: "باید با ایشان صحبت کرد و سوالاتی پرسید تا علت واقعی این شرایط روشن گردد.
ممکن است برخی بیماران در شرایطی به مراتب بهتر از ایشان هم احساس رضایتمندی نکنند و صد البته انسان هایی در شرایطی به مراتب پایین تر بسیار خشنود و دلخوشند.قناعت سرمایه ای است که بهایش با ریال و دلار سنجیده نشده و داشتنش قسمت هر کس نمی گردد.
باید بررسی شود که در دوران کودکی ایشان در چه شرایطی زندگی می کردند و کامپلکس های کودکی شان چه ها بوده است . ممکن است به آرزوهای خود در دوران نوجوانی و رویاهای جوانی خویش نرسیده اند و اکنون احساس نارضایتی یا یاس می کنند."
مخاطبی هم نوشته: "پس دردمون یکی هست
29 سالمه....جزء دانشجویان ممتاز ایرانم ..ماهی هیچ درامدی ندارم...حسرت داشتن همسر خوب دارم...حسرت بچه شیطون دارم....پدرم واسه نتونستن تهیه هزینه ام نتونستم برم آلمان...میدونم شش و نیم میلیارد ادم روی زمین دوست ندارن مثل من باشن....منم دردم مثل تو هست با دنیا حال نمیکنم...نمیدونم مرضم چیه..من از جوابای دوستان استفاده میکنم..."
یکی از کاربران هم اصل وجود این مشکل را رد کرده است: "به نظره من این کسی که این چیزها رو نوشته، حسرته این چیزها رو داره، الکی نوشته که ببینه بقیه چی میگن، اگه کسی که این مواردی رو که گفته رو داشته باشه، تنها میتونه یه مریض روانی باشه که از زندگیش لذت نمبره.
پس همه چیزهایی که نوشته شده سره کاریه"
برای خواندن نظرات بیشتر، رای و پاسخ به نظرات به این خبر مراجعه کنید.
4747
نظر شما