بیست سال از سقوط دیوار برلین می‌گذرد، حادثه‌ای تاریخی که در پی آن تصور می‌شد وضع اقتصادی مردم آلمان شرقی بهتر خواهد شد، اما دو دهه بعد از این حادثه وضع مردم این منطقه از آلمان نه تنها بهتر نشد که بدتر شده است.
بیکاری و اوضاع اقتصادی شرق آلمان نسبت به غرب آن، با ارائه آمار و ارقامی سعی کرد وضع اجتماعی مردم شرق آلمان را 20 سال بعد از سقوط دیوار برلین بررسی کند.
این شبکه در همین رابطه کارخانه شرکت خودروسازی «بی.ام.و» در حومه شهر «لایپسینگ» را مثال زد و خاطرنشان کرد که این کارخانه، بزرگترین کارخانه صنعتی منطقه شرق آلمان است که در آن چهار هزار کارگر مشغول به کار هستند.
این کارخانه در آلمان شرقی سابق، سوددهی بسیار بالایی دارد اما در عین حال، حقوقی که کارگران آن می‌گیرند نسبت به کارگران در دیگر شرکتهای غرب آلمان به مراتب کمتر است.
«مایکل جانسن» مدیرکل کارخانه شرکت خودروسازی «بی.ام.و» در لایپسینگ در اینباره می‌گوید: «در این‌ا شرایط کار انعطاف‌پذیر است. بدین ترتیب که کارگران می‌توانند بین 60 تا 80 ساعت در هفته کار کنند و این امر برای شرکت هزینه اضافی به بار نمی‌آورد. در نتیجه دستمزد کارگران به خاطر همین مزایایی که از آن در شرق آلمان برخوردارند حدود 24 درصد از کارگرانی که مثلاً در کارخانه شرکت بی.ام.و در باواریا کار می‌کنند کمتر است.»
با این حال و باوجود پایین بودن دستمزد کارگران در شرق آلمان، میزان بیکاری در این منطقه نسبت به غرب آلمان به مراتب بالاتر است. شگفت آنکه از وقتی که دیوار برلین سقوط کرده است وضع مردم از نظر اقتصادی بهتر نشده است و شمار بیکاران این منطقه نسبت به مناطق غربی کشور بیشتر شده است.
به عنوان مثال در همین شهر لایپسینگ که شهری صنعتی به حساب می‌آید، آژانس‌های کاریابی هیچگاه خالی از متقاضیان کار نمی‌شود.
هرمان لایستنر، وابسته مطبوعاتی در آژانس کاریابی لایپسینگ در اینباره گفت: «از 516 هزار نفری که متقاضی کار هستند 80 هزار نفر کمک دولتی دریافت می‌کنند. در اینجا میزان بیکاری در ماه سپتامبر سال 2009 به حدود 15 درصد جمعیت فعال آن رسید که چنین رقمی تاکنون در این منطقه سابقه نداشته است.»
وی افزود: «قبلاً یعنی قبل از آنکه دیوار برلین سقوط کند در شهر لایپسینگ هفت یا هشت شرکت بزرگ صنعتی وجود داشت که چندین هزار نفر را استخدام کرده بود اما اکنون تنها کارخانه بی.ام.و باقیمانده است که در آن 4000 نفر بیشتر کار نمی‌کنند. در عصر کمونیستی شهر لایپسینگ یکی از صنعتی‌ترین شهرهای آلمان شرقی بود اما در سال 1989 همه‌چیز فروریخت.»
«هرمان لایستنر» در اینباره می‌گوید: در زمان کمونیستی همه شرکتهای صنعتی ورشکست شده بودند و این جای تأمل دارد، اما امروز همه شرکتهای بزرگ در غرب آلمان هستند. حتی مقر اصلی شرکت خودروسازی بی.ام.و نیز امروز در شهر مونیخ واقع شده است.
اینگونه شد که بحران همه جای شرق آلمان را درنوردید، کارخانه فروش مکاتبه‌ای «فلو» که از آن به عنوان نماد مصرف‌گرایی در این کشور نام برده می‌شود ورشکست شده است و در نتیجه آن هفت هزار نفر اخراج شده‌اند که 800 نفر آنها از شهر لایپسینگ بوده‌اند.
متقاضیان کار که از شهرها و مناطق شرقی کشور در جست‌وجوی کار به آژانس کاریابی آمده‌اند می‌گویند بازار کار کاملاً اشتباه است و آگاهی استخدام به ندرت در روزنامه‌ها و اینترنت دیده می‌شود و این وضع واقعاً نگران‌کننده است.
وضع در آلمان شرقی به حدی نگران‌کننده است که امروز نمایندگان در پارلمان اروپا نیز تا حدودی به این مسئله پرداخته‌اند.
«هولجر کرامر» نماینده پارلمان اروپا در اینباره می‌گوید: ما در برخورد با این مسئله دو راه بیشتر در پیش نداریم؛ یا تلاش کنیم بنگاه‌ها و مؤسسات کارآفرینی در منطقه افزایش یابد و یا نه، وضعی ایجاد کنیم که در آن مردم بیشتر دست نیاز به سوی دولت دراز کنند. وی افزود دقیقاً ما به دنبال تغییر همین چیزها در دهه‌های آینده هستیم.
هولجر کرامر افزود: در هرجایی که با روند لجام‌گسیخته بیکاری مواجه هستیم باید به فکر ایجاد مراکز سرمایه‌گذاری باشیم.
الهه حسینی- خبرگزاری فرانسه 10نوامبر
نظر شما